Nil'ciğim çok güzel bir yazı.Valla ne diyeyim hem çok güldüm hem çok utandım bir öğretmen olarak.Çok sevgimle canım.Çok öptüm.

komedi şhow...Türk Müziğni bir yana bırakın da müziğe bile muzik diyenlerin olduğu bir ülkede bunu artık normal karşılamak l3azım..sağolsun bakanlık da okullardan müzik derslerini kaldırma sevdasındayken, resim ve beden eğitimi de dersten sayılmazken ve ders saatleri azaltılırken ya da kaldırılması düşünülürken ya da kaldırılmışken daha ne bekleniyordu ki * olacağı bu işte...tam bir komedi show..Allah sonumuzu hayreylesin...
Nilgün hanım sizi yürekten kutlarım efendim...ben de 3 ay ud dersi aldım..bıraktım...kendimi evde geliştirmeye çalışıyorum...Bafra Mûsiki Cemiyeti Korosu'ndayım...ud değil sadece sesimle iştirak ediyorum...zira ud için daha çok erken...çok çalışmam gerek...saygımla, selamlar...2009 yılınız kutlu olsun...selamlar...

Gerçekten de fıkra gibi. Fıkralar da bu tür olaylardan ortaya çıkıyor sanırım. :)

:)
fıkra gibiydi...

Eğitimin ve eğitimcilerin içler acısı hali... :=)

:)

Bu anı gülünecek kadar ağlanacak bir tabloyu ortaya koyuyor. Eğitimci bir insanın, üstelik idareci konumunda bulunan bir insanın Türk musikisinin 6 büyük deha kabiliyetinden birini duymamış olması düşünülemez.Eğer öyleyse çok trajik bir durum.Yok eğer duymuşsa ve fakat konu bütünlüğü içinde algılayamamışsa o okulun öğretmenine de öğrencisine de acımak lazım.Hem güldüm hem üzüldüm ama bu anlatılanı hayatım boyunca unutmayacağım.