KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 840 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
BU KEZ KAYBOLAN HAYAT....
Yalnızca saatin tik taklarının yankılandığı bir evde, sallanan sandelyenin üzerinde gözlerimizi kapayıp, başımızı geriye yasladığımızda ne düşünürüz? O zamana kadar hiç düşünmediklerimizi...
Dört duvardan başka dostumuzun olmayışını
Aynada görünen bu tanınmayan yüzü
Merdivende çıkmamız gereken yalnızca bir kaç basamak kaldığını
......
Saçlarımızdaki karaların aklara mağlubiyetini
Örümcek bağlamış anılarımızı
Büyükannemizin bizi gördüğünde duyduğu sevinci yaşayan bu kez başkası
Roller değişir yavaş yavaş
İlk arkadaşımızı
Okula başladığımız ilk günü
......
Tahtaya ilk çıkışımızı
Bacaklarımızın ilk defa titrediği ZAMANI
Kalbimizin ilk defa yerinden çıkacakmış gibi çırpınışını
Ayaklarımızın yerden kesildiği ilk anı
YAŞAMIMIZDAKİ İLKLERDİR YOLUMUZU KESEN BU KEZ
Anne babamızla aramızdaki duvarları
Yolunu gözlediklerimizi
Kırılan kalpleri
Edilen yeminleri
Haksızlıkları
Bir özürün telafi edemediklerini
Hayal alemndeki yolculuklarımızı......
Düşünürüz. Para, yükseliş, kariyer, menfaat, nefret, kıskançlık ve dostluk, iyilik, kardeşlik, aşk, başarı....
Hepsi geridedir artık.BİR hayat dolusu anıdır sadece elimizde kalan...
Arkamıza bakarız sadece... Bir daha ulaşılmayacak olandır geride kalan...
Pişmanlıkların yalnızca pişmanlık olarak kalacağı
Sevdiklrimizin teker teker elimizden kayışını bir yıldızı seyreder gibi seyerdişimizi
Yapacak bir şey yoktur
Sıramız geçmiştir biz farkında olmadan
Uçurumları, tam düşücekken tutunduğumuz incecik dalı
daralışını yolun,sonra görünür sonu
Değişimi,bir zamanlar hiç bir şey ifade etmeyen zil sesinin değerini
Bir zamanlar sıkıntı veren bağarmaları özleyişimizi
ve bir zamanlar hiçbir şey ifade etmeyen ihtiyarlık kelimesini....
......
İlk defa o zaman düşünürüz.... YOKOLUŞU
Gidişi, bir daha geriye dönemeyişi
O güne kadar bir çok şey kaybolmuştur
Ama bu kez kaybolan HAYATTIR
SON KEZ KAYBOLAN HAYAT
BİR SAYFADIR YALNIZCA KAPANAN
BAŞKALRI İÇİN ÖLÜM
AMA ,BİZİM İÇİN
KAYBOLAN BU KEZ HAYATTIR
YORUMLAR
Güzel bir anlatım.Rastladığım için şanslıyım.Tebrikler.
Kaybolup giden günlerin, sevgililerin, dostların, onların gidişiyle karşılaşılan boşluğun, tedirginliğin, acı duyguları... Bu duygu girdabına gark eylemiş insan odada bulunan eşyalarda bir tuhaflık, çizgilerde bir eğrilik, renklerde bir solukluk sezer. Çocukluğunda değerli buluğu insanlar, içleri boşalmış, cansız kalıplar haline gelmiş, çocukluk dünyası küçülmüştür. Zaman zaman başkaldırır insan bu değişikliğe ve zaman zaman tevekkülle boyun eğer. Tanrı'nın tekliğine, büyüklüğüne inanır. Hepimizin kaybolmuş bir dünyası vardır ve hepimiz kaybolmuş dünyamızı özlemle ararız. Bu özlem ve arayış içinde acıtsa da avutacak bir kaynaktır kaybolan hayatı hatırlamak.Ama aslında kaybolan zamandır...
