Ben bu mektubu sana yazıyorum ama bu mektub hiç bir zaman için eline geçmeyecek bunu da bliyorum.Çünkü ahiretle haberleşme teknolojisi daha geliştirilmedi.senden ayrılalı Tam altı ay oldu biri yaşadıklarımı bana daha önceden anlatacak olsa kesinlikle inanmazdım.En basitinden babanı altı ay boyunca hiç görmeyeceksin deselerdi ya delirdiklerini yada bana şaka yaptıklarını filan söylerdim.Yüz üstü bırakıp gittin be baba.bu sana hiç yakışmadı gidecegini anlaştırmadın bile.Ölecek insan on dakika öncesinde yürürmü konuşurmu işte öyle oldu agaçlar ayaklta ölür derler ya seninkide öyle oldu.
Arkadaşlarım,arkadaşların ,akrabalar,dostlar,babamın yokluguna alıştın mı diyorlar,insan kan kaybetmeye alışır mı.
Acın öyle agır geldiki baba yaşadıklarımı bile algılşayamadım.sanki başkası yaşıyorda ben sadece seyrediyor gibiydim.Zaman geçtikçe bıcak gibi yüregime oturuyor nefes bile alamıyorum.Ama tam istedigin gibi evladlar yetiştirmişsin dimdik ayaktaydık annem abim ben.hiç ama hiç bir taşkınlık göstermedik.Tam sana layık olduk babam.
Senden özür dilemek istiyorum kabrine geldigimde biraz seni rahatsız ediyorum.ama elimde degil dayanamıyorum sensizlige dayanamıyorum topragın altında olmana,içim acıyor yüregim kanıyor babam.keşke keşke bir kerecik vursaydında bana keşke o yanım sogusaydı.Keşke son cümlen didem olmasaydı.
Sana kırgım en az üç aydır rüyamda bile görmüyorum seni.ama kocaman resmini tam karşıma astım başka elimden hiç birşey gelmiyor.
Babam seni çok özledim
DiDEM