BAKIYORUM VE GÖRÜYORUM

• 29 Haziran 2009 Pazartesi 00:02:52

Boş bir anınızda, hiç oturup etrafınızı seyrettiğiniz oldu mu ?

Benim bazen boş gözlerle daldığım olurdu. Ama o esnada ne düşünceler içinde olduğumun, benim için önemi yokmuş aslında. Sayfamda bulunan şiirlerimin içinde “ Yavru karga” isimli şiirime esin kaynağı kargaların hareketlerini seyrettikten sonra etrafımı boş gözlerle değil de, izleyen ve anlamaya çalışan gözlerle bakmaya karar verdim.

O gün işyerimin bahçesine inmiştim. Çimenlerin üstünde korkmuş ve oradan oraya kaçmaya çalışan yavru kargayı gördüm. Aslında kuş cinslerini fazla tanımam. Ama seslerinden tanımıştım. Benim önümden başka tarafa gitti korkuyla. Gak ! Gak! Seslerini duyunca, kafamı kaldırdım ve tepeye baktım. Havada sayılarını tam olarak saymadığım için bilemediğim,bir sürü karga telaş içinde uçuşuyordu. Yerdeki karganın yavru olduğunu hiç düşünmemiştim. O sırada, bulunduğum yere gelen bir arkadaşım bana “ Yavru var burada. Onu korumak için uçuşuyorlar “ dedi ve çocukluğundaki bir anısını ve gözlemini anlattı. Yaralı ve uçamayan bir kargayı korumak için onun yanından ayrılmazlarmış ve hatta o da bilmediği için yardım etmek istemiş. Yanına yaklaştığı anda, hemen tepesine üşüşmüşler ve onu gagalarıyla yaralamaya çalışmışlar.

Arkadaşım, bunları anlattıktan sonra bir an düşündüm. Yüce yaratıcı öyle bir sistem yaratmış ki. İnsanlara düşünme, konuşma,görme, hareket etme gücü vermiş. Hayvanlara da önsezi ve algılama gücü vermiş sanırım. Bu konularda çok fazla bilgim olmadığı için çok fazla bir şey de yazamıyorum.Benim anlatmak istediğim şey, onlardaki birlik ve beraberlik acaba biz insanlara, bahşedilmiş olan yeteneğe ve görme, duyma, düşünme v.s. gibi özelliklere rağmen savaş ve didişme içinde ve fikir ayrılıklarına düşebiliyorsak hepimizde bir sorun var demektir. Hala dünyada ve ülkemde sırf düşüncelerimiz, milliyetimiz veya giyim, kuşam tarzımız yüzünden birbirimize karşı kutuplaşabiliyor ve hatta karşıt gösterilerde bulunabiliyorsak, doğaya çıkmak ve hayvanları izlememiz yeterli olacaktır. Ülke bizim ülkemiz, insanlar bizim insanımız ! Peki paylaşamadığımız ne ?

İşte zaten en önemli şeyler de bunlar. Biz bu soruların cevabını bulduğumuz anda sorunlar ve anlaşmazlıklar çözümlenecektir diye düşünüyorum. Dış mihrakların etkisiyle birbirimize düşüyoruz. Silah gücüyle yenilemeyen uluslar, tarih boyunca içten içe fikir ayrılıkları ve buna benzer sebeplerden dolayı parçalanmıştır. Böl ve parçala! Bölünmeden bir parçayı parçalara ayırmak çok zordur. Ama bölünmüş bir parçayı ortadan kaldırmak daha kolaydır. Onun içinde bu ülkenin bir vatandaşı olarak önce biz, sonra komşum, sonra bütün topluma yayılan birlik ve beraberlik duygusunun yayılarak bir an önce toparlanmamıza ihtiyacımız var.

Haydi herkes şimdi el ele, yürek yüreğe ! var mısınız ? Ben varım.

29.06.2009 00.05