YALAN
ben bir çocuğum
en sevdiğim oyuncağımdın sen
atmaya kırmaya kıyamadığım
yastığımın altında sakladığım
gözlerinde ağlayıp
dudaklarında güldüğüm
eskitmediğim
kirletmediğim
özelimdin
ve bir gün
biri gelip aldı seni benden
çocuktum
direnemedim
bakakaldım ardından
ince bir sızı filizlendi içimde o an
ve bir yara açıldı sol yanımda
durmadan kanayan
geçti zaman
kaldı yaram
her kabuk bağlayışında
inatla kaldırıp kabuğu
kendimi kanattım durmadan
çocuktum
aslında o yaranın ne olduğunu
sonraları anlayacaktım
büyüdüm büyümesine zaman içinde
bir yanımhep çocuk kaldı sadece
sol yanımda sen kaldın
çocuk gülüşlerim bir de
yitirmişliğim
şimdi
kabuğuma çekildim
kırıp çıkmaya cesaretim yok
kabuğumda benimle yaşayan
bir sen varsın
dışarda senden yoksun bir dünya
şimdi
kendi denizlerimde nefes almak var
kendi gökyüzümde uçmak
kendi yeşilliğime boyamak var gözlerimi
maviliğime uyanmak
sen varsın
sen yoksun
düşsün
gerçeksin
yanımdasın
uzaktasın
bendesin ya da
bir başkasındasın
bilmiyorum
yine de ben hala çocuğum
çocuk kalbimde
kaybedilmiş seni
yaşatmaya çalışan
seni arayan
ben sensiz
koca bir yalanım
Y A L A N
YORUMLAR
yine cümleler dilinde ,gönlünde oyuncağa dönüşmüş tebrikler
ağırusta tarafından 6/24/2007 10:58:19 PM zamanında düzenlenmiştir.
ağırusta tarafından 6/24/2007 10:59:03 PM zamanında düzenlenmiştir.
ağırusta tarafından 6/24/2007 10:59:24 PM zamanında düzenlenmiştir.