- 1447 Okunma
- 12 Yorum
- 0 Beğeni
Asil Olalım
...................Hiç anlamam doğrusu.Göz görür,yürek işitir,ateş alır bedeni,sever insan...Buraya kadar iyi.Ya sonrası?Neden dökülür herşey ortaya?Neden severken dünyalara bedel olan o sevgili ayrılınca yerden yere çarpılır?Bu mudur sevgi,bu mu aşk?Vallahi aklım almıyor.Sevebilenlerden olup da böyle davranmak reva mı biten ilişki arkasından?Yazık...Üzülüyorum ben bu duruma.Ben hiç yaşamadım biliyor musunuz bahsettiğim tarzda bir ayrılık?Ben asilce gitmeyi sevdim ve hiç konuşmadım gittiğimin arkasından.Yaşanmışlıkların hatırını gözettim hep.Ha gördüm mü aynı muameleyi,çok şükür gördüm.Asil diyorum da ukalaca bulmayın bu sözü lütfen.Büyük ruhlar ızdıraplarına sessizce katlanır demiş ünlü bir düşünür.Tam olarak asillikten kastım da bu benim.Sessizce ağlayarak,acının zehrini içine akıtıp öfkeyi kendi içine kusarak başı dik gitmeli aşktan.Tüm çığlıklar gizde kalmalı,duymak istemiyorsa sevilen.Olmamalı deriz ya birazcık olmalı gurur aşkta bence.Yani sonrasında bahsettiğim gibi gurursuz yerine konmak var.Önlem sadece...
..................Bir felsefe ürettim kendime ben.Hayatta herkesi ve de herşeyi koşulsuz sevmek...Seviyorum da,sorgulamıyorum,irdelemiyorum,sorun etmiyorum eksikleri,fazlaları.Faydasını da gördüm hem.Canım acımıyor birşeyler son bulduğunda.Çünkü ben önlemimi almış oluyorum.Halk arası tabirle,dereyi görmeden paçayı sıvamanın faydası bu.Oysa bu laf evhamlılara söylenir ya bakın ben bunda bile payıma iyi puan almayı öğrendim.
..................Neyse şişirmeyeyim o güzel kafalarınızı.Düşüncelerimi eleştirenleriniz olacak beğenenleriniz olacağı gibi.Çok doğal.Başımla beraber her güzellik ve her eleştiri....Sevgiyle kalın,asil kalın ve koşulsuz sevin.....
YORUMLAR
sevgili yazar koşulsuz sevmek nasıl bir şey acaba insan hiç koşulsuz sevebilir mi fazla detaya girmeden şunları şahsınıza arz etmek isterim..kul tanrıyı sever ..ama ya yaratmasaydı sevecek bir kul olur muydu..bebek ebeveynlerini sever çünki şefkat ve koruma görmüştür süt emmiştir..avrupa bizi seviyor mu ki biz onları sevelim ..bence bu hayattan başı dik olarak ayrılmak için bir büyük ozanın dediği gibi <beni sevmiyenler bende sizi sevmiyorum> diyip geçmek gerekir zira gösterilen emek ve sunulan sevgi koşulsuz olursa insanda mutlaka kapanması güç derin yaralar açar .mukabilinde koca yunus bile koşullu sevmiş ve demiştir ki <yaradılanı severim yaradandan ötürü>yani yaratılanı tanrının af ve marifetini kazanmak için severim..saygılar..
basımın gözümün üstüne herseyin...aslında aynı düşünüyoruz.yasanmıslıkların arkasından konusmak kimseye fayda sağlamıyo.üzülen sizsiniz yine..cok güzel yazıydı.tuttum ben de valla..yureğinize sağlık.şiirlerinizi takip etmekteydim şimdi yazılarınıza da bakcam..tesekkürler paylasımınız için.içten ve akıcıydı yazınız..saygılarımla efendim..;))))))
Yüce duygularla yapılan; Asil olmak erdemliktir. Güzel bir yazıydı ve elbete acılardan ders alıp mutlu olma yolları araramak gerek.Hayatın istediğimiz gibi olmadığını biliyoruz zaten o yüzden hazır olmak gerekir olumsuzluklara diye düşünüyorum....
Teşekkürler bizimle paylaştığınız bu güzel yazı için.
Selam ve saygılarımla
Yaşanan en güzel duygudur sevmek kapılar ardında bir sokak köşesinde yada buğulu camlarda bırakılmamalıı yürekte taşımlaı o yokken bile varlığı unutulmamalı severken herşey güzelde giderken neden terkeden zalim yazılan ayrılık dizeleri nerfretten değil aşkın gücünden yazılır sahip çıkmalı insan sevdiğine gitse bile yadırgamamalı kin kusmamalıi insan sevdiğini bıraktığı gibi hatırlamalı kalan zaten yaşıyor sonbaharı ...