Yağmur Damlası Öğütler

• 30 Haziran 2009 Salı 17:58:16

Kimsenin aklı ve algısı bir değildir. Bir olmaya mecbur da değildir. Muhatabını bilmeden tahkir etmek/aşağılamak istemiyorsan, onu kendinden aşağı seçme; yukarı da seçme ki, bu sefer o seni tahkir eder.

İçini boşaltamadığın ve yanında huzur bulamadığın, kendini ondan sakındırdığına karşı, kendi kendini aldatma. ’Aşırı sevgi maraz doğurur’un açılımı budur. Sen onu değil, kendini sevmişsin. Onda seni görmediğin bir an, düşmanlık yaparsın.

Bazen insan bir tarz tanrı olmak ister, aczine rağmen. Tabilerini artırmaya ve başkaları hakkında hakim sıfatlı olmada gayretli olur. İdol olmak, yaşamını dayatmak, uymayanları cezalandırmak, cezayı beceremediği yerde kendini cezalandırmak...

Halbuki hata yapmak, kaymak, şaşırmak, acze düşmek, basarısız olmak tamamen insanidir. Hatanın, yanlışın en çirkini bile insana özgüdür. ’Hatasız kul olmaz’ ’Beşer, şaşar’ tabirleri bunun için vardır.

Kaymayan, abuklamayan kim varsa onu karantinaya almak lazım...

Yanlışa tahammül, yanlıştan tiksintiyle beraber olmalı. Dogruda ısrar, dogrudan şaşıldığında şaskınlığa düşürtmemeli.

Ölene kadar yaşamaya madem mecburuz. O halde iyi ve kötü adına ne varsa hepsiyle barışık yaşamak zorunda olduğumuzu ve kendimize en azından geçim ehli olmamız gerektiğini vurgulamak isterim. Hatayı abartmamak, doğru olanı da..

Mükemmeliyetçilikten uzak, insana özgü yaşamak bu kısaca; haltıyla, hatırıyla, hakkıyla; yasayacağı son deme kadar.. Ötesi bunalım ve hafakan türetir...

Kusursuzluk arayışı; ya da tamamen kusurlara gömülü yaşamlar, DNA dizilimine aykırıdır ve ya mideden çıkar acısı; ya da beyinden...

Öğütler Yazıtı Mailis Nalars