Aşılmamış Karlı Dağlar
Hayatımın bir film sahnesinde yer alan finalin son demindeki ahh o nazlı bakışlar..
Bir bakışki cemala akış
Bir bakışki yürekten yakış
Derin iç çekişli hasret busesi mühürünü vuruyordu;
Esen yelden sakındığım gül bahçemin içindeki ayazlı gecelerime...
Yaralı yürek atağa geçmiş; aslında derman yoktu dizlerimde
ama bir önemli husus vardı ki! zaman kaybedilmeyek kadar değerliydi,ertelenemezdi duygular...
Ya yorgun dizler çöküp kalırsa kanarsa yürek sızlarsa!
kim tutacaktı elinden? acımasız kadermi!
kader zaten sürüklemişti ıssız okyanusun ortasındaki bilinmeyen rüzgarına..
Dümensiz görünsede bu gemi yönü belliydi ; Akıp gidiyordu girdabının kollarına doğru ,
lime lime dökülmüşlüğüne rağmen........!
"ne verecekti sevdasına"
tomurcuk açmamış güllerimi vardı !
yoksa kurak topraklara kök salmış papatya saflığında berrak bir sevgimi?
Yanmış birkere bu sevda çırası;
Aşılmamış karlı dağlarına,
yaralı yüreğine rağmen...!