KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 925 Okunma
- 7 Yorum
- 0 Beğeni
SANALDAKİ DOSTLARIN BİR ARAYA GELİŞLERİ(final)
Rıhtımdan ayrılıp Kumbağ belde sakinlerinin (ya da yerli turistlerin) yürüyüş parkuruna yanaştığımız sahil şeridince uzanan kumsaldaki insanlar gözüme çarptı.Hızlı hızlı yürümekte olan iki karı koca çiftin peşinden üç,dört köpek kuyruklarını sallaya sallaya takip ediyorlardı.Yan yana geldiğimiz de biraz şakayla karışık:
“-Bu köpeklere yemeye ekmek verseydiniz sizi böyle takip etmezlerdi.”dedim
“-Yok be kardeşim.Bu köpekler iki senedir bizim himayemiz altındalar.Onun için peşimizi bırakmıyorlar.”
Demek ki köpek bile kendisine uzatılan elin kıymetini bilebiliyordu.
Otelin lokantasına girip bir masaya oturduk.Daha henüz ne gelen vardı ne giden derler ya. Bizim şairlerden ses seda yok.Bu arada serf- servisle kahvaltılarımızı alıp getirdim.Hanımla kahvaltıya başlamıştık ki “kehya” rumuzlu Hüseyin Zengin arkadaş içeri girdi.Kahvaltısını alıp yanımıza oturdu.Yumurtalara gözüm ilişti.
“-Hadi gel yumurta döğüşü yapalım arkadaş”
“-Yapalım”
“-Nesine”
“—“
Kaybeden ,kazanana güzel bir şiir yazacak,tamam mı?
“-Tamam.”
Yumurta döğüşünde kazanan ben olmuştum.
(Bu yazıyı, yazmadan önce şiirini gönderdiği için sizlerle paylaşmak isterim.)
TEKİRDAĞ ANISI
A yhan erkenden kalkmış
Y enge yanında masayı kapmış
H aydi; Kahvaltını al gel dediler
A ldım geldim. çaremmi var!
Ne bieyim nerden akıl ettiler;
S en varmısın yumurta tokuştur.
A be kardeşim benim şansım mı var?
R engi ak yumurtam kırıldı gitti
I sındım masalarında kardeş gibiydiler!
K ahvaltımı öyle neşeyle yaptım
A ileme sanki iki kişi daha kattım
Y ürüdük kumbağ sokaklarında
Aklımızdan çıkmayacak Günler yaşadık.
Arkadaşlar,yavaş yavaş gelmeye başladılar.Birazdan masalar yine doldu.İçerisi sohbet ve kahkahadan kırılıyordu adeta..
Çetin İmer arkadaşla da bu arada derin sohbete dalmıştık.Kızıl Saçlı ve Bay Piç romanlarından birer tane hediye etti.Kitap üzerine sohbetimiz,soluksuz kahvaltı bitimine dek devam etti.
Bir kitabın kitabevine maliyeti bir lira bile değilmiş.Ama kazandığı para,yaptığı baskılarla birlikte kat kat fazlaymış.Yazara düşen pay sadece % on.Bastırdığı kitabı göstererek :
“-Bundan kazandığım para sadece üç bin tl.Ama yayın evi,yirmi-otuz bin tl.kazanmış durumda.Aradaki uçurum,ne kadar da fazla.Yazar,sıfır kazanıyor.Yayımlayan ise kat kat.Çarpıklığın daniskası…
Ama yine de çok mutluydu.Kitablarını imzalayıp bana vermeye çalışırken onları bir sevişi,bir okşayışı vardı ki görülmeye değerdi doğrusu.Onlarla mutlu olduğu kesinlikle kendisini belli ediyordu..
Kahvaltıdan sonra Tekirdağ belediyesinin tahsis etmiş olduğu otobüsle,iki üç km.ilerisindeki denize sıfır yükseklikteki çamlık alanla kaplı piknik yerinde yerlerimizi almıştık.Piknik alanı,belki de tarihinde ilk kez böyle misafirleri ağırlıyordu.Saz çalmaya başlamış Şaziye Çeliker hocam yine yanık sesiyle dörtlükleri sıralamaya başlamıştı:
YARANAMADIM
Yaranamadım yaranamadım
Ben iç kimseye yaranamadım
Çalıştımçırpındım bir yuva kurdum
Allak bullak oldu sığınamadım
Sığınamadım sığınamadım
Ben hiçbir yere sığınamadım
Gurbet ellerde çalıştım durdum
Kızımla oğlumla avunamadım
Avunamadım avunamadım
Ben hiç kimseye avunamadım..
Hocam,damardan girmişti.Dertliydi anlaşılan.Yan masadan oyun havaları yükselmeye başladı.İçinden oynamak isteyenler,kurtlarını dökmeye başlamışlardı bile…
Getirdiğimiz nevaleyi,kendin pişir kendi ye hesabıyla,masaların kenarlarındaki ocaklarda ateşleri yakmış etleri kızartmaya başlamıştık bile..Yukarlardan köpek havlaması,kalabalığın sohbetine katılmıştı. Hayvancağız,etin kokusunu çoktan almış olmalıydı ki kuyruğunu sallayarak “beni de görün” dercesine çaresiz bir şekilde havlamasına devam etti.Demek ki ağlamayana meme yokmuş.Hayvancağız sonunda nasibini fazlasıyla almış oldu.
Ayrılık zamanı yavaş yavaş yanaştığında hepimizin içinde acı bir burukluk doğduğu kesindi.Ayrılık kadar acı bir kavram başka düşünmek mümkün değildi.
Birbirimize sarılıp da vedalaşırken hem gülüyor,hem de içimizden göz yaşları döküyorduk.Yine kendi dünyalarımızda şiirlerimizle baş başa kalacaktık…
Bu şiir etkinliğini organize eden başta kardan adam Celal Çalık bey ve diğer arkadaşlara gönülden teşekkürlerimizi borç biliriz…saygılarımla…
Ayhan Sarıkaya
YORUMLAR
Ayhan bey ne güzel bir anı olmuş, keşke olanaklar elversede herkes katıla bilse ne güzel olur ama ne varki olmuyor neyse sizin yazınızla gitmiş gibi olduk efendim sağ olun var olun Selamlar saygılar.
Yorumculara katılıyorum. Neredeyse gitmiş kadar olduk o etkinliğe...Çok güzel bir anlatımdı yine. Her şeyi olduğu gibi ama sıkmadan anlatabilmek kolay değildir. Siz başardınız bunu
Size çok özendim, keşke gelme imkanım olsaydı diye iç geçirdim. Ne güzel anlatmışsınız yaşananları. Gelmemiş olsamda sanki oradaymış gibi yaşadım her şeyi. Kaleminize sağlık kardeşimmm.
Harika bir yazıydı Sevgili Ayhan abi. Bu seri boyunca yazılarından oradaydım sanki. Çok güzel yansıtıyosun yaşanan anları yazılarında. Başarılı çalışmalarının devamı ile neşenin hiç bitmemesi dileklerimle. Saygılar
bende ordaydim derken yuregim guluyor iyikilerle basliyorum anmaya iyiki sevgi yolu dergisine uyeyim iyiki sair huseyin guler beyfendinin siir yarisma davetine katildim iyiki tesekkur aldim ve davetlisi olarak tekirdaga dogru yola ciktim saziye celikler hocamla hep iyikilerle aniyorum su an mazi olan o guzellikleri ..ve herkeze yabanciydim huseyin beyle telefonda gorusmustuk onu tanimak o ince ruhlu durusu agir insanla tanismak beni cok duygulandirmisti ogretmen evinde sandalyede yerimi alip ilk kez karsillastigim edebiyatcilari tanimak istedim su an aklima gelen kendinden emin gozleri gulen dost bakislar asllinda hic yabancilik cekmedim arkadasim abim huseyin bey kardanadamla tanistirdi yillardir tanidigim biriydi yada yillarca tanimak istedigim dost yuzler gecte olsa ordalardi sonra her parmaginda bir yuzuk olan ince dantel oyasi gibi kibar nazik sevgi dolu bir can tanidim emine sonal sonra umran kizi tanidim cicek bahcesi gibiydi orda cok guzel manzara esliginde cok guzel hatiralara sahip ciktim anilarimin defterinde bas ucu hikayesi gibi sizleri unutamam bunu biliyorum o yuzden burdayim
Yaşadım her anı tekrar tekrar yazılarınızla...Kutlarım dost yürek saygılarımla
Sevgili dostum
ne güzel yaşattınız o anıları yeniden
bir film olsaydı
gözümde bu kadar canlanmazdı
yürekten kutluyorum
bu bitmez tükenmez muhabbetini
güzelliğini
Ne güzel insanlarsınız
Hüseyin Zengin de dostumdur
iyi ki de kaybetmiş yumurta döğüşünü
böyle senin gibi dost kazanmış
Çok ama çok sevgimle
