SATILMIŞ ADALET VE SATILMIŞ GÜVENLİK GÜÇLERİ

• 19 Haziran 2009 Cuma 15:00:21

Otuz mart gününde üç genç vuruldu, halen ne ses, ne de sedası var bunların. Üstünü örtbas edip, işlerine gelmedikleri için zanlı olacak hayvan soylularını, hayvan soylu olacak ne bir askeriyesi tutukluyor, ne de bir adaleti sorguluyor. Karınlarını doyurmuşlar, adaletin ve askeriyesi olacak memleketin güvenlik sorumlusunu. Hayvan besler gibi beslemişler, ve kendilerini; satın alınan hayvanlar gibi satın almışlar. Hani nerde bu vatanın adaleti, nerde bu güvenlik sağlayacak insan demeye bin şahit hayvan soyluları. Neden yakalamıyorsunu, yoksa sahibiniz yakalanırda aç mı kalırsınız düşünceleri mi sardı aklınızı, korkmayın; gelecekteki sahibiniz velli, kısmet olursa sizleri satın alıp hayvan gibi süründürme peşindeyim. Çünkü güvenliği sağlamak için değil, güvenliğin olmayacağı bir ortam yaratma peşindesiniz. Çünkü durum bunları gösteriyor. Bırakalım bunları bir kenara, hani bu vatanı yönetenler, neden bu olanlara göz yumuyorsunuz, neden görmüyorsunuz. İşinize gelmiyor, rahatınız yerinde çok şükür, bırakmışsını insanları ne yaparlarsa yapsınlar diyorsunuz. Nasıl olsa seçimlerde bitmiş, oyları bir daha ki sefere; insanların bilinçsizliğinden yararlanıp, faydalanmak. Üç beş dini sözlerle, üçbeş güzel sözlerle kandırırsınız gariban insanları, ondan sonrası sizi ilgilendirmez artık. Veya güvenliği sağlamak için: Mardin’ de olan katliam türünün mü havasındasınız? İnsanlık o kadar kolay bir hal olmuş ki, ne yapılacağı ve ne yapılamsı gerekeni belli değil artık. Nasıl olsa bölgeye ayrı bir göz havasıyla bakıyorsunuz, işimize yaramaz düşüncesindesiniz. Ama seçim zamanında ise kandırmak için zihniyetlerine binbir çeşit sözler yerleştirirsiniz kesindir bu.
Niçin var bu adalet?
niçin var bu askeriye?
Niçin var bu emniyet güçlerimiz?
Güvenliği sağlamak için mi? Yoksa devletten nasıl olsa maaşlar alınıyor, bırakalım ortalık nasıl olursa olsun, ve ortalık sakinleşsin de sonra gideriz hesabı diye fikirlerdeler mi? Buda bir gerçek, çünkü: Yine başımızdan geçen olaylardan birisi ile biliyoruz. Arıyorsun; ne var? İşte kavga var, olay var. Ve sorusu; ölen veya yaralanan var mı? Diye söylüyorlar. Bir zahmet ne için bu vazifeye geldiyseniz, altınızdaki son model araçlarla gelinde olay yerine bir göz atın, size bir şey olmaz. Demek anlaşılıyor ki; güvenliği sağlamak için ölünün olması, yaralıların olması lazım mış? Bu mu güvenliğiniz? Bu mu insanları güven ve huzur içerisinde sorumluluğunuz? Bir düşünerek bakar mısınız. Sadece düşünün diyorum, ağır bir şey kaldırmak değil.
Bakın; bir bayan arkadaşımız vuruldu İstanbul’da: Münevver Karabulut arkadaşımız. Nasıl da peşini bırakmıyor emniyet güçleri ve adalet. Devletin hepsi uğraşıyor. Oysa Şanlıurfa’da vurulan üç gence ne demeli? Peki Mardin’de olan katliama ne demeli? Sadece birkaç gün peşinden kaçıp, birkaç gün iz peşinden gittiler, oyalandırlar. Sonra ne oldu üstü örtbas edildi. Çünkü burası G.Doğu Bölgesi, marhumiyet bölgesi olmuş zaten, kimse takmaz burayı. Sınır dışı edilmiş sanki. Birde savcısı olan hayvan soylu insan, neymiş istediği pari değilde onlara inat vurulan kişiler üzerine sürekli baskı yaptırıyor. Allah’tan şahıs olarak tanımıyorum, tanıyor olsaydım kendisine insanlık dersini verirdim. Ama oda insan değil, insan dışı bir yaratık. Derlerya; her şeyin bir zamanı vardır, en hayırlısı böyle olmasıdır. Bizlerde zamana kefalet öder gibiyiz, zamanın hayırlısıyla bekleyeceğiz. Her şey zamanla belli edilir, zamanla güzel olur. Ama unutulmayacak bir şey olacak, unutlmayan bir zaman olarak akılda tasarısı sonsuz kalacak. Her şeyin bir zamanı vardır, zamana ihtiyaç duyduktan sonra her zaman için Allah büyük, bakalım sahibiniz elinde nasil bir hal ve vaziyette olacaksınız. Hainlerle hain olanlar, zamanla görüşülecek; olan bitenler ve üzerimizde oynadığınız oyunların elbet hesabı da sorulacak sizlerden.

Not: Bu yazımdan sonra atılacksam atılmaya razıyım. Çünkü Türkiye’nin adaletine ve askeriyesine ve emniyet güçlerine hakaret olarak görülecek. olsun razıyım atılmaya. Ama olanları da gözardı etmemek lazım.

19.06.2009
~~ Mehmet Taş ~~