sevmek

• 8 Temmuz 2009 Çarşamba 12:35:57

SEVMEK
Kitapları sevmek.Okudukça daha çok ,daha çok okumak.Bilgi düzeyini yükseltmek.Yani okudukça dolmak Bir boş bardak gibi.Önce boş ,sonra dolu.Okumanın ne demek olduğunun farkına vararak .Bize ne kadar yararlı olduğunun ya da olacağının bilincine vararak Okudukça; olayları,yaşananları daha iyi anlayıp daha doğru değerlendirmeler yapabileceğimizi düşünerek ,kavrayarak okumak.Kendimize saygımız
gereği okumak.Yaşananları yorumlayıp doğru sonuçlar çıkarabilmek için okumak. Örnek olabilmek için okumak. Ülkemize ve tüm insanlığa yararlı olabilmek için okumak.Napolyon: Para para para demişti.Ben de herkese: Oku oku oku diyorum. Çünkü okudukça ,tüm soru ve sorunların çözümü daha kolaylaşacaktır.

İnsanları sevmek.Dili,dini,ırkı,rengi ne olursa olsun tüm insanları sevmek. İnsanlığa hizmet etmiş,çalışmala-rıyla dünyamıza ve geleceğe ışık tutmuş herkese merhaba diyerek.Ellerinden tutarak,horon oynayarak ,halay çekerek,dans ederek. İnsanların dertlerini ,acılarını paylaşıp sevinçlerinde de yanlarında olmaktan daha
anlamlı, daha güzel ne olabilir ki...Dünyanın neresinde olursa olsun akan gözyaşını,akan kanı durdurmak;
barışı kalıcı kılmak olmalıdır insanlığın hedefi. Çocukların renk renk gözlerinde korkuyu değil;sevinci ,
mutluluğu görebilmek. Her renkten saçlarına dokunabilmek.Sevebilmek onları sadece çocuk oldukları için.
Hiçbir şekilde sınıflandırmadan, hep aynı sevgiyle.Açlığı ,yoksulluğu hiç yaşatmadan tüm çocuklara…

Çevreyi sevmek.En hızlı çevrecilerden daha hızlı,daha çok çevremize sahip çıkabilmek,onu korumak.
Tüm zorluklara göğüs gererek. İnsanları,çevreyi koruma konusunda bilinçlendirerek .Alternatif çalışmalar, düşünceler geliştirerek.Nükleer santrallere karşı farklı yatırımlar öngörerek.Yaşadığımız çevrede temiz nefes
alabilmek,sağlıklı bir yaşam sürebilmektir kaygımız. Çocuklarımıza pırıl pırıl sular ve hava kirliliğinin olmadığı bir çevre bırakabilmektir uğraşımız.Güneş enerjisi,rüzgar enerjisi ya da daha farklı ,çevremize
zarar vermeyecek alanlarda yatırım yapılmalıdır.Yeraltı zenginliklerimizi yabancıların sömürmesine izin ver-meden akıllı yatırımlarla işletmek, bu güzel coğrafyada yaşayan insanları sağlıklı ve mutlu kılacaktır.

Hayvanları sevmek.Bu dünyada birlikte yaşadığımız,birlikte nefes alıp,birlikte yaşlandığımız canlıları sev-
mek.Evlerimizde yaşamımızdan bir parça gibi yakınlaştığımız canlılar. Akvaryumlarda balıklar,kaplumba-
ğalar ;kafeslerde kuşlar…Köylerde, yaylalarda gücünden,sütünden,etinden faydalandığımız hayvanlar.
Hepsi yaşantımıza renk katan canlılar. Onlara sevgiyle yaklaşmalıyız.Çünkü onlar sevgiden anlarlar.
Hareketleriyle olumlu karşılıklar verirler. Vefalıdırlar,affederler….Bilim adamları,çocukların evlerde
sevdikleri bir ya da birkaç hayvan beslemelerinin sağlıklı yetişmeleri açısından çok önemli olduğunu belirti-
yorlar..Çocukların daha sağlıklı bireyler olarak yetişmeleri için olanaklar ölçüsünde onların tercihlerini de
dikkate alarak bir hayvan(kuş,balık,kaplumbağa,köpek,kedi…)beslemelerine izin versek iyi olur sanırım.

Bitkileri sevmek.Dünyamızın oksijen depoları olan o güzelim ormanları sevmek.Ağaçları,çiçekleri,otları…
Hepsi yaşadığımız dünyayı daha güzelleştiriyor. Var olmalarına alıştığımız için, bu güzelliklerin yok olma-
larını düşünemiyoruz bile. Her türden ağaçların, her renkten çiçeklerin varlığı ,bizlere yaşama sevinci ve
mutluluk aşılamaktadır.Yaşadığımızı dünyanın gittikçe artan sorunlarını bize unutturan,gölgesinde oturup
bir bardak çay yudumladığımız ağaçlar değil mi? Arkadaşlarımızı,sevdiklerimizi önemli günlerinde bir
demet çiçekle karşılamak anlamlı değil mi? Karadeniz’deki yaylaların eşsiz güzellikteki bitki örtüsünü, oraları gezip görmeyenlerin aslında çok şey kaybettiklerini söylersem hiç de haksız sayılmam.

Yaşamı sevmek.Her şeye rağmen yaşamı sevmeliyiz.Başarısızlıklarımıza,yenilgilerimize ve tüm keşkeleri-
mize rağmen. Çünkü bu bizim yaşamımız.Çevremizdekilere sevgiyle yaklaşmalı,onlara da olumlu bakış
açımızı yansıtmalıyız.Bizim mutlu olmamız biraz da yaşadığımız toplumun mutlu olmasıyla ilgilidir.
Sorunlarının büyük bir kısmını çözmüş,rahatlamış ,hayallerini ertelememiş insanların yaşadığı bir toplum
yaratmak için çok ,ama çok çalışmamız gerektiğinin farkında olmalıyız.İşe kitapları sevmekle başlamak
belki en doğrusu olacak…Arkasından insanları sevmek, çevreyi sevmek,hayvanları sevmek,bitkileri sevmek,
İşte o zaman işimiz çok kolaylaşacak,yaşamı çok daha çok seveceğiz.