Hayatimizda bazen imkani olmayan seylerle bogusuruz sevgi ve ask konumunda aslinda imkansizligi ilk baslarda kendimiz yaratmisizdir baslarken duzgun gitmiyen seyler gun geldiginde imkansizliga donusur .Sebebini bilemeyiz yada bilsek kendimize konduramayiz ,Binlerce cevapsiz sorular buyur icimizde peki hani nerde o mantigimiz defalarca kendimizi akilli sanirken gunu geldiginde neden kullanamayiz?Her insan aski yasamali acisiyla tatlisiyla neler feda ederiz ne emekler harcariz , gozlerimiz kimi zaman deryaya doner akitilan gozyaslariyla yuregimiz bazen kendini tasiyamayacak hale gelir neydi bizi bu hale getiren bedenimizi esir alan huzun imkansizligi tutkuya donusturur Askimiz imkansiz ya bizim lukatimizda imkansizlik yok ve bunu yasadigimizda kimse dindiremez aci yanimizi ..! Ve sonunda yurekte kalan huzun alismisizdir her gun onu gormeye sesini duymaya yasarken en guzel ani korkmazmiyiz her an bitecekmis gibi o buyuk sevda gun gelir buhar olur ucar ellerimizden ,Belkide hic sahip olamamisiz sade bir avuntuyla gun gecirip durmusuz aliskanlik yapmisiz bazi seyleri ,Bittigi andaysa yine ayni korkulari endiseleri yasariz o degere sahipken yitirdigimizde (de)… Bizi asil korkutan yanlizligimizdir zamanla alisiriz, Insanoglunun en buyuk odulu sabridir ve beyin gucu bu yuzdendirki hayatimizda olusan her imkansizliga gun gelir alisiriz geriye baktigimizda guzel bir ani olarak hatirlariz. Yasamisizdir , yasamamiz gerektigi gibi sonra birileri cikar Ne kadar kucukmus hayellerin der .. Ruh ikizimizi arariz ya aslinda biz baska yuzlerde kendi kisiligimizi arariz ? Oysa hic kimse bize benzemez yada basladigimiz askta birilerini hep birilerinin yerine koyarak teselli bulmaya calisiriz ve gercegi gordugumuzde imkansizliga basliyan sevdanin aslinda hic var olmadigini bilmek acitir kanatir her yasanan an insanin kendine oduludur hayatiniza imkansizliklar girmemesi dilegimle …
Gul ozcanli...