müthiş bir tecrübe ..önce irkildim , korktum , sonra sığındım , duygulandım ve sonu mutlulukla biten öykülerin bir tek temasına doğru sürüklendim..teslimiyet yürekteki inancın en güzel meyvesi ..bu meyve den daha lezzetlisi yok bu hayatta .. tebrikler ..

çok güzeldi..
saygılarımla..

Suistimalci dilenciler yüzünden , veremez oldum nicedir hiç kimselere sadakamı...Lakin bir kuşa, kediye ,köpeğe verdiğim ufacık bir yiyeceği, yediklerini gördüğümde, duygu sağanağı yaşarım daima.. Bıraksalar saatlerce bağıra bağıra ağlayacakkadar hem de...Ne büyük bir mutluluk o an öyle.. Bendeki bir hastalık mıdır diye düşünürüm çoğu zaman..Hastalık bile olsa, seviyorum o yanımı ve iyileşmek de istemiyorum ben...

Hayvanları sevmeyen, insanları da sevmezmiş derler.. Öyleyse ben insanları da seviyorum demek ki...Onlar bilmese de olur.. Ben kendimi biliyorum ya...

Anlattıklarınız böylesine duygulanmama neden oldu bu sabah..Size teşekkürler, saygılar efendim...Gönlünüzde var olan iman ve sevgi, hiç eksik olmasın...

İmtihan dünyasındayız evet bazan olur öyle Zaten herkes herşey aynı şekilde olsaydı ki iyiler artmışş olurdu iyilerin değeri belkide farkedilmezdi ..Teşekkür ederim yorumunuz için ...

Bir martı anında koluma yaklaşmış gagasıyla almış betonun üzerinde eziyordu adeta ..
Sonra pır uçtu o tek ayağı kopuk martıydı ne zaman görsem acıdığım elimle beslediğim ..

Kime ekmek verdiysem, ondan eza gördüm.