Bu gün her şeyde bir sıradanlık var nedense. Şu balık tutan çocuğun kanayan parmakları ve kamış niyetine kullandığı ağaç dalında bıraktığı kırmızı lekeler bile alelade göründü gözüme. Nedense yüreğimde bir katılık var bu gün…


Sürgüne gönderilmiş bir mahkum gibiyim. Üsküdar bile içimin mahkumiyetine beraat yazamadı. Zaten haddinden fazla kalabalıktı, baş başa kalamadık. Adım başı öğrenci vardı sokaklarında. Birkaç puanla kaçırdıkları okulların kapısından girebilmek umuduyla uzun kuyruklar oluşturmuşlardı, sınav merkezinin önünde… Gözlerindeki umut ve beklemekten duydukları sıkıntı birbirine karışmıştı. “Aynı benim gibiler.” dedim içimden. Aynı benim gibi…


Beylerbeyi sahilinde aldım soluğu Üsküdar’ın kalabalığından sıyrılıp…Umudum var. Birazdan okunacak olan ikindi ezanı belki bu sıkıntımı def eder.

İşte küçük çocuk bir balık yakaladı. Yavaşça oltayı sudan çekip, ucunda çırpınan balıkla birlikte yere uzattı. Denizden çıkan balık da, belki kurtuluverir diye, son bir umutla çırpınıyordu misinanın ucunda… Ama nafile, ona sunulan süre dolmuştu. Belki sofrasına öğün, belki cebine harçlıktı küçük çocuğun.


Sarı saçları, lekelenmiş ve ıslak elbiseleriyle küçük bir çocuk… Çırpınan balığı eliyle tutup, diğer parmaklarını da yaralamak pahasına balığa uzandı. Aslında uzandığı, umudunun semeresiydi. Beklerken gösterdiği sabrın ödülü, yüzünde gülümseme ve sevince dönüştü. Bu defa da orta parmağını delerek ve akan kana aldırmayarak balığı çıkarmaya koyuldu. Balığı kovaya attı ve yerde duran yemden bir parça kopardı. İğnenin ucuna geçirirken bir kelime döküldü dilinden. Bismillah…

Sihirli bir sözcük biliyormuş meğer, bu çocuk. Beklerken gösterdiği sabrın, yakaladığında gösterdiği sevincin sebebi varmış. Bismillah ile başlıyormuş meğer, onun için bir oyundan farkı olmayan balık tutma işine…


Ne sihirli kelimedir o? O sihirli kelimeyi diline dolayan niceleri, dünyaya meydan okumamış mıdır? Gemileri karadan yürütecek umut ve inancı, dillere döken kelimedir Bismillah… İkiyüz küsür kiloluk top mermisini tek başına kaldıran bir ince bedenin gayret ifadesidir Bismillah…En umutsuz işe başlarken bile insana tevekkül nişanesi giydiren bir başucu sözlüğüdür Bismillah…

Sarı saçlı küçük çocuğun dilinden yüreğime ırmak olup akan bu sihirli kelimenin büyüsüne kaptırıyorum kendimi. Etrafımdaki şaşkın bakışlara aldırmadan gittikçe yükselen bir sesle defalarca tekrar ediyorum bu sihirli sözcüğü…


Bismillah. Sıkıntılara düçar yüreğim için…
Bismillah. Vuslatı gurbet elde esir olan dileğim için…
Bismillah. Aşk ile pişiren, derde düşüren feleğim için…
Bismillah. İçimde bana fısıldayan can kuşuma…
Bismillah. Kalem kağıt ile can bulup okunuşuma…
Bismillah. O’nunla hemhal olup ilahi bir kumaş gibi dokunuşuma…
Bismillah. Bismillah. Bismillah...