SEVGİLİ YEĞENİM 10

• 10 Temmuz 2009 Cuma 08:52:34

Hasan ustanın evinde burukluk vardır.Akşam vakti Mehmet’i bindirmişlerdir otobüse.O büyük otobüs aldı da gitti Mehmet’imi der Hatice hanım kendi kendine.Hatice hanım başındaki örtüsünün ucuyla gözlerindeki yaşları siler.Sanki üstü kiremitli kerpiç ev üstüne yıkılacaktır.Mehmet’in gelip de gitmesi daha çok canını yakmıştır Hatice hanımın.Gülsüm bebeğini almış kayınını uğurlamak için kayınbabasının evine gelmiştir.Hüzünlü ortamı görünce haliyle oda etkilenmiştir.Hele Hatice hanımın ağlamasına hiç dayanmaz.Başörtüsünün ucuyla gözlerini sildiğini görünce hemen peçete uzatır biricik anasına.Hatice hanım Gülsüme bakar ve başlar yas etmeye.Ayşe’nin yokluğu içine bıçak gibi oturuyordur.Mehmet’in bahanesiyle Ayşe için de ağlar Hasan ustaya hissettirmeden.
Ahmet elleriyle yüzünü sıvazlayıp gülsüme bakarak

_Gülsüm bu gece burada kalalım annemler çok üzgün baksana..
Gülsüm

_Tamam canım kalırız.

O akşam hep Mehmet’in muhabbeti olur evde.Kah gözlerden yaşlar süzülür,kah gülerler.
Çocukluğundan beri geçirdikleri anlar yad edilir ama Ayşe ile ilgili bölümler hep atlanır
nedense.Hatice hanımın üstüne yıkılacak gibi olur ev.Yavaşça ellerini dayayıp oturduğu yerden kalkar.Zorla ayaklarını tuta,tuta içeriye doğru gider.Ahmet’lerin kalacağı yatakları hazırlar.Kendisi herkese iyi geceler dedikten sonra yatağına uzanır.Sanki hiç kalkmak istememecesine.Hayatından bıkmış haliyle uykuya dalar.Hasan ustanın gelip yattığından bile haberi olmamıştır.Ahmet’lerde annesinin hazırladığı yatağa yatarlar küçük Hande ile birlikte..Gülsüm,yatmadan önce küçük kızının bezini değiştirir.Babasının kucağına verir.


Yürük Ali’nin evinde de hüzün vardır.İskender’in birkaç günü kalmıştır askere gitmesine.
Sevgi,İskender üzülmesin diye son günlerde Ayşe’ye bir şey demiyordur ve suskundur..
Kocasıyla da barışmıştır.Evde ortam yumuşaktır fakat herkesin suratı yine de asıktır.
Ayşe çok üzgündür.Zaten diken üstünde duruyordur.İskender her ne kadar gönlünü alsa da Ayşe aynıdır.İskender’in askere gitmesi bütün acılarına tuz-biber olmuştur.Geleceği günü düşünemiyordur bile.Umudu sanki İskender ile birlikte bitecek gibidir.İskender Ayşe’nin kendisini hissettirmeden ağladığını fark eder.Yavaşça omzuna kolunu atar.
İskender

_Ayşe sürekli yazışırız üzülme artık.Ne kadar yakın Manisa.kaç kilometrelik yol.Babam seni getirir yanıma.
Ayşe kafasını kaldırır kara gözlerinden yanağına süzülen yaşları İskender kendi eliyle siler.Ayşe içinden coşuyormuşçasına ağlıyordur.Bir yandan da

_Yok bir şey İskender.Sen beni düşünme.İçimden geldi kendimi tutamadım.
İskender

_Yapma canım ya.Gerçekten çok üzülüyorum.Biter mi bu askerlik böyle olursa.Firar ederim kesin ben.Bak bir buçuk ay sonra buradayım.Sen burada herkesi görüyorsun bir de beni düşün.Ben annemin kavgalarını bile özleyeceğim.
Ayşe tekrar gözleri siler yerinden kalkıp lavaboya yüzlerini yıkamaya giderken

_Tamam canım.Haklısın üzülmeyeceğim.Söz veriyorum.
Artık gecenin sessizliği vurmuştur.İskender o gün çobana yardım ettiği için yorgundur
erkenden uyumuştur ama Ayşe için sabah olmamıştır.Babasından,annesinden,
ağabeylerinden ve hiç tanımadığı küçük yeğeninden kendi geleceğine kadar her şeyi düşünür.Pişmanlıkları da vardır,pişman olmadıkları da.Hayat devam ediyor diye içinden geçirir.Ayaklarımın üstünde durmam lazım diye düşünür.Yatakta dönmekten bir hal olmuştur.Mehmet’inde gittiğini biliyordur.Eminim annemlerde çok üzgündürler der kendi kendine.İskender Ayşe’nin kıpırtısından uyanır..
İskender gözlerini yarı açarak

_Sen hala uyumadın mı Ayşe?
Ayşe

_Sen uyu canım su içtim de.Sen de içer misin su.?
İskender

_Anladım canım.Ben de içeyim bir bardak.

Ayşe’nin verdiği bir bardak suyu içer.Ayşe de yatmıştır yanına.Sarılır yatarlar.


Mehmet sabah,sabah İstanbul’a gelmiştir.O kadar büyük şehirdir ki garajda inince önce ürker.Her tarafta mağazalar ve kampanyalar.Garajda elinde reklam kağıtları dağıtanlar.
Simitçinin biri gidip biri geliyordur.Garajdaki otobüsleri görünce dudağını ısırır.Birinden iniyorlar birine biniyorlardır.Kalabalık desen ona keza diye düşünür.Telefon kulübesi gözler.Tekirdağ arabasının kalktığı yere doğru ilerlerken köşede telefon kulübesini görür.
Oradan babasını arar

_Günaydın babacığım.İstanbul’a geldim şimdi Tekirdağ arabasına bineceğim.Merak etmeyin oldu mu.Birliğe varınca yine ararım babacığım.Herkese selam söyle.İyi günler.

Hasan usta sabaha kadar telefonun başında beklemiş gibi sakin,sakin

_Günaydın oğlum.Haberdar et yavrum.Sağ ol sana da iyi günler.

Hatice hanım da telefon sesini duyunca sızlayan ayaklarına rağmen hızlıca koşmuştur yetişmek için.Karşısında Hasan ustayı görünce..

_Mehmet mi arayan ?
Hasan usta yüreğinin sevinci yüzüne vurmuş haliyle

_Evet Mehmet’ti arayan.İstanbul’daymış hanım.Birazdan binecekmiş Tekirdağ arabasına.
Hatice hanım yüzünü buruşturarak

_O kadar yolları nasıl gitti çocuğum.Daha varamamış baksana.Hayırlısı olur inşallah...
Ahmet’le Gülsümde hemen yataktan fırlamışlardır telefon sesini duyunca..Kimdi arayan dercesine bakarlar Hasan ustanın yüzüne.
Hasan usta-

_Mehmet aradı oğlum.İstanbul’daymış daha birazdan binecekmiş Tekirdağ arabasına..
Ahmet elini yüzünü yıkamak için lavaboya doğru yürürken

_Tamam baba merak ettik de.Sağ salim varmış ya..
Hasan usta

_Yok bir şey oğlum sağ salim varmış.Birliğine varınca arayacak zaten..
Hatice hanım o sırada çayı koymuştur.

_Hadi kızım çayı koydum kahvaltıyı hazırlayalım.Ahmet işe gitmeden yesin.Bende ineği sağayım.Süt de pişirelim.Sen elini yüzünü yıkayınca mutfağa giriver.
Gülsüm Ahmet’in çıkmasını bekliyordur kapıda.

_Tamam anne ben hallederim sen işine bak...

Gülsüm işini bitirince kahvaltıyı hazırlamaya başlar.Ahmet de Gülsüme yardım eder.Domatesleri salatalıkları doğrar..Acı biber koymayı da unutmaz yanlarına.Hatice hanım sızlana,sızlana gökçen ismini verdiği yoz ineğinin yanına varır.Önce okşar sever göçkenini.Sonra süt insin diye buzağıyı emzirtir biraz.Sonra da başlar sağıma.Yaşlı olmasına rağmen güzel süt vermektedir Gökçen.İyice sağdıktan sonra buzağının emmesi için ipini bırakır.Buzağının emmesini çok sever Hatice hanım..Analık işte böyle bir duygu der kendi kendine.Aklına gelir Ahmet’in işe gideceği.Değilse hayvanları sevmekten bakımını yapmaktan öğleye kadar çıkmaz ahırdan.Genelde kahvaltıdan sonra yapar sağımı.Çocuklarına süt içirmek için erkenden sağmıştır gökçeni..Eve gelir hep beraber güzel bir kahvaltı yaparlar.Ahmet işe gider..Hasan usta küçük dükkanını her zamanki gibi erkenden açar az da olsa evin giderini sağlıyordur...

Ayşe yine erkenden kalkmış inekleri sağmış-yemlemiş ve hatta keçilerin çıkmasına da yardım etmiştir.Herkes uyuyordur.Kahvaltıyı da hazırlar çay demlenmiştir.Mutfaktan dışarıya doğru bakıp kendi kendine düşünüyordur.Ali uyanmıştır bir de bakar mutfakta Ayşe oturmuş düşünüyor.Kahvaltıyı hazırlamış.Biz neden uyanamıyoruz birkaç gündür diye düşünür.
_Günaydın kızım..
Ayşe Ali’nin sesiyle kendine gelir.

_Günaydın baba...
Ali

_Hayırdır erkencisin uyuyamadın mı kızım?
Ayşe

_Sabah namazından sonra yatmadım baba.İnekleri yemledim sağdım.Süleyman’ı keçileri çıkarması için yardım ettim...
Ali

_Kızım bize yapacak iş kalmamış.Neden böyle yapıyorsun annen yapardı.?Gelinliğini sürsene bak İskender de gidecek.
Ayşe başını öne eğerek

_Olsun baba ben boş durmayı sevmem,yaparım..

O sırada sevgi mutfağa gelmiş Ali ile Ayşe’nin konuştuklarını duymuştur.Hemen lafa girer.
_Aman incinir ha gelinin.Gelinine kıyamıyorsan bir gün sen kalk yap.Senin anan bana sürdürdü mü ki gelinliğimi.Sabah erkenden kalkar gelin kısmı derdi ya.O zaman nerdeydin sen Ali efendi.?
Ali

_Sevgi o eskidendi canım.Sabah sabah ne olur sus...
Sevgi’nin mızmızlığı yine üstündedir.Her sabah onun dırdırından evin düzeni kaçmıştır.

_Tabi bizi düşünen yok yapsın annen de ki gelinin yüz bulsun da tepemize..Der demez Ali nasıl oturduğu yerden kalkar.Ayşe’de korkmuştur bir hışımla kalkan kayınpederinden.
Ali

_Susuyor musun yoksa susturayım mı.?Baksana senin demene gerek kalmadan kız her şeyi yapıyor.Ben yapma desem beni dinleyip yapmayacak mı evin işini..Öyle bir kız mı senin gelinin.Sen nasıl bir kadınsın ya..Merak etme kız her şeyi yapmış zaten...
Sevgi hala o kadar lafı kendine saymamışlar gibi pişkin,pişkin

_Yapacak tabi.
Ayşe her sabah aynı lafı işitmekten,konuya ortak olmaktan bıkmıştır.Ayağa kalkar

_Ben İskender’i uyandırayım baba...
Ali üzülerek(kıza hak edildiği gibi davranılmadığını düşündüğü için üzgündür)

_Tamam kızım...
Ayşe kapıyı çekince Ali başlar söylenmeye...
Ali

_Sevgi ağzından çıkanları dikkat et.Artık yeter Ayşe bizim düşmanımız değil gelinimiz ve İskender’in hediyesi.Artık kabul et olur mu.?Sabrımı zorlama ne olur.
Sevgi

_Zorlarsam dövecek misin.?Tamam ya yeter artık.Ayşe Ayşe ne bu ya...
Ali

_Konuşma artık şimdi gelirler duymasınlar en azından.Yazık kıza sana cevap bile vermiyor daha ne istiyorsun.Ağzı var dili yok.Sana edepsiz bir gelin lazımdı ki..
Sevgi

_O susarak,konuşmadan veriyor cevabını.Hır söylemezin teki.
Ali

_Sus Allah aşkına yine kahvaltıyı mahvetme.Her gün olmaz ki böyle ya.
Sevgi nihayet İskender gelecek diye susar.Ayşe’nin sağdığı sütü ocağa koyar pişirip İskender’i içirecektir.Sevgi aslında İskender’i çok sever.Onun ismi babasının ismidir.
Babası genç yaşta ölmüştür.Sevgi kaynanasından çok çektiği için psikolojik olarak Ayşe’yi de çektirmek istiyordur.O sırada Ayşe ile İskender de gelir.Kahvaltıya başlarlar.
Bahadırda şarkı söyleye,söyleye kahvaltıya teşrif eder.Sevgi sütten bir bardak koyar İskender’e,bir bardak ta Bahadır’a verir..
İskender hemen alınganlık olmasın diye

-Anne Ayşe’ye de verir misin süt?
Ayşe Sevgi verse bile zaten içmeyecektir.

_Hayır ben içmeyeceğim...
Sevgi

_Verecektim ama hanımefendi içmeyecekmiş bak...
Ayşe İskender demese Sevgi’nin vermeyeceğini zaten biliyordur.Nezaketen

_Teşekkür ederim..
Güzel kahvaltı yaparlar.Ayşe bulaşıkları yıkar.İskender’le evlerine çıkarlar.Sevgi de yaşlı annesine ziyarete gider.Hem akşam İskender için Yasin okutacaklardır.Onu haber verir.Ali,hocayı görmüş ve ezan saatinde camiden halkı davet etmesi için söylemiştir.
İskender bir gün sonra gidecektir.Ali-lokum,bisküvi ve meyve suyu-ayran alır.
Süleyman da yardım etmektedir.
İskender,gitmesine az kaldığı için her fırsatta Ayşe’yi bir şekilde rahatlatmaya çalışır.

_Ayşe eve alınacak bir şey varsa bugün alalım.Paramız var huzursuz olma.Ben yokken bir ihtiyacın olursa babama söyle o senin istediğini alır...
Ayşe kayınpederinin ne isterse alacağını biliyordur zaten de Sevgi’yi ne yapmalı.

_Tamam aşkım bir istediğim olursa söylerim.Sen merak etme baban çok iyi birisi...
İskender de her şeye rağmen annesine düşkündür.Hemen lafa girer..

_Annem de iyidir aslında.Kadını anlayamıyorum bir türlü.Babaannem çok huysuz bir kadınmış ölünceye kadar annemin burnundan getirmiş.Öbürkü evlatları da bakmamış.Tek erkek çocuğu babam olduğu için annem bakmak zorunda kalmış.Sanki onun intikamını alıyor gibi.Aslında çok iyidir Ayşe’m.Sen onu idare et olur mu?Benim hatırım için sev onu.
Ele güne rezil olmayın bir tanem.der ve boynuna sarılır..başlarlar ağlamaya..
Ali

_İskender..İskender...,
İskender ağladığını babası anlamasın diye yüzlerini yıkar.Saçlarını ıslak elleriyle arkaya doğru sıvazlar.Hemen dışarıya koşar.Sandalyeler gelmiştir.

_Geldim baba...
Ali yorgun vaziyette traktörün üzerinde dikiliyordur.

-Gel sandalyeleri indirelim.Bahadır’a da seslen.Süleyman hala gelmedi mi dağdan.?
Bahadır lise son sınıfta takıntılı kaldığı için bu sene tekrarını yapıyordur.Süleyman gelmediği için İskender ile bahadır sandalyeleri indirirler.Ali de yardım eder oğullarına.Bahçeye dizerler.Öğleden sonra herkes toplanır.Güzel bir Yasin-i şerif okunur.İskender’in artık asker olduğu belli olmuştur.Herkes gelmiştir.
Ertesi günü yürük Ali’nin akrabaları-tanıdıkları toplanmış,İskender’in arkadaşları da gelmiştir.Ali kendi akrabasının arabasıyla Manisa ya teslim edecektir.İskender ailesi dışında herkesle vedalaşır ve arabaya biner.Manisa’ya doğru hareket ederler.Sevgi çoktan başlamıştır ağlamaya.Kıyamaz biricik oğlunu.Ayşe zaten üzgündür kendini zor tutuyordur.Bahadır bir gün kendi başına gelecekleri düşünüyordur.Ali desen arabayı kullanmaktadır.Çok sabırlı,gayretli ve babacan bir adamdır.Çocukları onun için her şeydir.Kendini zor tutmaktadır.Boğazına düğümlenir her şey.Sanki kendi askerlik yapmamış gibidir.Ne kadar zormuş der içinden.Sevgi’ye çıkışır.
Ali

_Sevgi ağlama artık çocuğun önünde.Ne güzel bak oğlumuz vatana hizmete gidiyor.
İskender annesine sarılır önce..yanağına bir öpücük kondurur

_Sultanım üzülme kısa zaman sonra evdeyim.Siz sadece Ayşe’yi üzmeyin.Size emanet

ediyorum.Başka de bir şey istemiyorum.Baba duydun değil mi?
Ali

_Sen merak etme oğlum.Evveli Allah sonra biz.O bizim kızımız..
Sevgi hala Ayşe’yi düşünüyor ben ağlıyorum kafası karısında hiç beni düşünmüyor diye içinden geçirir.Kıskançlığından ölecektir.Yollar bitmiş Manisa Kırkağaç a gelmişlerdir.
İskender herkesle vedalaşır.Önce dışarıdan şöyle bir bakar.İçeriye gireceği sırada başını öne eğmiş olan Ayşe’sine bir daha bakar.Tekrar döner geriye bir daha sarılır Ayşe’sine ve yanlarından el salaya,sallaya ayrılır.Birliğine teslim olur.Ali ailesiyle geri dönmek için arabaya biner.Arabanın içinde sanki cenaze yeri gibi ağlayan ağlayanadır.Ali de dayanamamış ağlıyordur.Bahadır ilk defa ağabeyinden ayrılmanın acısını yaşıyordur.Ayşe yolda hiç konuşmaz-yemez-içmez-hep ağlar.Gözleri desen kan çanağına dönmüştür.Sevgi şaşırmıştır Ayşe’nin bu kadar çok ağlamasına.Demek ki çok seviyor diye içinden geçirir.
Rahat bir yolculuktan sonra evlerine gelirler ama gözyaşları durmak bilmemiştir..