Mimozamsın(sevgiliye mektuplar)


Canım.
Kınalı kuzum,narinim,gözlerinin gömüsüne gömüldüğüm seni özledim ve oturdum yine klavyemin başına ve sana olan yangınımı,sana olan susuzluğumu anlatıyorum.Dile gelen tek yüreğim değil,ruhum değil,dile gelen tüm uzuvlarım.Bana değil klavyeme sor.Dile gelse bu cansız nesne o bile dayanmaz tarumar olur her parçası onun bile özü bay vermez be gün yüzlüm.

Adın dert olsa /dertlerin en güzeli olurdun katlanırdım senden gelen her türlü çileye.
Adın kabus olsa/düşlerin en güzeline en uzununa seninle dalardım gün bitip de dönerken geceye.
Adın ölüm olsa/Azrail deseler dahi ecel in şerbetini elinden yudumlardım.Son yolculuğuma senin kolunda çıkardım.

Bastığın toprak olurum
İçtiğin suyun olurum.
Yaz günü terlersen silip attığın mendil olurum
Konuştuğun kelamında sen iste,değil bir hiza kurduğun devrik cümlen olurum.
Sen iste gönüllü kulun olurum/kölen olurum gerek yok hiçbir zincire

Sebebim ol/soluğumu kes
Tek hazanım ol sararıp düşeyim bir yaprak misali dizlerinin dibine
Engin maviliklerde uçan,karayı gösteren martım ol.
Denizde,pusulam
Gemide dümenim ol.
Cesaret veren içimin hiç susmayan sesi ol.
Beni istersen çocuk say gülüp geç/
Madem öyle oynadığım lego ol ve kurayım, bozayım seni.
Her seferinde yine,yeniden keşfedeyim ben hep seni yanımda göreyim.

Gitme/git desem de gitme hiç olur mu
Vazgeç desem de sakın beni terk etme.
Benliğim olursun/nefesim olursun
Daha ne diyeyim can olursun/can
Baharım olursun /her bir dalımda çiçeğe durursun.
Umudum olursun ve sen yoksan /ölümüm olursun…
Ama seni nefes diye her çekişimde biraz daha ben olursun
Beni yüreğimden sayfa, sayfa okursun.
Bahar dalımsın,mimozamsın
Hadi aç sürgünlerini seninle bahar sarıya boyansın.
Savur polenlerini dört bir yana
Çünkü,sen mimozamsın sarı sarı çiçeklerinle baharıma açansın


ilknur Aslan


Bu şiirin hikayesi:


Bahar dalımsın,mimozamsın
Hadi aç sürgünlerini seninle bahar sarıya boyansın.
Savur polenlerini dört bir yana
Çünkü,sen mimozamsın sarı sarı çiçeklerinle baharıma açansın