- 1267 Okunma
- 11 Yorum
- 0 Beğeni
Böyle Olmaz Yar
“ Böyle olmaz yar” diye başlamıştı ilk cümlem ve sonu gelmedi anlatmak istediklerimin, anlatamadım ve yarım kaldı tümceler usumda
Devam etsem mi diye düşünürken, anladım ki seni yazacak kelimeler tükenmiş, ya da sana olan bitimsiz aşkımı anlatacak kemleler yok olmuş. Hangi kelimeyi yazsam anlatamayacak biliyorum yüreğimde var olan senin sevgini.
Sana duyduğum özlemden dolayı acı bedenimde izler bırakırken, yüreğimde ise tamiri imkânsız izler açıyor ve o izler gün gün büyüyor. Kapatmak ya da silip geçmek imkansızlaşıyor. Biliyorum bir tanem benim seni özlediğim kadar, ya da benim sana ihtiyaç duyduğum kadar sen beni özlemiyor ya da ihtiyaç duymuyorsun. Bilmiyorum belki de ikinci baharımda yakalayabildiğim sevdama bu kadar sıkı sarılışım ondandır. Belki de yaşam bulutlu görünürken gözüme birden kara bulutların kalkıvermesi ve dünyayı yine aydınlık görmemdir sana bu kadar tutunmamın nedeni. Neden ne olursa olsun engel olamıyorum seni sevmeme ve seni her an umut ile beklememe. Belki de yanlıştır bu kadar sevgi ile bağlanmak, belki de hatalı olan benim yüreğimdir kim bilir. Belki de farklı bir hamurdan yapıldı yüreğim katışıksız ve saf sevgilere koşabilecek kadar net ve berrak. Belki de sevgilere riyaları ve aldatmacaları almamamdır. Olduğu gibi sevmek ve olduğu gibi bağlanmak yalnız bana hastır kim bilir.
Sen gelip usulca sokulduğunda yanıma, gecenin o zifiri karanlığı koyu lacivert oluverir, mavi gökyüzü, mavi deniz, seriliverir gözlerimin önüne gece olmasına rağmen,. Kutup yıldızına eşlik eder küçük küçük yıldızlar mavilikleri daha net göstersin diye bana, Merkür, Venüs gülümser adeta o maviliklerin içinden ve alıp götürür beni sen olan teninde. Gülüşlerin, gökyüzünde hiç durmadan gülümseyen ayı anımsatır bana ve o gülüşler yaşama tutunmam için en güzel sebeptir . Öylesine ince ve öylesine yumuşaktır ki parmakların, uzandığında tenime ürpertir beni, sen olan bedenimde. Öylesine sevgi doludur ki dudakların, verir yudum yudum, susuzluktan değil yokluğundan çatlamış dudaklarıma. Hiç kaybetmek istemem geceleri, gündüzler olmasın diye açmam sımsıkı kapatırım gözlerimi, gün benim için gece demektir çünkü.
Ben değil sen olan bedenimde hissederim varlığını, ben değil sen olan yüreğimde yaşarım bitimsiz olan sevdanı, Sen gelip bakmasan da o yüreğe ve o bedene ben yaşarım seni ölümüne. Bendeki benler hep sensindir aslında, ellerim sen, dudaklarım sen, gözlerim sen, tenim sen, bedenim sen. Ben olan hiçbir şey kalmamıştır bende. Hepsi sensin ve her zaman ben olan her şey sen olacaksın. Dilimdeki kelimeler ben demez hiçbir zaman, “Sen” diye başlar ve sen diye biter. Baktığım her şey “sen” diye görünür ve sen olarak gözden kaybolur. Kaybetmişimdir bendeki benleri, onlar artık yalnız sensindir. Yaşamım boyunca hatta ondan sonrasında da sen olacaksındır inan bana.
Türkan DİNÇER
14:45
(Ben olan seni yok edemeyecek hiçbir şey anlasana )
Resim: Türkan DİNÇER
Ye: Sinop’ta gün batımında bir doğa olayı. Muhteşem bir görüntü, Güneş ve Bulutların oluşturduğu sülüet
YORUMLAR
Düzeyli sevginin, yürek coşkularının, bir çağlayan hızı ve edasıyla çok anlamlı olarak dökülüşünü okudum, harikulade güzel bu yazının kapsamında. Son derece çarpıcı mesajlarını tatlı bir hüzünle sunmuş yine usta ve yetkin şairimiz, Türkan Hanım.
Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlayıp kutluyorum dost şairimi Kemal polat
Oğlum uzun yıllar önce üzüldüğümü gördüğünde bana '' anne sen hata yapıyorsun ''demişti, neden diye sorduğumda '' sen bir şeye aşırı değer veriyorsun, değeri neyse onu ver '' ve o zaman da kaybetmiştim ama hiç üzülmedim doğrusu çünkü oğlum haklıydı. Sevseydi eğer beni, değer verseydi gitmezdi değil mi ? Yani benim onu sevdiğim gibi o da beni sevseydi sanırım yanımda olurdu... O sadece sevebildiği kadarıyla sevdi ve kaybetti hem kendisini hem de beni... Ne kadar anlatırsan anlat karşıdakinin anladığı kadardır anlatabileceklerin der bir büyüğümüz ama insan istiyorki karşısındaki neysen görebilsin ama görmediğinde de olmuyor işte...
Sevgilerimle Türkan...