KAYBOLAN HASLETLERİMİZ-1 ; DOSTLUK
Dostlar,
Dostluk, arkadaşlık içerisine dâhil olduğumuz toplumlarda çok önemlidir. Herkesle arkadaş olunur, ama kendimiz gibi hissettiğimiz her şeyiyle güvendiğimiz insanlarla dostluk yaparız. Başımız sıkıştığında yanımızda olanlar, iyi günde,kötü günde yanımızda olanlara dost deriz. Ne olur dostlar ve dostluklar halkasını büyütelim. Sık sık dost ziyaretleri, arkadaş ziyaretleri, hasta ziyaretleri ve kabir ziyaretleri yapalım. Dostlarımıza biz dost olalım. Halını hatırını önce biz soralım, çünkü dostlar çoğu kez dostuna sıkıntı vermemek adına susarlar. O bize gelmeden biz ona gidelim. Peygamber efendimizin buyurduğu gibi "Veren el, alan elden üstündür" Önce sevgiyi, şefkati, selamı veren biz olalım. Elini uzatan önce biz olalım. Dost dosta kalk gidelim dediğinde nereye demeyendir. Çünkü bilir ki dostu onu kötüye ve kötülüklere götürmez.
Artık öyle bir toplumda yaşıyoruz ki, eşimize dostumuza, konu komşumuza bırakın yardım etmeyi acaba selam verirsem borçlu çıkarmıyım düşüncesi çoğunluktadır. Ne olur dostlar, şu an itibariyle en yakınımızdaki arkadaşımıza, dostumuza, kardeşimize yanımızda kim var ise ona güler yüzle halını hatırını soralım, derdini paylaşalım.
Bu gün toplumda ölümlerin çoğunluğu strese bağlı kalp krizi ile gerçekleşmektedir. Allahın takdirine, ecele inancımız sonsuz. Yalnız birçok etkenin yanında insanlar dertlerini paylaşacak, içini dökecek insanlar bulamadığı için strese girip hiçte hoş olmayan olaylara sebep olmaktadır. Boşuna dememişler ;"Dertler paylaşıldıkça azalır, mutluluklar paylaşıldıkça çoğalır."
Hâsılı kelam dostlarımızı kaybetmeden kıymetini bilelim. Dostlukları, vefayı, paylaşmayı, selamlaşmayı topluma yayalım, bunun öncüsüde biz olalım,
Farklı olalım, inanın bir gün farkımıza varılır.
Şimdiden bu güzel sitemiz aracılığıyla, telefonla veya bizzat giderek dostlarımızı sevindirelim. Çünkü buna çok ihtiyacımız var.
Hepinize selam ve saygılarımla.
YORUMLAR
İyi günde dostum dedin, yedin içtin,
O dostum dediklerinin, ceplerinden,
Kötü gününde, yardımı beklerlerken,
Bana ne dedin, sen ki ! o gönlünden.
…./….
Dosttu deyip de, ne aradın ne sordun,
Hep, kendi gönlündekine soyundun,
Bir tek gül ile, hatır gönül mü sordun ?
Sense demek ki, özünden de buydun”
Her şeyin çıkara dayandırıldığı günümüz yaşantısında, gerçek dost bulabilmek hakikaten çok zor. Bulan varsa, vefayı yanından eksik etmemeli. Düşüncelerinize katılıyorum. Biz babalarımızdan "ebeveynimin arkadaşıdır" düşüncesiyle akran olmadığı kişileri bile sıkça ziyaret etmeyi öğrendik, öyle gördük. Ancak şimdi insanlar bırakın ebeveyn hatrına eski dostları ziyaret etmeyi, kendi arkadaşlarına gitmekten bile kaçınır oldular. Dünyayı bu hale getiren bizlersek, akışı değiştirip düzeltecek olanlar da bizleriz. Lütfen değerlerimizin kıymetini, onları kaybetmeden önce bilelim.
kocasinan tarafından 7/31/2007 9:57:36 AM zamanında düzenlenmiştir.
Gerçekten çok güzeldi. Yalnız şunu eklemek istiyorum müsaadenizle, gerçek dost saadece kötü günde değil, iyi günde de yanında HALA kalabilendir. Herkes çok rahatlıkla kötü günde sizinle birlikte "ah vah " ediyor görünebilir, ama çok az insan iyi olduğunuz günde sizinle birlikte haset duygular beslemeden hala yanınızda kalıp mutluluğunuzu paylaşabilir. İşte bu gerçek dosttur...
Saygılarımla... Tebrikler...