♥♥-- 16 --♥♥YÜREKLERi ISLATACAK YAGMURLU BiR ASK HiKAYESiDiR BU♥♥♥♥
---Evet ! kisa sürede canim gibi sevdigim, kardesimden öte sevdigim, benimsedigim garib;ismi gibi
garib bir sekilde hayata gözlerini bir daha acmamasina kapamisti...onun o kanlar icindeki kanli hali
ve kucagimda iken zorda olsa mirildandigi son sözleri gözlerimin önünde ve kulaklarimda adeta cinliyordu...üzüntüden ve
aglamaktan bitap düsen ayaklarim bedenimi ayakta zor tutuyordu., saliha ile birbirimize dayali
sekilde agir adimlarla garibin son muayanesini yapan doktorun oldugu bölüme dogru yürüdük...
---Bizi muayenenin yapildigi odaya almadilar...bir süre beklettiler...zamanin nasil gectigini ben
bile bilmiyordum artik, hersey durmustu sanki. hic bir sey düsünemiyor idrak edemiyordum...hep
icimden "neden,neden,neden " diye soruyordum...ama kafamda bir türlü beni tatmin edecek bir cevap
bulamiyordum...adeta isyan ediyordum...cok alismistim ona...ama artik bir tek gercek vardi...oda
garibin bu dünyada artik bizimle bu havayi teneffüs etmedigi...garibin ölümünü artik ister istemez
kabullenmek zorunda artik...
---Aradan gecen bir kac saat sonra bizi doktorun oldugu odaya aldilar...doktor bize; garibin
kafasinda meydana gelen carpmanin sonucu kafatasinin bir bölümün parcalandigini ve beyninde büyük
hasar olusturdugunu ve asiri kan kaybininda verdigi sebebten dolayi magdurun hayatini kaybettigini
tibbi olarak bize acikladi...biz doktorun söylediklerini sessiz, sedasiz ve caresiz bir sekilde
dinledik...aklima gelen tek sey bir an önce garibi alip kara topraga gömmekti...evet son abilik
görevimi yapmaliydim...
Askin:
---Cenazemizi almak istiyoruz doktor bey ! ne zaman alabiliriz?
Doktor:
---Sizin cocukla yakinlik dereceniz ne??neyiniz olurdu??aglamakli bir sekilde;
Askin:
---Kardesimdi ! dedim...
Doktor:
---Üstünde kimlik falan cikmadi, kimligi nerde ?doktorun bu sözleri karsisinda bir an öylece durdum
ve cevap veremedim...evet garibin kimligi yoktu, bu fani dünyada basit bir kimlik sahibi bile
olamamisti...
Askin:
---Kimligi yok...ona bir türlü kimlik cikarmak nasip olmadi...ama ben onu alip kendi ellerimle
yikadiktan sonra kefenleyip topraga vermek istiyorum...evet ! bunu gercekten yapmak istiyorum...
Doktor:
---Bu isimizi zorlastirdi simdi ! bu durumda kimliksiz size cenazeyi veremem bu beni biraz
asar...ispat lazim sizin onun yakini olduguna dair ufak bir ispat...savcilik karar verir artik...
---Doktorun bu sözleri karsisinda adeta bir kez daha yikilmistim...ama hersey bitmis degildi...son
bir kez gücümü topladim ve...
Askin:
---Savciliga gidecem ve savcidan bu konuda bana yardimci olmasini rica edecem...her türlü masrafi
üstlemecegimi gereken her ne ise yapmaya hazir oldugumu sözleyip insani son görevimi yapmak
istedigimi söyleyecem eminim oda anlayisla karsilayacaktir...
Doktor:
---Evet bunu yaparsaniz belki savci bey size bu konuda yardimcli olabilir! ama eger kabul etmez ise
malesef büyük ihtimalle cenaze belediyeye teslim edilir ve kimsesizler mezarligina gömülür...
Askin:
---Hayir ! buna izin vermeyecem ! garib kimsesiz degil, ben abisiyim...gerekirse en üst mercilere
cikar yinede onu alir giderim...
---Peki ya garibimi alamazsam ne olacakti, son görevimi yapamamak, abiligimi gösterememek...hayir !
hayir ! ne pahasina olursa olsun almaliydim onu...en azindan bu yapacagim son sey bana biraz olsun
teselli verecekti...
ÖLÜMÜN ÜSÜDÜGÜ AN...
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.