- 2334 Okunma
- 7 Yorum
- 0 Beğeni
94 - İNTİKAM
Onur BİLGE
Orman kanununun hüküm sürdüğü Giritli mahallesinde kafamdan aşağıya kan indiren iki acımasızdan birisi adımı duyar duymaz sokaktan içeriye kaçıp, annesinin eteğinin altına saklanarak gözlerini kapatıp uyurken, diğeri benden üç yaş büyük olan Karaferye göçmeni Gülpembe rahatça, elini kolunu sallaya sallaya ortada dolaşmaktaydı ve bu durum evimizin cadısı ablamın fena halde gururuna dokunmakta, her fırsatta kan revan eve gelişimi, kafamın arkasındaki yarığı hatırlatmakta, intikam ateşleri içinde kavrulmakta ama on yaş küçüğünü dövmeyi gururuna yediremediği için devamlı beni fişekleyip durmaktaydı.
“O senin kafanı yardı. Arkandan acımasızca taş attı ve ensene kadar kan süzüldü. Haydi orada beyin kanamasından ölseydin! O kim oluyor benim kardeşimin kanını akıtacak? Utanmaz Karaferyeli! Kanını onda bırakırsan benim kardeşim değilsin! Tamam mı? O kanın aynısı ondan da akacak! Dediklerimi yapmadın. Alıp taşı kafasını patlatmadın, değil mi? Korkak! Seni dövsünler, öldürsünler, hakkını arama!.. “ demekteydi.
“Ama abla! Ben daha beş buçuk yaşındayım. O sırık gibi kız. Görmüyor musun, boyu
1001 GECE ÖYKÜLERİ - 4
AYNA - LİMAN YAYINLARI
KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15
YORUMLAR
Reşat Nuri Güntekin'in kahramanları sütten çıkmış ak kaşıktır. Bende öyle değil... HJer şey olduğu gibi... Herkes nasılsa, öyle... Kimseyi beraat ettirmeye de onlara gelinlik giydirmeye de kanat takıp melek etmeye de gerek görmüyorum. Çünkü insanda her türlü duygu var. Aşkta bile, ihtirastan nefrete kadar... Sizler okudukça, Semiray'ın ruhundaki savaş meydanında duyguların yarattığı savaşı seyredeceksiniz.
Allah'ın ne kadar sıfatı varsa, hepsi aynı değil. MÜNTAKİM, CEBBAR, KAHHAR da var... Neler var, bildiğimiz, bilmediğimiz!..
Bizler insanız. Zavallı yaratıklar... HAŞA, Allah'tan mükemmel miyiz? Bizde âlâsı var. İçimizden kükrer o canavarlar! Teskin eder ya da salıveririz... Onunla puan alır ya da kaybederiz.
CEBBAR olmalı insan. Hakkını söke söke almalı.
GAFFAR olmalı. Affetmeli ki af dilemeye yüzü olsun!
KAHHAR olmazsa kendisini, ırzını, namusunu, ailesini, ulusunu koruyamaz!
İnsan, karmaşık bir varlık. Melek falan değil. Şeytana taş çıkartan duygularımız vardır bizim!..
O duygular bastırırken direnir, puan toplarız. "Cennet ucuz değil. Cehennem lüzumsuz değil."
intikam güzel bir duygu degil.elbette hos görülü olmali ama hosgörü kendimizi ezdirmek anlamini tasiyamaz.
büyükler herseyi bilir diye kesin bir kural yoktur.
haksizlik yapmamayi hakkini yedirmemeyi hak yememeyi kücüklükten itibaren asilamak gerekir.
güzel bir yaziydi.insan a türlü türlü duygularin varligini bir cirpida önüne seren bir yaziydi.
yüreginize saglik.saygilar.
"Evet anlatım aldı sürükledi ama ben bu yöntemi sevmedim.((Oğlumu okulun bahçesinde,kazayla çarpıp elindeki meyva suyunu döktüğü için epeyce büyük sınıflardan bir çocuk,kıstırmış ve hırpalamış.Oğluma düşkünlüğüm bağdata yayılmıştır.))))---Eyvah diyorlar annesi duymasın,hastalanır,yataklara düşer--Oğlum saklıyor ama boynunda izleri gören ben önce bir baygınlık yaşadım.Sonra ne yaptımsa anlatmadı,kaza vs deyip geçiştirdi.Ertesi gün okulda aldım soluğu.Hemen soruşturdum.Anlatılar.Oğlum defalarca"ağbi özür dilerim yarın alırım yenisini --demesine rağmen hırpalamış çocuk.Neyse çocuğu buldum,bir kenara çektim.--oğlum senin meyva suyunu dökmüş,şu onun parası fazla veriyorum ki bol bol iç.Ama önce konuşalım.Ben seni çıkışta beklerdim,hiç konuşmadan döverdim,canını yakardım,çünkü ben anneyim.Sonra senin annen gelirdi bu iş uzardı.Şimdi sana daha önemli birşey söyleyeceğim.Eğer oğlumun kalbinde bir sorun olsaydı,yada anemi tarzı bir hastalığı veyahut başka hayati bir hastalığı,senin ona vurmanla;bu hastalıklardan birinden dolayı hayatını kaybetseydi,komaya girseydi ne olurdu çocuğum sen söyle şimdi?----Çocuk ağlamaya başladı.ben özür dilerim arkadaşlarım gaz verdi,o sinirle öyle davrandım teyzeciğim.Lütfen beni okula şikayet edin, tokat atın,oğlunuz gelip bana vursun,affedin ama.Hatamı anladım--- Dedi.İki gözü iki çeşme ağlıyor.Ben sarıldım---tamam konuyu kapadık sen oğlumdan özür dilersin,bundan sonrada okul içinde abisi sensin.sakın kimseye şiddet uygulama ve dediklerimi unutma.--
Buda benim tarzım dostlar..küçükken hiç kavga etmedim,zaten hiç evden de çıkmazdım.Başım önümde hiç kaldırmadan okuluna gidip gelen biriydim.Tabii bu normal değil,sadece içimde bulunduğum durumdan kaynaklanan birşeydi.Yinede kimsenin canını acıtmayı düşünmem.Çocuklarımada hep o çocuğa verdiğim sözleri söylemişimdir.Yine yorum köşesini ihlâl etdim,özür dilerim.Sadece yazmak istedim.
Yüreğinize sağlık Saygıdeğer yazarım......"
Cok güzel bir konu islenmis bu öyküde. Dikkatli okuduktan sonra Onur Bilge'mizin vermek istedigi mesaji anlamak mümkün.
Intikam rahatlatir lakin bunun sefasi uzun sürmez;
er yada gec pisman olur insan
pisman olmayan insanlara, af a$ilanmami$tir..hele bil affetmeyi ögrensinler hele, görün bakin o zaman
___öc almanin ve kinin verdigi kötü huyun, af etmenin kazandirdigi nimetler nasilda üstesinden gelecek..
Affetmek nimettir..intikam ise aci cektirir..aci cektiren hangi kul muradina ermistir?
* * * * *
HARIKA BIR ÖYKÜ, HER ZAMANKI GIBI DÜSÜNDÜREN..!
elma-kokusu tarafından 7/10/2009 12:59:15 AM zamanında düzenlenmiştir.