Eğlenceli Yaşam Yazıtı

• 3 Temmuz 2009 Cuma 19:57:38

’hayat boş’ söylemi insanı bazen cesur kılar. sınırları umursamaz bazı dönemlerinde insan. şu iyi, bu nitelikli o anlarda bir önem ifade etmez ve ’hayır, siz iyi değilsiniz, benim için kıymetsizsiniz, benim iyi olan ve nitelikli’ yargısıyla muhatabı alt etmeye, ezmeye, küçültmeye, üzmeye dair bir şeyler yapar ve aslında ne ile kendini iyi hissedeceğini bilmediği için de sürekli denemelerdedir, her bir tatmin topacı gördüğü insanda. bu esasta ’ben varım, beni dikkate alın, fark edin’ mesajının farklı tınıda bir dışa vurumudur. haylaz, hırçın tabiatlara bu gözle bakın.

bazen birine onda olmayan meziyetlerle iltifatlar ettirir bu duygu hali. olmak istediği kişiyi reelinde bir tarz sanal kimlikle görme isteği. peygamberlere, filozoflara, şeyhlere, kanaat önderlerine, liderlere, şuna buna inanılmaz meziyetler yükler. o kadar abartır ki, dönüp kendine ve neye inandığına bakmak o anlarda aklına bile gelmez. o, ona sahip çıkmalarını ister, huzur ister buralarda; ama en dipsiz bunalımın içine de böylece yuvarlanır.

bu yaşamda kimsenin kimseye kabulu dışında yaşam dayatma hakkı yoktur. bugün sesini çıkarmayan yarın fırsatını bulunca gürler. saygı niteliktir, nicelik değil...

temel insan sorunu hayvan içgüdüsü ilişikli. birbirimizi farklılıklarımızla kabullenememe ve girilen ortamlarda hükmedici veya bir hükme teslim olucu yaklaşım içinde olma hali... koyun olmak ya da çoban olmak... ikisi de aynı. insan bunu binlerce yıldır yapıyor ve bir halt elde etmiş değil. ne zaman müştereklerde buluşanlar kendi aralarında varlıklarını birbirlerine dayatmıyor, onların yaşamı eğlenceli olabiliyor.

Eğlenceli Yaşam Yazıtı Mailis Nalars