12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3738
Okunma

Onur BİLGE
O zamana kadar cennet ve cehennem hakkında çok şey duymuştum. Bir de ‘Allah taş eder! ’ diye korkutuyorlardı, nimete saygısızlık, israf veya büyüklere karşı gelmek, vurmak gibi eylemler sonunda.
Sofular’daki evimizle yeni evimizin arasında Andızlık Mezarlığı var. Annemle beraber inşaata bakmaya gittiğimiz zamanlarda, çarşıdan dolaşarak yolu uzatmamak, kestirmeden çıkıvermek için mezarlığın güneybatı kapısından girip, kuzey kapısından çıkacağımız bir gün, çok ağır bir leş kokusu duyduk. Annem:
“Vah, yazık! Kokmuş, birisi! ” dedi ve burnunu kapattı. İnsan ölünce leş haline geliyormuş. Bir şey kokarsa, onun için:
“Öf! Leş gibi kokuyor! ” deniyor ya... Demek ki bunun için öyle deniyormuş. Leş, böyle kokarmış. Dayanılmaz bir koku! ..
“Neden kokmuş? ”
“İyi gömememişler herhalde. Hava çok sıcak da ondan... Belki de bir hayvan ölüsü var yakınlarda. Kim bilir? ” İnsanlar ve hayvanlar ölünce leş
1001 GECE ÖYKÜLERİ - 4
AYNA - LİMAN YAYINLARI
KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15