SEVGİLİ YEĞENİM 9

• 7 Temmuz 2009 Salı 14:11:23

Güneş doğmuş sabahın serinliği gitmiştir.Sevgi kendi kendine geç kalmışım nasıl uyanamadım diye söylenir.Sabah,sabah ineklerin sesi falan yoktur..Anlamıştır Ayşe’nin baktığını,değilse sarı kızım meler dururdu şimdiye der içinden.Ayşe’nin erkenden kalkıp her şeyi yapmasına da kızmıştır.Asık suratıyla mutfağa gelir.Ayşe ile İskender’in kahvaltı yaptıklarını görünce suratı daha beter asılır..Ne söyleyeceğini,ne diyeceğini bilmeden konuşur,bir yandan da Ayşe sağdığı sütü ne yapmış diye onu kontrol eder.
Sevgi
_Bu evde insanlar yaşıyor niye beklemediniz.?
İskender gayet sakin cevap verir.
_Kaç defa seslendim.Tek,tek yanınıza uğradım bir de sofrada mı bekleyelim valide sultan
Sevgi
_Bekleyeceksin tabi.İnekleri mi sağdın(Ayşe’ye doğru bakar)...
Ayşe
_Evet..
Sevgi
_Hayırdır nasıl becerdin o işi?.
Ayşe susar.Ali devreye girer.Anlamıştır Sevginin pervasızca konuşacağını..
Ali
_Niye soruyorsun.?Yapsa da kötü,yapmasa da değil mi?
Sevgi başındaki yemeniyi boncukları öne gelecek şekilde bağlamaya çalışır hem de Ali’ye cevap verir.
_Sana ne oluyor avukat mısın?Sen varsın diye ben bu evde konuşamayacak mıyım ya?
Ayşe kahvaltıyı da yaptığından evine gitmek için hemen kalkar.Sevgi’nin söylediklerini dayanamamaktadır.Sabrı taşmak üzeredir.İskender de durumu anladığı için Ayşe’nin peşinden gider.Ali ‘’iyice çıldırdı bu kadın’’diye söylenir.Sevgi Ali’nin ne söylediğini anlayamamıştır.Bahadır hemen giyinir.Sabah sabah evdeki şenliği merak etmiştir..
Bahadır
_Sabah,sabah ne kadar hararetlisiniz böyle.Bu kız geldi geleli eve şenlik geldi baba.İsterseniz ağabeyim boşasın bu kızı ne dersin anne?Sen rahat edersin o zaman.Ben çıkıyorum.Hava alayım biraz.Bu gidişle ben hiç evlenmeyeceğim.Elin kızı ne kadar çeker bizim kahrımızı.Ayşe yenge annemi hesaba katmamış ağabeyimle kaçarken..Yazık kıza..
Ali,Sevgi’yi öldürse bile hıncını alamayacaktır.
_Haklısın oğlum ama yapacak bir şey yok..Annene bir eşek geldi.Sürekli binecek tepesine..Ama yok öğle yağma.Ben varken biraz zor binecek.Tamam sen git gideceksen.
Kafanı dinle az da olsa..Bana kalsa ben bu eve hiç gelmeyeceğim de..
Sevgi
_Havasız mı kaldın?Hep birlikte gelin bakalım üstüme..Sen de öyle mi Bahadır.Sen de git Ali efendi ne duruyorsun.Şimdiye kadar durduğun çok.Keşke eskiden ayrılıverseydim senden .Fazla konuşma Ali bu lafları geri yutamazsın bak.
Bahadır
_Sen varken hava mı kalır anne.Nasıl kaldırdı ağabeyim yataktan hala söyleniyorsun.İyi ki sen mutfağa girmeden kızcağız kahvaltısını yapmış.Değilse aç kalacaktı vallahi.
Ali
_Keşke ayrılsaydın keşke..
Sevgi asık suratıyla Ayşe’nin demlediği çaydan bir bardak koyar kendisine.Oturur sofrada kalanlardan yemeye başlar.Ali bir şey yemeden ineklerin ahırına doğru gider.Yalaklarına su doldurur.Altlarını çeker.Bahadır kahvaltı etmeden kahveye doğru gider.Sevgi’nin sayesinde ev halkı dağılmıştır.

Hasan ustalara artık hüzün basmıştır.Mehmet’in dağıtım izni bitmiştir.Bir günü kalmıştır.
Tekirdağ çorlu da devam edecektir askerliği.Hasan usta uzak olduğu için oğlunu bırakmaya gidemez.Masraf edeceğim parayı eline vereyim çocuğumun diye içinden geçirir.Dolu dolu olan evleri tekrar boşalacaktır.Vatan borcu diye kendini teselli eder.Mehmet ise abisinin evinde misafir olmuştur.Ahmet’in evi iki oda bir salondan ibarettir .Salonda iki tane kanepe vardır.Abisi bu akşam bendensin diye Mehmet’i bırakmamıştır.İki kardeş İki kadeh içerler baş başa gelecek hakkında konuşurlar.Sabah ta erkenden kalkan Mehmet Abisini uyandırmadan eve gelmiştir..Annesi Mehmet’e süt pişirmiştir.Mehmet bir bardak süt içer kahvaltı etmeden tüfeği sırtına alır evden çıkarken
Mehmet
_Ben dolanacağım anne...
Hatice hanım Mehmet’in yüzüne bakarak
_Kahvaltı etmeyecek misin oğlum Börek yaptım sana ıspanaklı.Bir lokmacık ye de git.
Mehmet
_Anne sonra yerim hemen çıkmam lazım..(annesinin yüzüne öpücük konduruverir)
Hatice hanım
_Tamam oğlum kendine dikkat et hadi.sonra ye madem..
Mehmet asıl Emine’yi görebilmek için çıkar evden.Emine’nin evi dağ kenarında büyük bir arazinin içindedir.Dört etrafı duvarla çevrilidir.Eğer Emine Mehmet’i görürse konuşabileceklerdir.Mehmet’in dışarıdan Emine’yi görme şansı yoktur.Emine’nin babasının köyün içinde marketi vardır.Emine’nin birde Sakine isminde lise son sınıfta kız kardeşi vardır.Mehmet ile ablasının ilişkisini bilen sadece Sakinedir.Mehmet yakışıklı kara yağız bir delikanlıdır.Sakine Mehmet’i hep yakışıklı bulmuştur.Ablasının Mehmet ile evlenmesini Sakine çok ister.O gün Mehmet’in gideceğini Sakine biliyordur.Ablasını Mehmet’le görüştürmek için kendine göre bir şeyler yapmak ister ama Mehmet e de haber vermesi gerekir...
Sakine bir yandan saçlarını tokayla yukarı tutturmaya çalışır bir yandan da
_Anne benim kütüphaneye gitmem lazım.Ablam da gelsin benimle...
Habibe hanım
_Ne kütüphanesi gene bu Sakine.Okullar kapandı sen kütüphane diyorsun kızım.
Sakine
_Anne yaz geldi diye benim dersim yok mu sanıyorsun.?
Habibe hanım
_Tamam kızım tamam.Anladım ben seni.Keşke babana da söyleseydin de..
Sakine
_Giderken söylerim babam bana bir şey demez ki.Para alırım hem...
Habibe hanım
_Bir şey demeye,demeye başımıza çıkacaksınız sonra.Gidin de geç kalmayın yalnız.
Emine
_Aşk olsun anne ne zaman şımarık kız olduk biz.
Habibe hanım
_Sana demiyorum kızım..
Sakine
_Onun lafı bana abla..
Emine
_Hadi o zaman giyinelim ve hemen gidelim sakine.
Sakine Emine’nin elinden tutar Annesi seslerini duymasın diye fısıltıyla ablasına anlatmaya çalışır Mehmet’in izninin bittiğini..Ve
_Abla seninle Mehmet ağabeyimi buluşturacağım bugün çarşıda.
Emine
_Nasıl olacak bu kızım..Başımıza iş açmayalım.
Sakine
_bana bırak ablacığım..
Emine askere gitmeden önce son kez Mehmet’i göreceği için sevinmiştir.Mehmet’e nasıl haber edeceklerini düşünürler hemen..
Sakine
_Babamın yanına gidiyorum diye çıkayım.Oradan da Mehmet abiye uğrarım.Annem bulaşıkları yıkayıp mutfaktan çıkasıya gelirim abla..Sen de yanına git ki çakmasın yokluğumu..
Emine
_Annem fark ederse ne diyeceğiz peki.
Sakine
_Uydurursun bir şeyler abla.Onu da sen düşün.
Emine
_Hadi o zaman..
Sakine kapıya çıkar çıkmaz ıslık sesi duyar.Arkasına döner.Ne görsün Mehmet sırtında tüfekle duvarın arka tarafındadır.Sakine hemen koşar Mehmet’in yanına.Ayak üstü konuşurlar.Mehmet’in yüzüne tebessüm gelir ve hemen eve döner.Giyinir,kuşanır.Parasını kontrol eder.Acele,acele evden çıkmaya çalışırken annesine seslenir.Oturduğu yerden zorla kalkan Hatice hanım Mehmet’in acelesine anlam veremez.
Mehmet
_Anne ben gidiyorum...
Hatice hanım (üstelik giyinmiş bu işte bir şey var der kendi kendine)
_Nereye gidiyorsun oğlum?
Mehmet
_Çarşıya anneciğim..Var mı bir istediğin.?
Hatice hanım
_Hiç bir şey istemiyorum.Yanında paran var mı? Babana uğra da al oğlum..
Mehmet
_Var param anneciğim.Sen beni düşünme..
Hatice hanım bahçeden biber toplamış onları kıyıyordur kırmızı pul biber etmek için.
Ellerini bir şeye dokundurmadan yine biber çuvalının başına oturur.

Sakine hemen geriye dönünce Emine şaşırmıştır.Çaktırmadan yanına gider.
Emine
_Ne oldu hemen döndün ya Sakine.?
Sakine
_Mehmet ağabey bizim kapıdaydı abla..Hadi çabuk hazırlan.
Hiç bir şeyden haberi olmayan Habibe hanım hala mutfakta bulaşıkları yıkıyordur.
Emine üzerine kırmızı önü pullu bir bluz altına da kot pantolon giyer.Uzun saçlarını eliyle dolar kırmızı bir tokayla yukarıya tutturur.
Sakine
_Abla saçlarını bıraksaydın.neden topladın öyle..
Emine
_Sıcak kızım..Boş ver ben böyle de güzelim.Deve çullu da devedir çulsuz da..
Sakine
_Anladık ablacığım edebiyat parçalamana gerek yok.
Sakine ise beyaz bir sade tişört ile kot pantolon giymiştir.Saçlarını da bırakmıştır.Saçları belini bile örtmektedir.Hafif makyaj yapmışlardır.İkisi de bir içim su olmuşlardır.
Giyindikten sonra hemen yola çıkmışlardır.Mehmet’te Emine’leri uzaktan takiple yola çıkmıştır.Emine ilk defa kardeşinin sayesinde Mehmet’le daha yakın olacağı için heyecanlıdır.Mehmet’te en az Emine kadar heyecanlıdır.Emine ile Sakine babasına uğrarlar para alırlar.Kütüphaneye gideceklerini söylerler ama Hüseyin bey pek inanmaz.Yine de biricik kızlarına gitmeyin diyemez.Minibüse binip çarşıya giderler.
Mehmet’te aynı minibüse binmiştir.Mehmet’le Emine birbirlerine gülümserler ama konuşmazlar.Mehmet mavi çizgili gömleği ve kot pantolonuyla çok yakışıklı görünmektedir..Saçlarına sürdüğü jöle ise daha bir yakışıklı etmiştir Mehmet’i.Arabada tanıyanlar varsa dedikodu olmasın diye çekingen davranırlar.Arada sırada kaçamak bakışlarla geçiştirirler.Araba çarşıda durur.Emine ile Sakine önden,Mehmet arkadan kütüphanenin önüne gelirler..
Mehmet(tebessüm ederek)
_Merhaba..
Emine(aynı tebessümle)
_Merhaba..
Sakine(gayet rahat)
_Merhaba Mehmet ağabeyciğim.Nasılsın?Hadi bakalım siz ileride güzel bir pastane var.Üst kat daha sakindir.Gidin laflayın biraz.Ben de ödevimi yapayım...
Mehmet(İçinden bu okumuş kızlar da pek rahat oluyorlar der)
_Teşekkürler Sakine ben senin hakkını nasıl öderim...
Emine ile Mehmet yan yana pastaneye kadar konuşmadan yürürler..
Mehmet üst kata bakar.Gerçekten güzel manzaralı sakin bir yerdir.
Mehmet
_Sakine iyi bir yer göstermiş Emine,burası çok güzel baksana manzaraya..
Emine
_Evet çok güzelmiş.Demek ki geldi buraya..
Mehmet
_Sevdiği falan var mı ?
Emine
_Belli mi olur.Bir şey söylemedi ama.Okula gidiyor ya bulmuştur kim bilir.?
Mehmet
_Haklısın.Söylemezse bilemezsin.Gerçekten güzelmiş burası .Bu arada bırakalım Sakine’yi nasılsın bakalım.?Nasıl gidiyor.?
Emine(Gözlerine bakamıyordur Mehmet’in.Utanır sanki yanlış bir şey yapıyor gibi)
_İyidir..Sen nasılsın?
Mehmet
_İyi..Askerlik şimdi daha zor gelecek Emine.Bu arada ne içersin.Yanında ne yiyelim...
Emine
_Çay içeyim:Kahvaltı yaptım Bir şey yemeyeceğim...
Mehmet
_Ben yapmadım sadece süt içtim.İçime doğmuş seni göreceğim.Evde durmak istemedim.
Emine
_Öylemi..der ve gülümser...
Mehmet
_Bize iki çay yanında da birer tane açma alalım birader...
Garson
_Tamam abi.
Garson çayları koyduğu tepsinin üzerine peçeteyi sarmış açmaları da koymuş hemen gelmiştir.Mehmet çayla açmayı bir yandan yer bir yandan Emine’yi süzer.Ne kadar da güzelleşti yarabbim der içinden.Emine de her lokmasında sanki sıkıntıdan ölecektir.
Mehmet durumu anlar.Benim Emine’yi rahatlatmam gerekiyor der kendine..
Mehmet
_Emine ne düşünüyorsun bizim için.Hem öyle sıkılmana gerek yok.Gözlerime bakacaksın.
Emine(Mehmet’in gözlerine baktıkça ne kadar çok sevdiğini düşünüyordur.)
_Ne düşünebilirim ki..Sen benim için ne düşünüyorsan ben de aynısını düşünüyorum.
Mehmet
_Ben seni çok seviyorum Emine.Evlenmek istiyorum seninle beni beklersen.
_Ben seni ölesiye kadar beklerim.Sen askerliğini yap da sağ salim Mehmet..
Mehmet(İçindeki şüphe duyduğu şeyleri fırsat bulmuşken sorar)
_Ya ben gelinceye kadar evlendirirlerse seni..
Emine(Dili çözülür sanki,güç gelir konuşuverir korkusuzca.)
_Yok canım benim babam anlayışlıdır.Ben seni çok seviyorum Mehmet.Hangi güç başkasıyla evlendirir beni sence..?
Mehmet Emine’nin ellerinden tutar göz göze bakışırlar.Sanki gözleriyle birbirlerine söz veriyorlardır.Çok hoşuna gitmiştir Emine’ni söylediği son cümle.
Mehmet(Saçlarını arkaya doğru sıvazlar ve garsonu aramaktadır gözleri)
_Baban vermem derse biliyorsun biz fakir...
Emine Mehmet’in sözünü keser...
Emine
_Mehmet bir daha bu konuyu açma.Dünya malını götüren mi var.Sen beni bakamayacak mısın yoksa?Babam asla öyle düşünmez.
Mehmet
_Emine ben seni dağdan taş kazar da satarım yine bakarım...
Emine
_O zaman kendini küçük görme.İleride biz de çok zengin olacağız.Kimse anasından zengin doğmuyor biliyorsun değil mi.?
Mehmet(o sırada gelen garsona bardakları gösterir,çayları tekrar yenilemesini ister.
_Biliyorum Emine.Ben 20 gün izine geldiğimde isteteceğim seni o zaman nişanlanalım.Askerden geldiğimde evlenelim tamam mı aşkım...
Emine
_Tamam aşkım.Sen nasıl uygun görürsen..
Mehmet
_Emine ben seni çok seviyorum sakın beni bırakma...
Emine
_Ben de seni seviyorum Mehmet .Göreceksin bak asla seni bırakmayacağım.
Bekleyeceğim askerden gelene kadar Mehmet...
Mehmet(Ayşe’yi sorabileceği tek kişi Emine olduğunu bildiği için)
_Emine Ayşe’nin düğününe gittin mi?
Emine(Ayşe’yi soruyor baksana der içinden)
_Gittim çok güzeldi..Gelinliği de çok yakışmıştı...
Mehmet kafasını önüne eğer..
Emine
_Mehmet sakın ha üzülme sevmese gider mi Ayşe.?Bak biz de birbirimizi seviyoruz.Ben de senin için her şeyi göze alırdım.Vermeyeceklerini bilsem ben de kaçardım.
Mehmet
_Yapma emine isteselerdi İskender askerden gelince düğün ederdik...
Emine
_Demek ki arada bir şey var.İskender bekleyemem mi dedi.Sevdiği için yapmış sonuçta..
Mehmet
_Sen Sevgi’yi biliyorsun değil mi?Ayşe ne durumda kim bilir.El kadar ekmek vermez vallahi.Çobana bile azık katmazmış o kadın.Çoban,Ali ağanın hatırına çalışır derler..
Emine
_Boş ver görmediğin şeylere inanma canım.İnşallah iyidir Ayşe..
Mehmet
_Eğer görürsen onu çok sevdiğimi söyle olur mu.?
Emine
_Söylerim merak etme üzülmek yok canım.
Mehmet’in gözleri dolmuştur..Kafasını pencereden dışarıya doğru çevirir..
Mehmet
_Tamam,tamam bir tanem.Dayanamıyorum yüreğim yufkalaştı inan.
Mehmet’le emine birbirlerinin omzuna yaslanarak en az yarım saat otururlar.Hiç konuşmazlar.Diller konuşmuyordur ama tenleri,gözleri,hisleri konuşuyordur.Hiç ayrılmak istemezler.Aralarında gelecekte neler yapacağını konuşurlar biraz.Mehmet abisinin evinde kaldığını gelecek hakkında abisiyle de konuştuğunu emine ye anlatır.Biraz da ailesini anlatır..Zaman geçivermiştir.
Emine
_Ben senin aileni çok iyi biliyorum Mehmet,Melek gibi annen,melek gibi baban var.Yengen doğum ettiğinde Nadide yengeden fazla annen bakmış Gülsüm ablamı...
Gülsüm Emine’nin komşusunun kızıdır.Çok iyi anlaştığı birisidir Emine’nin..Mehmet’i de Gülsüm ün düğününde görmüş ve aşık olmuştur..
Mehmet
_Sen de bir meleksin Emine’m...
Emine
_Kızım olursa adını melek koyalım Mehmet..
Mehmet
_Sen ne koymak istersen koyarız gülüm..
sarılırlar birbirlerine..Emine’yle görüşmek Mehmet e moral olmuştur rahatlamıştır...
Emine
_Sakine bizi nasıl ayarladı bak.Eskiden anneme söyler diye çekindiğimden söyleyememiştim ama keşke söyleseymişim.Seni çok seviyor eniştesi..
Mehmet
_Sağ olsun bende onu çok seviyorum...
Emine
_O da olmasa nasıl görüşeceğiz.Yardım etti yine güzelim bize..
Mehmet
_Emine Sakine bana adres versin.Onun adına mektup yazayım askerden sana ne dersin.?
Emine
_Gelsin de konuşalım.Sakine’nin arkadaşı göndermiş sanır babamlar.
Birbirlerine doyamayacaklarını onlarda biliyorlardır.El ele ,göz göze zamanın nasıl geçtiğini anlamamışlardır bile Sakine de gelmiştir yanlarına...
Sakine
_Neler yaptınız bakalım...
Emine (hemen toplanır)
_Konuştuk havadan sudan işte...
Mehmet
_Sağ olasın bacım...
Sakine
_Ne demek enişte.Artık beni görürsünüz.Sus payı yani...
Hep birlikte gülüşürler.Mehmet garsona seslenir..
_Üç çay daha rica etsem...
Mehmet
_Sakine ben gülsüm yengeme adresimi göndereyim.Bana mektup yazsın ablan .Sen de atıverirsin.Ağabeyimin adresine göndereyim.Gülsüm yengemden alırsın mektubu.Sen ayarlar mısın?senin arkadaşınmış gibi yazıp sana göndersem ablana verir misin.?
Sakine
_Sus payımı verin hallederiz..
Tekrar gülüşürler.Çayları içerler pastaneden kalkarlar..Nerdeyse 4-5 saat
oldu geleli diye düşünür Sakine..Baksana ayrılmak istemiyorlar bir gün bende mi böyle olurum acaba der kendi kendine..
Sakine
_Hadi bakalım herkes evine bugünlük bu kadar.Artık izine geldiğinde görüşürüz enişte..
Emine Mehmet’e doyasıya sarılır.Başlar ağlamaya..Mehmet’te ağlar...
Sakine
_Ne oluyor ya.Biraz yalnız bıraktık işi ilerletmişsiniz bakıyorum da.Hadi bakalım ölüm yok sonunda.Ben sizi kavuşturacağım merak etmeyin..
Mehmet
_Tek güvendiğim sensin Sakine beni habersiz bırakmayın yeter...
Sakine
_Ben Gülsüm ablayla görüşür hallederim.Sen burayı düşünme enişteciğim der Mehmet’e .
Mehmet
_Benim ailem Emine’yi sevdiğimi biliyorlar sorun olmaz.Sizinkiler şimdilik duymasın.
Emine’me kızmasınlar yeter...
Sakine
_Ben varım dedim ya enişte.Sen bir gün bana borçlarını ödersin..
Mehmet
_Öderim gülüm diye Sakine ye de sarılır ve ayrılırlar...
Öte yandan Ayşe ile İskender de çarşıya çıkmış eksiklerini almışlardır.Çamaşır makinesi-televizyon ve mutfak eşyaları.Kalan parayı da Ayşe’nin üstüne bankaya yatırmışlarıdır
lazım olunca çeker diye...Ayşe altınları ve bilezikleri de bankada kasa tutmuş oraya koymuştur..Evde Sevgi ile sorun yaşamaktan korktuğu için takmak istemez.
İskender
_Neden takmıyorsun da kasaya bıraktın altınları Ayşe...
Ayşe
_Sen gelince takarım..Burada daha garantili.Annen kızdırırsa kafasını çarpar çıkar giderim sonra.Her şeyime bir bahane mutlaka bulduğu için çare arıyorum kendimce.Onun için
en iyisi bu İskender...
İskender
_Tamam canım sen nasıl uygun görürsen.Haklısın çünkü.Ben gelinceye kadar dursun

derken bir de bakarlar Mehmet hızlı,hızlı yanlarından geçer.Ayşe’nin yüreği cız eder.
Abisine sarılmak ister ama çekinir.Arkasından Emine ile Sakine çıkar.Ayşe olayı çözmüştür.Ayak üstü selamlaşırlar.Aynı minibüsle hep beraber köye dönerler.Mehmet’te Ayşe’ye sarılmak ister ama hala çok kızgındır.Sürekli Ayşe’den gözlerini kaçırır.Ayşe ise kısa saçlarını jöle ile diken abisinin yakışıklılığını imrenerek bakar.İskender’in geldik diye kolunu dürtüklemesiyle irkilir.Minibüsten inen evinin yolunu tutar..