Kültür üzerine bir söyleşi.

Hepimizin;
Sanat, sanat için ilkesinden çok,
Sanat toplum içindir.
İlkesini ön plana çıkarmamız gerektiğine inanıyorum.

Şahsım için büyük bir iddia olmasına rağmen; yazarlar, şairler ve tüm kültür hizmetlilerinin en önemli vasfı; toplumları şekillendirme sanatı olan toplum mühendisliği olmalarıdır.
Toplumlar entelektüellerin çalışma laboratuarları veya entelektüeller, sosyal hayat atölyesinin ihtiyaca göre imal edilmiş değerli mamul ve mahsulleridirler.


Kültür hizmeti verenler!
Tiraj ve reyting kaygısı ile yüksek tansiyon ve gerilime sebebiyet verecek felaket tellallığı değil!
Toplumu oluşturan farklı din, dil ve farklı milliyetler arasında; sevgi saygı, ahlak ve adaleti ön plana çıkarıp aktif hale getirerek birlikte yaşama kültürüne hizmet etmelidirler.

Vazifeleri ise!
Umut ve azim motivasyonu ile,
Huzur ve mutluluk muştularının yanı sıra; ahlak ve adalet duygularının kişisel hayata hâkimiyeti ve topluma yayılmasını sağlamak olmalıdır.

İÇİNDE YAŞADIKLARI TOPLUMUN; DÜŞÜNEN AKLI, SEVEN KALBİ, SEVGİ, KARDEŞLİK VE BARIŞ TÜRKÜLERİ SÖYLEYEN DİLİ OLMALARI GEREKTİĞİNE İNANIYORUM.

Onun için geçmiş asıllar ile gelecek nesiler arasında yıkılmaz bir köprünün FEDAKÂR EMEKÇİLERİ olduklarını bir an bile akıllarından çıkarmamaları gerektiğine inanıyorum.

Milletleri millet yapıp geleceğe taşıyan bu kültür köprüsünün bence iki ayağı var.
Birisi din diğeri ise dildir.
Bu dinamikleri korumak ise sorumluluk sahibi tüm düşünürlerin vaz geçilmez, terk edilmez varlık sebebi sayılabilecek en önemli vazifesidir.

KÜLTÜR HAVARİSİ TOPLUMUNU AYDINLATMA ADINA MUM OLUP YANARAK YOK OLMAYI HEDEFLEYEREK HİZMET VERMİŞ OLDUĞU MİLLETİNİN GÖNLÜNDE HAK ETTİĞİ TAHTINI KURMALIDIR.

Değerli yorumunuz beni haddimi aşan şeyler yazmaya zorladı.
Maksadı aştı isem özür dilerim.
Siz Kardeşlerimin daha kapsamlı daha güzel ve mükemmel çalışmalara imza atmanız dilek ve temennilerimle Saygılarımı sunarım.






,