Askerliğini bitirmiş olan genç askerliğini yaptığı şehirden ailesini aradı:
----Anne baba, eve dönüyorum , ama sizden bir şey rica ediyorum yanımda bir arkadaşımıda getirmek istiyorum.
- Memnuniyetle, onunla tanışmak isteriz,diye cevapladılar.Oğulları,
-Bilmeniz gereken bir şey daha var diye devam etti .
- Arkadaşım savaşta ağır yaralandı.Bir mayına bastı ve bir koluyla bir ayağını kaybetti.Gidecek hiçbir yeri yok, ve onun bizimle kalmasını istiyorum .
-Bu duyduğuma üzüldüm oğlum.Belki onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz.
-Hayır.Anne baba ,onun bizimle yaşamasını istiyorum
-Oğlum,dedi babası,bizden ne istediğini bilmiyorsun.Onun gibi özürlü biri bize korkunç bir yük olur.Bizim kendi hayatımız var,bunun gibi birşeyin hayatımıza engel olmasına izin veremeyiz.Bence bu arkadaşını unutup eve dönmelisin.O kendi başının çağresine bakacaktır.Oğlu o arada telefonu kapattı.Ailesi ondan bir süre haber alamadı.Ama birkaç güz sonra polisten haber geldi.Oğullarının yüksek bir binadan düşüp öldüğünü öğrendiler.Polis bunun intihar olduğuna inanıyordu.
Üzüntü dolu anne-baba oğullarının cesedini tespit etmek için şehir morguna götürüldüler.Onu tanıdılar ve bilmedikleri bir şey daha öğrendiler.
Oğullarının bir kolu ve bir bacağı yoktu.
bize düşen son görev hiçbir insanı kendimizden ayırt etmemeliyizz..... Bizden farrklı olsa bile ...