- 601 Okunma
- 6 Yorum
- 0 Beğeni
83 - KOMŞU
Onur BİLGE
Ölümle tanışmıştım önceleri ama o başkaydı. Ali’nin hikâyesi... Tamamıyla zıt... Nigar’ın ölümü ateşle, onun ölümü suyla oldu.
Ali, benden bir buçuk yaş küçüktü. Bu mahalledeki ilk arkadaşım... Daha sonra Emine’yle tanıştım. Çünkü gecekonduları bitmemişti. Onlar sonradan taşındılar.
Bitişik komşumuzun sevimli, kara kaşlı, üzüm gözlü, esmerce bir oğlandı. Yanımdan ayrılmazdı. Çok usluydu. Bilye oynardık onunla. Bir gün burnu akmıştı. İlk gençlik yaşlarındaki ablası tiksindi, silmek istemedi. Annesi kurabiye yapıyordu, silemezdi. Ben ona kıyamadım,
1001 GECE ÖYKÜLERİ - 4
AYNA - LİMAN YAYINLARI
KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15
YORUMLAR
Hep aynı konularda yazarak okuru sıkmamaya gayret ediyorum. Bu arada da yanlışları, çarpıklıkları, yaşamın içinden örneklemelerle, okuyucuya yaşatarak sunmaya çalışıyorum.
Dünkü konu İHMAL idi. Orada bir baba örneği vardı. Bugünkü konu da İHMAL... Anne iyice teslim etmeden başıboş bırakmayacak, ağabeyler de anneye teslim etmeden gitmeyeceklerdi. Fakat, ecel gelince, olacak olan oluır, ölecek olan ölür. Ölüm yerine kadar her şey saptanmıştır.
Bir de aşırı duyarlı, Semiray'ın babası... Çoğu öykümde gizli ve açık mukayese vardır.
Bizler nasıl, nerelerde öleceğiz? Yanarak mı donarak mı? Allah hayırlı yaşantılar, hayırlı ölümler versin!
Dünyevi ve uhrevi mutluluklar...
Bogazima dügümlenen o her neyse onunla birlikte okudum yazinizi, hikayenizi, icimde biriken gözyaslari akmak icin sebeb ariyordu belkide ,..
Bir yanda acinin düstügü atesin yandigi ev, diger yanda bir hic ugruna küslügün düsmanligin basladigi karsi ev, ikisinin matemide ayri acikli ama karsi evin matemi yerli ve merhametli, orda okudugumda (babanin) dedikleri öfke uyandirmisti icimde, nasil olabilir ki böylle birsey,!!!!
sizde ise 52 si dolana dek haberleri bile kisik sesle dinleyen saygideger düsünce..
Fazla yorum yapamiycam...Sadece demek istedigim gercek yasamin bu derece ibret verici bir sekilde bize sunulmasi gurur verdi bana, tesekkür ediyorum yazan saygili kaleminize, saygilarimla..
Yine çok güzldi sevgili yazarım. Evet kin ve küslük bizim dinimize yok. Benim anlayışıma göre de öyle. Zaten hiç kimseyle küs duramam ve duramadım da bugüne kadar. Kızsam bile sinirim geçtikten sonra hemen affeder ve konuşmaya başlarım. O yüzden de küs oluğum kimse yoktur. Güzel ve faydalı bir yazıydı yine . Kutlu/yorum.