ÖNSÖZ:

Edebiyata ve Aska gönül vermis herkese Merhaba...Sizlerle amatör bir calismami daha paylasmak istiyorum...


Gercek yasamdan alinmis ve yasanilmis bir Ask öyküsüdür....


Bir zamanlar seven, sevilen kavusan ama bazi sebeblerden dolayi kavusamayan herkese gelsin...Her ne olursa olsun icinizden sevgiyi eksik etmemeniz dilegimle, Okuyan gözlerinize saglik diyor ve öykümü yazmaya basliyorum...


--- 1 ---


---Bana adinin ARZU oldugunu söyledi...bende adimin ASKIN olduðunu söyledikten sonra her zaman
olduðu gibi saatlerce sohbet ettik...zamanla netteki sohbet bizi tatmin etmemeye baslamis karsilikli
telefonlasmaya baslamis git gide birbirimize daha cok cok baglanir olmus her zaman heryerde
birbirimizi düsünür ve arar olmuþtuk......Gel zaman git zaman derken tanýþmamýzýn üzerinden bir bucuk yýl geçmiþti...artik bulusup yüzyüze
tanismanýn vakti gelmisti...ilk baslarda arzu bu konuda gayet çekimser davraniyor, bulusmadan
yana biraz yan çiziyordu...bir taraftan istiyordu ama sanki benden sakladigi birþeyler varmis gibi
bulusma fikrime cok istese bile pek sicak bakmiyordu...

...Neyseki uzun ugraslarimdan ve israrimdan sonra onu bulusmak için ikna etmeyi basarmistim...
...ARZU istanbulda yasiyordu ben ise almanya hamburg sehrinde...onunla bulusmamizi türkiyeye yapacagim
bir bayram tatiline denk getirmeyi düsünüyordum...evet hem tatile gidecem bu arada uzun zamandir
yazistigim arzu ile yüzyüze bulusma sansi yakalayacaktim...cok merak ediyordum onu, onunda beni merak ettiginden
emindim...

---Evet nihayet beklenen gün gelip çatmisti...havaalanindaydim güvenlik kontrolünden geçtikten sonra
istanbula dogru uçmaya hazirlanan uçaða dogru adimlarimi hizlandirmiþtim...kaptan uçuþ süremizin 2
saat 50 dakika olduðunu söylemis ve beni arzu ya kavuþturacak uçagin yönünü istanbula doðru
yöneltmiþti bile...
---Yolculuk boyunca saatler ve dakikalar geçmek bilmiyordu sanki...çok heyecanliydim...nihayet uçak
hamburg tan kalkýp ýstanbul Atatürk havalimanýna inmiþti bile...pasaport konrolünden geçtikten sonra
dis kapýya dðru yönelmistim...hemen disarda bekleyen ticari taksilerden birine binip...söfere beni
sirkeciye .... oteline götürmesini rica etmistim...


---evet ilk otele gitmek istedim orda kafamý biraz dinledikten sonra onunla buluþmayý daha uygun
görmüþtüm..
...Otel odasýndaki yataðýma kendime sýrt üstü atmýþ býr kagýda not etmiþ olduðum adresi cebýmden
cýkarýp bakmýþ ve içimdem þu sözcükleri mýrýldanmýþtým...

...Geldim arzu þu an istanbuldayým simdi sana daha yakýným...
---Evet istanbuldaydým...istanbula akþam üzeri varmistim...epeyde acýkmýþtým, hem uçakta ikram
edilen yemeði bile heyecandan red etmiþtim...içimden kendýme ne yemek ýsmarlayayým diye düþünürken
aklýma sirkeci iskelesinde sandalda balýk ekmek satan balikçilar geldi...ýzgarayada dayanamam, hemde
deniz manzaralý, ya o denizde narin bir kelebek gibi süzülen vapurlarýn yarattýðý güzel manzara
süperdi...kaldýðým otelin sirkeci iskelesine çok yakýn olmasý itibari ile haydi iskeleye balýk ,
ekmek yemeye...dedim.


---Disari cikmadan önce otelin lobisinden ARZU ya su an istanbulda oldugumu haber vermek icin bir telefon acip bilgi vereyim dedim...Evet telefon caliyordu ve ahizenin diger ucunda arzu vardi...


Askin:

---Selam Arzu!

Arzu:

---Selam Askin nerdesin simdi!!


Askin:

---Oteldeyim su an seni ordan ariyorum...Nasilsin iyimisin?


Arzu:

---Istanbula hosgeldin o zaman...Tsk ederim sesini duydum ya daha iyi oldum, umarim sende iyisindir?


Askin:

---Tsk ederim Bende cok iyiyim...hem seninle bulusacagimiz icinde hem cok mutlu hem bir o kadarda heyecanliyim...eger müsaitsen yarin bulusmaya ne dersin?? ama itanbulu öyle cok iyi tanidigim söylenemez. o yüzden bulusacagimiz yeri sen sec ben taksiye atlar gelirim...


Arzu:

---Tamam olur Askin! yarin saat 14:00 da kadiköydeki ...... cafede bulusabiliriz...sirkeci iskelesinden vapurla karsiya gecebilirsin.


Askin:

---Tamam anlastik o zaman...Haydi kendine iyi bak, yarini iple cekiyorum görüsürüz...


Arzu:

---Tamam Askin sende kendine iyi bk yari görüsürüz...bende cok heyecanliyim.


---Telefonu kapati kendimi disari atmistim...sirkeci iskelesine indim ve ordan balik ekmek satan balikci teknelerinden birine yaklasip, kendime balik ekmek aldim...Balik ekmegimle beraber söyle deniz manzarali bir köseye cekilip ekmegimden lokmalari koparirken diger yandanda Arzuyu ve yarini düsünüp denize ve denizde yüzen vapurlaradabakip dalmis gitmistimki...Birazda bos bulunugumda dolayi birden omuzuma konan bir el beni epey ürkütmüstü...Agzimda cignemeye calistigim lokmam ile bu elin sahibi kim diye merakli gözlerle hizla ve saskinlikla boynumu cevirdigim anda karsimda yaklasik 11 veya 12 yaslarinda bir cocuk gördüm...ben ona saski gözlerle ne var ne istiyrsun diye bakadururken,



Cocuk:

---Ab cok acim !! kac gündür yemek yemedim bana su elindeki yedigin ekmekten bir parca verebilirmisin...diye yalvarir sekilde konusurken , bende o anin dalginligi ve saskinligi icinde elimin tersi ile ona "hayir" der sekilde bi harekette bulunup onu red edip tekrar önüme döndüm...önüme döner dönmez icimden bir ses bana" Ne yaptin sen!! senden istedigi yedigin seyin kösesinden bir parca ekmekti"


---Evet dalginligin verdigi saskinlik ve sarhoslukla hic farkinda olmadan paylasimci bir kisilik ve sahis olarak, öyle bir huyum olmadigi halde bu cocugu bir anlik ani bir refleksle geri cevirmistim...bu duygular icinde basimi tekrar cevirip cocuga bakmaya basladim..benim onu red edisimin ardindan tipki benim gibi orda balik ekmek yiyen insanlarada bana sordugunun aynisini sorup onlardan bir parca ekmek isterken herkes tarafindan terslendigini gördüm...evet zavalli cocuk tüm yalvarmalarina ragmen hic kimseden bir parca ekmek alamamisti...üzüntünün ve ezikligin yüzünde yarattigi bir yüz ifadesi ile ordan yavas, yavas gitmek uzaklasmak icin sirtini dönüp yürümeye baslamisti...malesef bende oldugde istemesemde bu tüm ve hizli gelisen olanlara sahit olmustum...""Aman Allahim ben ne yaptim""" Dedim kendi kendime ve hemen oldugum yerden dogrulup hic kimseden birsey alamayan zavalli cocugun pesine düstüm...evet yaklasmisim ona ...bu seferde onu sasirtma sisi bendeydi...birden koydum elimi omuzuna ...omuzuna konan bu elde neyin nesi diye korku ve dehsetle geri dönüp bakinca karsisinda beni görünce ne diyecegini bilemedi, ama cok korktugu gözlerinden okunuyordu...


---Hemen vakit gecirmeden " gel benimle " dedim..



Cocuk:

---Nereye abi""


Askin:

---Gel karnimizi doyuracaz...Deyip cocugu aldigim gibi, baik izgaranin yapildigi balikci sandalinin yanina gelmistik...ilk basta ona biraz para vermek geli icimden ama daha sonra...??


Devami var....