Boş bir sayfayı doldurmak,yaşanmamış bir hayatı tamamlamak gibidir.Ne kadar yazdığının bir önemi olmadığı gibi,ne kadar yaşadığının da bir önemi yoktur.Önemli olan ne kadar yazdığın ya da ne kadar yaşadığın değil,neler yazdığın ve nasıl yaşadığındır.İşte o zaman yaşadığın hayatı anlamlı kılmış olursun.

Ben şimdi boş bir sayfayı doldurmaya çalışıyorum.Tıpkı hayatımı tamamlamaya çalıştığım gibi.Tek bir farkla ,o da,yazacaklarıma ben karar veriyorum,üzerinde düzeltmeler yapabiliyorum,yanlış yazdığımda silgi ile siliyorum.Ama yaşadığım hayatı bir çırpıda silip atamıyorum.Yapılan hataların telafisi olmayabiliyor.Hatta bazen hatta yapma şansın bile tanımıyorlar insana.Madem geldin bu dünyaya sürekli çalışacaksın.Mutlusun ,mutsuzsun kimin umrunda.Mükemmel olacaksın,olmak zorundasın.Yoksa kimsenin seni tınladığı yok.Yok eğer mükemmel değilsen işte o zaman işin yaş arkadaşım!Benden söylemesi.Her zaman bitiksin demektir. Her zaman skoru belli olan bir oyun oynuyorsundur.Zaten yenilmişsindir,yeniliyorsundur ya da yenileceksindir.Başka bir ihtimal yoktur.Peki insan zaten yenileceği bir oyunda neden sahaya çıkar?Bunun cevabını verecek kadar çok büyümemiş,hayatın süzgecinden geçmemiş olabilirim.

Şimdi benim sayfam bitti.Ama yaşadığım hayat henüz tamamlanmadı.Ben şimdi sahadayım.Skoru belli bir oyuna çıkmış durumdayım.Önümde iki seçenek var.Ya skoru tahtaya kendi ellerimle yazıp,tribünlere veda edeceğim,ya da oyunu ve kurallarını değiştireceğim.Sonra da yoluma devam edeceğim. Ama hep aynı yolda İLERLEYECEĞİM!