Durumum çok acil.Fazlasıyla duyarlı ,fazlaca duygusal ,hatta bazen paranoyak,sinirli işte Allah payına düşen bu deyip ne verdiyse ...
Hayatın günlük ayrntılarını ve boşluklarını büyüteç camından bakarmış gibi 10 kat büyük görüyorum..Bütün bunlara karşı ise direncim ve ağrı eşiğim çok düşük...Okyanus ortasında kalmış şaşkın sandal misali dönüp duruyorum..Elimde bana biçilmiş günler onları ise iyiki varsın diyen olmadan bir bir geçmişe gömüyorum..
Yorgunluk ve yoğunluk arası saatlerde sıkışıp kaldım yine yazdıkça yazasım,kelimelere başla işareti verip bir solukta herşeyi anlatasım var..
Oysa anlatmak kolay ,anlaşılmak ise zor.Eyvahh can alıcı cümleye çarptım yine zirveden aşağı itilmek üzereyim.Önlem almam lazım ; kelimeler siz biraz geriye gidin ,cümleler siz daha kısa ve dikkatli lütfen..dedim ya durumum çok acil vahameti artırmayalım..hem iyi ki varım ,ben beni anlarım..