Şöyle başlamak istiyorum , kalem benim değil mi...ve fikrimin tek suçlusu bensem kimseyede zararı olmaz yazdıklarımın . Bir tek çekincem kalır ki o’da muadil-i mesnet . İşte bu tehlikeli ne yapsak ki...!
Muadil-i mesnet mi..? basit , ancak baksanıza kalem ne yazdı " tehlikeli " diyor...Ee..kalem efendi hadi açıkla bakalım ancak haddini aşma pirincin taşını bana bırak . Pekala sahip..! .Efendim , olur ya yazdıklarınızdan etkilen biri veya birileri , örnek alıp suç işlemelerine sebebiyet vererek suç’a muadil teşkil edebilirsiniz...
Yok canım..! bende seni suçlarım . Sonra yazının iyi tarafını örnek alacak kimse yok mu..? , varda sahip şimdi moda herşeyin menfi tarafını cımbızla çekip seyre devam etmek.
Yok yahu...!
Bana bak kalem efendi , sen işine ben işime bakacağım ,haddini aşma bakalım yaz yazdığın yerde... Yaz diyorum...yazıyorum sahip ;
Efendim öyle başlık attım iş bitti yok ...nerenle vuracaksan ,kendine güveniyorsan göstereceksin o kadar.
Analiz edelim başlığı :
-Duyular ; bilinen canım bilinen azalar...görmek , işitmek , dokunmak , hissetmek ( bu duyunun anlatımında şimdiden söyleyeyim bize ilkokul çağımızda haksızlık ettiler , doğruya doğru , açıklayacağım ) ;
nerede kalmıştık...hah..! duymak,duymak tam orada kalmıştık...ki bu duyu’da bize eksik anlatıldı...vah bize vahlar bize...ben bunları o zamanlar öğrenseydim kimbilir Pınar’ı , Jale’yi , Hülya’yı ,Betül’ü nasıl severdim vah.
Hey kalem efendi beni yönetmeye kalkma.Karıştırma şu kafamı .Yazık değil mi .Yani maksadın bana ihtiyar kelimesini mi yazdırmak...yazmıyacağım işte.
Nerede kalmıştık efendim..hıh..! kulakta , kulakta...yahu kimsede demiyor ki kulağı da yazdın bitti diyerek ...Kim söyleyecek..? kim farkındalığında..? kim İnsan..?
devamı var


Serdar TUNÇLUER
Kaynak