- 1289 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
Adsız kayıp
Soğuk kaldırımların ıslak ellerinde umut arayan
Fakat hayatı boyunca hiç aranmayan, adı konmamış
Soyadı kayıp olarak yazılmış çocuklardır onlar
Gözyaşına set olan kirpikleri aralandıkça güne
Kısık bakan gözlerinin hüzün yüklü bebeklerini şaşırtmaz doğan güneş
Aşina bir kısırdöngüdür hayat…
Hayat aldıklarını ceplerinde biriktirirken
Vereceklerinin sözünü unutan, sözünü yutan bir yalancıdır.
Tüm köşe başları başlangıçları hatırlatsa da, sona daha yakındır çıkmayan sokakları…
-Tek çıkış hayal kapısıdır…
İç sesi yavaş yavaş aralar o kapıyı……
Yine avuçlarımın arasına sığınıyor başım,
Hava soğuk, karnım aç… Yüreğim üşüyor…
Düşe dönse yüzüm…
-Düş beni sar sarmala
“Kuşlar konar avuçlarıma, kanatlarında bekleyenine muştu taşıyan kuşlar… Dallar bahara yar, her çiçek sevginin habercisi, kokusu amber.
Uzaktan baktıkça düş bahçelerinin aynası olur gözbebeklerim, gözlerim ebemkuşağı…
Özgürlük avuçlarımda. Çığlık çığlığa bir sevgidir yaşamak, yaşamak insan olmanın en değerli mertebesinde.
Yaşamak “baba” yaşamak!
Senin dallarının güven büyüten gölgesinde…
Yaşamak!
Annemin yağmur sonrası toprak kokusuna benzeyen koynunda…
-Ne kadar huzursun ne kadar sevgisin ne kadar çoksun anne…
Arkamda kollarını belime dolayan hasretin, altımda iki tekerlekli bisikletim, sol yanımda dengemi sağlamama yardım eden babam ve düş sırasını bekleyen kardeşlerim var…
Korkmuyorum; rüzgâr nefesimi, rüzgâr iç sesimi taşıyor uzaklara, uzaklar yalnız… Rüzgâr, yalnız olmadıklarını anlat onlara…”
—Uyanmak istemiyorum
Yüzümü acıtıyor bu karton yatak,
Sıcak bir yatağın yumuşak bir yastığın hayalini kurarak uyusam, sırtımın ağrısıyla uyanıyorum… Niye düşlerim bu kadar yarım, niye yalnızım?
Kayıp bir hayatın aranmayan çocuklarıdır onlar.
Hiçbir bayram parlayan ayakkabıları, dizleri yırtılmayan pantolonları ve yeni ceketleri olmadı… Sabaha uyanan düşleri yarımdı hep.Şekere uzanacak elleri, mutlu bayramlar diyecek dilleri, öpecek elleri, öpülesi alınları hiç olmadı…
-Soğuk kaldırımların ıslak ellerinde umut arayan
Fakat hayatı boyunca hiç aranmayan, adı konmamış
Soyadı kayıp olarak yazılmış çocuklardır onlar-
Leyla Usta
2006
YORUMLAR
Çok güzel bir deneme; bir mensur yazı. Çok candan ifadeler var. Bu bazen bir çığlık gibi yankı buluyor. O yankıyı gören var mı? Doğrusu bu ülkede özgürlük ve demokrasi anlayışı siz ne kadar haykırsanız da pek fazla bir şey ifade etmiyor. Ama haykırmak da gerekiyor. Karanlıklara çığlık atmak bir süre yankılanıp da tamamıyla kaybolmayacaktır.Leyla Usta Hanım ne güzel ifade ediyor. Aynı düşünceleri paylaşmamak ne mümkün:
"Özgürlük avuçlarımda. Çığlık çığlığa bir sevgidir yaşamak, yaşamak insan olmanın en değerli mertebesinde."
Yüreğiniz sessiz kalmasın,kalemeniz susmasın!
Saygılarımla.
Özgürlük avuçlarımda. Çığlık çığlığa bir sevgidir yaşamak, yaşamak insan olmanın en değerli mertebesinde.
Yaşamak “baba” yaşamak!
Senin dallarının güven büyüten gölgesinde…
Yaşamak!
Annemin yağmur sonrası toprak kokusuna benzeyen koynunda…
Yaşamak tüm varlığım haykırmaktır hayata, ve alabildiğince koşmaktır sosuzlukta, Yaşamak ağız dolusu gülebilmek ve dolu dizgin yağan yağmurlar gibi ağlayabilmektir, Yaşamak yaşnız nefesa almak değil, aldığımız her nefeste hayatı yeniden anlamaktır.
Özledi yzınız. Kutluyorum kaleminizi ve sevgiler yüreğinize
—Uyanmak istemiyorum
Yüzümü acıtıyor bu karton yatak,
Sıcak bir yatağın yumuşak bir yastığın hayalini kurarak uyusam, sırtımın ağrısıyla uyanıyorum… Niye düşlerim bu kadar yarım, niye yalnızım?
BİR SEVGİ BİR KUCAK GÖRMEMİŞLİĞİN ACISINI YAŞAR BU ÇOCUKLAR NE HÜZÜNLERİ ANLAŞILIR KATRI DURUŞLARINDAN NE YAŞ İNER GÖZLERİNDEN. ÇOK ETKİLENDİM CANIM YAZIDAN SEVGİMLE KAL
Senin dallarının güven büyüten gölgesinde…
Yaşamak!
Annemin yağmur sonrası toprak kokunsa benzeyen koynunda…
-Ne kadar huzursun ne kadar sevgisin ne kadar çoksun anne…
Onların çocuk biraz da yarım bırakılmış gözlerinden bakmak hayata...
Bir şairenin duygu yüklü gönlünden, dilinden, kaleminden çok güzel bir yazı.
Kutlarım Leyla Hanım.
Sevgiler