Yanilmisim !

• 27 Haziran 2007 Çarşamba 22:07:15

Dogup büyüdügüm köyü terk edip uzaklara geldim, issizlik yüzünden. Buralara cok zor alistim, askim ve yanlarinda kaldigim ailem beni yasatti. Zaman zaman erdim gittim, cok agladim cok üzüldüm. Arkadaslarim geldiklerinde, onlardan hic ama hic ayrilmak istemedim. Agladim, atlatamadim o aciyi. Ama basarmaya karar verdim. Ve gercekten arkadaslar buldum. Onlar beni aldilar gezdirdiler. Aralarinda tek iki kizis gerisi hep erkek. Ama hepsi cok iyiler. Onlarla cok eylendim, hem güldüm hem agladim. Onlara sir ver, sir orda kalir. Bunu anladim ki, onlar Bayanlardan daha iyi arkadas oldular benim icin. Aradan zaman gecti, bir kadin takilmaya basladi bizlere. Cok güzel günler yasamaya basladik. O cok farkli bir kadindi, maclari takip eder futboldan baya anlardi. Giydigi kiyafetlerde vallahi pek güzel, bakimli bir kadin diyebilirim. Ama biraz fazla ackiti bana göre. Yasi kadinin 39, evlenmis bisanmis, iki cocugu tek basina büyütmüs. Vallahi helal olsun dedim, ama bizlerde de öyle zor sartlar altinda yasayan kadinlar var degilmi ?
Bu kadin bosnali, bize kendi sarkilarini dinletmeye basladi, hep o konustu bizler dinledik. O aldi beni gezmelere götürmeye basladi, icki icmeye basladim, dozunu kacirdim diyebilirim. Sarhos sarhos eve geldim sallana sallana. Cok sükür kimseler görmedi. Baktim benim erkek arkadasimla aralari fazla iyi olmaya basladi, tartismalar artti. Erkek arkadasimla bir Internet cafemiz var bizim cok güzel giden, allaha sükürler olsun, allah bozmasin. Allah böyle Insanlari bizlerden uzak tutsun. Bu kadini bir dost bildim, abla dedim, o da bana baci, ama yanilmisim. Gün geldi beni hep azarladi, bana kizdi beni degistirmeye kalkti. Ben bu durumdan huzursus olmaya basladim. Anlatmaya calistim, ama beni dinleyen bana inana olmadi. Ben cok agladim, her gece Allaha dua etmeye basladim. Allahim ne olur bu kadinin gercek yüzünü görsünler istedim. Ne oldu, bu kadin benim Askimla konustu ve beni ona kötüledi, ardindan gelip onu bana kötüledi. Askimkla biz o ara ayrildik, ben kac gün ac ve uykusuz dükkani actigimi bilirim. Bir gece yeni acacagimiz dükkana gittik, ben cok mutlu oldum, askima buraya gelip burda calismak istedigimi anlattim. O da huzursus oldugumu anlamis zaaten, o yüzden burayi acmak istedigini söyledi, ve ben cok mutlu oldum. O gece uzun uzun konustuk o da fark etti, bu böyle gidemez diye ve karar verdi, o kadindan uzak duracagini. Simdi ise herkez kendi yolunda diyebilirim. Ve ben günleri sayiyorum buralardan gitsem diye. Bir düsünün, geleli sekiz ay oldu ve gitmeye simdiden sabirsizlaniyorum. Bircok erkek arkadasin olsun birsey olmuyor, araya bir kadin giriyor ve ortalik karisiyor. Ben bu kadini dost bildim, güvendim, bircok sey anlattim, ama yanilmisim meger cok gec anladim. Allahim bu kadini sana havale ediyorum. Burda tüm arkadaslarimi özleyecegim, ama huzurum yok gitmem lagzim. Cok agladim bu kadin yüzünden, cok aci cektim, ama birdaha asla güvenmeyecegim. Iste baristik ama ben fazla muhattab olmuyorum, kendisi de pek fazla buralara gelmiyor zaaten. Üzüldügüm nokta, burda cok sevdigim bir abimi, dostumu can arkadasimi ayarladi, o da bu kadina asik olmasin diye gece gündüz dua ediyorum. Herkez bu kadinin ne oldugunu anladi ama bu cocuk ondan baska kimseyi görmez oldu. Allahtan yas farki baya var ciddi birsey olamaz saniyorum. Zaten onun ailesi de kabul etmez. Ilk baslarda bana bunca erkekler ile bas etmek zor olur dediler, arkadasim da cok laf isitti, nasil kiz arkadasini calistirir diye. Ama hangi devirde yasiyoruz ya, birde almanyada yani. Biz gelecegimize hazirlik yapiyoruz yani ne var bunda. Aman kimseyi dinlemeyeceksin bunu anladim. Surda bir kac hafta kaldi, izine gidecegim, geldikten sonra yeni dükkanimla ilgilenecegim. Ve karar verdim, bundan sonra kimseye güvenmeyecegim, yanildim cünkü. Yanliz kendim ile ilgilenecegim ve yanliz kendime bakacagim.
Bu dünyada inanirim, birtek ben yanilmamisimdir.
Yanilanlar beni simdi iyi anlar.