:::AŞK ANLATILMAZ YAŞANIR:::

• 19 Haziran 2009 Cuma 17:54:56

Hakan tesadüfen bir kaza sonucu ,yerde yatan Çağlayı görür görmez her insanın yapması gerektiği gibi ona yardım etmek için arabasından indi ve hemen Çağla’nın yanına koşarak gitti.

Hakan gördüğü güzellik karşısında çok etkilendi. Bir süre Çağla’ya baktıktan ve ne yapacağını bilemedi. En sonunda kararını verdi. Arabasıyla hemen onu en yakın hastaneye götürmeye karar verdi. Bir yandan arabayı sürerken ,diğer bir yandan da Çağlanın o güzel yüzüne bakmaktan kendini alı koyamıyordu..Kısa bir süre sonra hastaneye gelen Hakan hemen giriş işlemlerini büyük bir hızla tamamlar, hemen ameliyata alınan Çağlanın ardından baka kalır çok endişelenen Hakan dualar eder Çağlanın iyileşmesi için ,zaman bir türlü geçmek bilmez ..
Hakanın beklemekten başkası bir çaresi yoktur..Ve birden karşısında dikilen polisler karşısında çok şaşıran Hakan ne yapacağını bilemez polislere korktuğunu belli etmemeye çalışdı.
Polisler Hakana doğru yanaşarak birkaç soru sorduktan sonra Hakanı ifadesini almak üzere karakola götürdül. İfadesi alındıktan sonra serbest bırakılan ve Hemen hastaneye Çağlanın yanına geri döndü. Döndüğün de Çağla ameliyattan çıkmış ve yoğun bakıma alınmıştı. Hemen Çağlanın durumunu öğrenmek üzere doktorun yanına gitti tek istediği Çağlanın bir an önce iyi olmasıydı. Çağlanın durumu nasıl diye soru sordu

Doktor:
--Doktor:
_ Merhaba, hastanızın iki bacağı kırılmış ve uzun süre yürüyemeyecek.

Hakan:Bu sözleri duyduğunda tüm dünyası kararmış tüm ümitleri suya düşmüştü.
" Hiç mi ümit yok doktor bey ? "

--Doktor:
--Eğer düzeyli bir tedavi görürse iyileşebileceğini fakat bu tedavinin oldukça pahalı olduğunu belirtti.

Hakan:
--Yeter ki o iyileşsin onun için her şeyimi feda ederim dedi.

Doktor:
-- Peki o zaman gerekli tüm hazırlıkları yapıyorum dedi doktor,

Hakan:
--Yoğun bakımdan çıkarılan Çağlayı görmek üzere onun yanına gitti. Çağlanın uyuduğunu gödüğü anda Hakan hemen onun yanına yanaştıve elini tuttu. Kendi kendine konuşmaya başladı. Seni ilk gördüğün andan bu yana içimde sana karşı duygular oluşmaya başladı. Ben galiba sana aşık oldum,senin bu güzelliğinden kendimi alı koyamıyorum. Seni görmeden önce aşka inanmazdım. Aslında Allah’a dua etmeliyim beni karşılaştırdığı için…

Çağla:
--Hakanın tüm söylediklerini duyan Çağla şöyle bir başını çevirir karşısındaki genci gördüğünde bir ana şaşırmış ve bir süre sonra sizde kimsiniz acaba diye sordu.. Olanları tam olarak hatırlamayan Çağla Hakan’a sordu acaba bana ne oldu dedi.

Hakan:
--Küçük bir kaza geçirdiniz efendim, durumunuz Allah’a çok şükür şimdi daha iyi dedi..

Çağla:
-- Olanları güçlükle hatırlamaya çalışan Çağla zorda olsa kaza geçirdiği anı hatırla ve en son hatırladığım bir arabanın önüne kendimi attığımı hatırlıyorum.

Hakan:
--Şimdi siz bunları boş verin bunları düşünmeyin siz bir an önce ayağa kalkmaya bakın dedi ama bir anda aklına Çağlanın bir daha yürüyemeyecek olma ihtimali aklına geldi. O anda Hakanın gözenden bir damla yaş döküldü.

Çağla:
--Bunu gören çağla gence ne oldu neden ağladın diye sordu.

Hakan:
--Lafı uzatmamak için bir arkadaşım aklıma geldi sizi görünce o aklıma geldi der,geçiştirdi olayı..

Çağla:
-- Sanırım senle daha tanışmadık benim ismim Çağla ya sizinki ne acaba dedi!

Hakan:
-- Benim ismim de Hakan çok memnun oldum Çağla;


Çağla:
--Ben sizin yeriniz de olsaydım bunu yapmazdım dedi!

Hakan:
--Ben ne yaptım ki her insanın yapması gerektiği gibi sana yardımcı olmaya çalıştım..

Çağla:
--Neden beni orada bırakmadın ki benim yaşamak için hiçbir sebebim yok artık dedi Çağla

Hakan:
--Bunu üzerine unutma ki her insan tüm her şeye rağmen yaşamak zorundadır. Sırf hayata inat olsun diye dedi..

Çağla:
--Bana yaptığın tüm bu iyiliklerin hakkını nasıl ödeyeceğim sana, bu yaptıklarını ömrüm boyunca asla unutmayacağım sana minnettarım

Hakan:
--Bu sözler karşısında biraz hüzünlendi, ve böyle konuşma ne olur dedi seni o haldeyken aska bırakıp gidemezdim diye hafifçe mırıldandı. Çağlaya karşı içinde bir şeyler hissetmeye başlamıştı,ama bunu çağlaya nasıl söyleyeceğini bir türlü bilmiyordu.

Çağla:
--Neden sustun diye bir soru yöneltti Ahmet’e

Hakan:
--Bir süre sustuktan sonra o kazanın seni tanımam da büyük payı olduğunu düşünüyorum. Biliyorum belki samca gelecek ama sana iyi ki o kaza olmuş dercesine…

Çağla:
--Evet keşke daha güzel bir şekilde karşılaşsaydık,biliyorum sizi de işlerinizden alı koydum dedi; ve hafifi bir tebessümle zorda olsa gülümsedi,

Hakan:
--Çağla hanım az da olsa gülümserken görmek ne güzel,

Çağla:
--Teşekkür ederim. Sizin sayenizde Hakan bey!

Hakan:
--Hakan’ı çok mutlu etmişti.
Hastanede bir süre tedavi gören Çağlayı asla yalnız bırakmayıp, sürekli onun yanında olmaktan çok mutlu ve onun yanında iken zamanın nasıl geçtiğinin farkında değildi.
Çağlaya aşık olmuştu.Oysa Hakan ilk görüşte aşka inanmazdı.
Hakan kendi kendine demek ki hayatta bazı şeyleri anlamak için onları yaşamak gerekiyormuş diye mırıldandı sessizce..

Çağla:
--Bana bir şey mi dediniz Hakan bey!.

Hakan:
--Hayır Çağla hanım ben kendi kendime konuşuyorum dedi ama bir yandan Çağlanın bir daha yürüyemeyeceğini ona nasıl söyleyecekti ki sürekli bunu düşünüyordu. Söylemek istiyor ama bir türlü söyleyemiyordu.. En sonunda kararını vermişti. Bir fırsatını bulduğunda hemen söyleyecekti. Biliyordu bu onun için çok zordu,ama söylemek zorundaydı.. Uzun bir süre sustu…

Çağla:
--Bir sorun mu var acaba bana söyleyemediğiniz dedi Çağla

Hakan:
--Bir süre susar ve sonra şey evet var aslında ama nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum…

Çağla:
--Lütfen söyleyiniz bilmek istiyorum der.

Hakan:
--Bunun üzerine peki o zaman söyleyeceğim ama üzülmek yada ümitsizliğe kapılmak yok dedi.

Çağla:
--Bu durum karşısında çok meraklandı lütfen sizi dinliyorum der..

Hakan:
--Peki söylüyorum o zaman ama asla üzülmenizi istemiyorum. Ve artık zamanı gelmiştir,gerçekleri söylemenin uzatmanın bir faydası yoktu artık, Çağlaya sakat olarak kalma ihtimalini en sonunda söylemeyi başarır. Bu durum karşısında çağla

Çağla:
--Bir an susar ve yutkunarak anlayamadım Hakan bey yani ben şimdi sakat mı kalacağım demesi üzerine…….

DEVAM EDECEK