SEVGİLİ YEĞENİM 3

• 30 Mayıs 2009 Cumartesi 10:11:55

O gün gelmiştir..artık Mehmet’i asker ocağına bırakmak için menemen e gelmişlerdir...
Hasan usta
_oğlum..Allah a emanet ol...der ve oğluna sıkıca sarılır..
Hatice hanım iki gözü iki çeşme Mehmet’ine doyasıya sarılır..ağlamaktan konuşamaz..Ayşe de ağlamaktadır..
Ahmet de eşiyle beraber gelmiştir...Gülsüm, artık doğumu iyice yaklaştığı için zar zor ayaktadır..
Ahmet
_baba ya bırakın çocuğu..böyle ağlarsanız askerlik biter mi...bak ne kadar yakın özlediğimiz de tekrar geliriz yanına...Dirayetli bir şekilde kardeşine sarılır...Gülsüm de vedalaşır...Mehmet nizamiye kapısından içeri girer..Arkasına bakmaz...Çünkü ağlamaktadır...Annesinin göz yaşı onu çok etkilemiştir...İçeri girerken dikilen bir kaç kişi
görür...Yanlarına gider...Herkes yeni gelmiştir asker ocağına..Gözleri yaşlıdır kimilerinin Mehmet gibi...Hasan usta eşi ve çocuklarıyla birlikte geri döner...Akşam eve geldiklerinde Turan ailesiyle gelmiştir...Almanya’ya geri dönecektir...Tatil bitmiştir...
hasan usta
_Hoş geldin Turan
Turan
_Hoş bulduk enişte bıraktınız mı Mehmet’i
Hasan usta
_Evet
Turan
_yetişemedik enişte siz gitmişsiniz...
Hatice
_Dayı dediğin böyle olacak işte...Niye akşamdan gelmedin ki ...diye sızlanır...
Turan hemen gider ablasına sıkıca sarılır...
Turan
_Ben yeğenlerimin hepsini çok severim abla...Ayşe’nin gözlerinin içine bakar..
Ahmet
_Haklısın dayı..Önemli değil biz gittikte ne oldu ki..Bıraktık geldik..
Turan
_Sağ ol yeğenim...
Hatice ağlamaya devam eder...Turan’ın eşi alman olduğu için tam Türkçe bilmediğinden şaşkın,şaşkın bakmaktadır..
Turan tercüme etmektedir...Helga Hatice’nin yanına oturur..Ablasına sıkıca sarılır...Hatice Helga’nın sıcaklığı karşısında şaşırmıştır..Helga aslında çok soğuk görünmektedir.Hatice demek ki göründüğü gibi değil diye içinden geçirir...
Turan
_Biz dönüyoruz abla izin bitti..
Hatice
_Zaman çabucak geçi verdi...Sayılı gün değil mi...Geldin Osman’ımızı gömdük...
Mehmet’imi askere gönderdik...Bakalım bir daha gelişinde neler olacak ..der..
Turan
_Ablacığım elimizden gelen bir şey yoktu ki...Osman’ı kurtaramadık...Bu derde çare bulamıyorlar..sen üzülme Mehmet’te alışır...Allah izin verirse 15 ay sonra evde...Bak bizde gittik askere...(İçinden Osman’ın Ayşe’ye yaptığını ablası bilse adını anar mıydı diye geçirir..Hatice kardeşinin dediklerini düşünür...Haklıdır...Ayşe ise Osman’ın adı geçtikçe huzursuz olmaktadır...
Turan Ayşe’yi anlamaktadır...yanına gider ve Ayşe ye sıkı,sıkı sarılır...Ayşe bırakmıştır kendisini...Hıçkıra,hıçkıra ağlamaktadır..Herkes şaşkın,şaşkın bakar...Ayşe unutamamıştır kendisini...Dayısı onu hala bırakmamıştır ..Turan da ağlıyordur...Helga da şaşırmıştır...Turan Osman’ı affetmemiştir...İçinden iyi ki bu dünyadan gittin,değilse seni öldürürdüm der..Ayşe’nin kulağına:
Turan
_SEVGİLİ YEĞENİM ben ölmedim...Ancak ben ölürsem ağla...Ben sağ olduğum müddetçe seni kimse üzemeyecek..Asla müsaade etmeyeceğim...Senin gözünden akan iki damla yaşa kurban olurum...Asla ağlamayacaksın...Sen güçlü bir kızsın..Benim yeğenim güçlü olmak zorunda...Sen daha çok zorluklarla karşılaşacaksın...Güçlü olman lazım...Ben bir telefon kadar yakınım.Sana bir daha geldiğimde cep telefonu.getireceğim..Sen benim annemin adısın Ayşe’m...Kimse sana zarar veremez...der ama Turan ağlamaktan mahvolmuştur..Ayşe bayılacak hale gelmiştir...Herkes şaşkın vaziyette neden-niye ağladıklarını anlayamamışlardır..Turan Ayşe’nin durumuna çok üzülmüştür..İçinde birikenlerin taşmasıdır bu gözyaşları..
Hatice hanım
_Mehmet’im için ağlıyorlar ya da Osman öldü diye ağlıyorlar Hasan..
Hasan usta
_Turan kendinize gelin bakim..
Turan
_Tamam enişte...biraz fazla oldu kusuruma bakma...Annem geldi aklıma da Ayşe annemin ismi biliyorsun..
Hasan usta
_Tamam oğlum kendinizi fazla yıprattınız...Bizde anlayamadık niye o kadar ağladığınızı..
Turan
_Ayşe’yi üzmeyin enişte onun için ne gerekiyorsa ben yaparım..
Hatice
_Niye üzelim Turan o benim bir tanecik kızım..Meleğimiz o bizim...
Ahmet’le Gülsüm de şaşkındırlar...Ahmet dayısının bu halini ilk defa görmüştür...Dayım sert görünümü altında ne kadar duygusalmış diye içinden geçirir..Ayşe yüzünü yıkamak için lavaboya gider...Turan hala hıçkırmaktadır...Ayrılık saati de gelmiştir..Herkesle kucaklaşır...Ahmet,dayısını yolcu etmek için arabasıyla İzmir Atatürk Havaalanına kadar gidecektir..Turan ve Helga herkesle tekrar sarılırlar vedalaşırlar...Turan helalleşir..
Hatice
_Oğlum ölüme mi gidiyorsun..?
Turan
_Olsun abla...
Helga
_Bay,bay
Hareket ederler...Yolda Ahmet merakını gideremez sorar...
Ahmet
_Dayı ya senin bu kadar duygusal olduğunu bilmiyordum...
Turan
_Beraber yaşayamadık ki oğlum..nerden bileceksin...Gurbette sen de benim gibi yıllarca kalsan duygusallaşırsın..
Ahmet
_Anladım dayıcığım..sen Ayşe’ye sarılınca bizden ayrılacağın aklına geldi ondan ağladın değil mi...
Turan
_Boş ver...Ayşe’yi kıskandın mı yeğenim...Senide seviyorum...
Ahmet
_Hayır dayıcığım biz çocukmuyuz...Bak baba olacağım artık...
Turan
_İnşallah..Allah yardımcınız olsun...
Ahmet
_Ne bileyim çok şaşırdım dayı da ondan sordum..
Turan
_Ayşe ile benim aramda...Ayşe benim için çok önemli...Ayşe özel bir kız...Sabırlı-akıllı-çalışkan ve ayrıca çok güzel...Onu asla üzmeyin...
Ahmet
_Tamam dayıcığım...
Havaalanına gelirler..Ahmet ile vedalaşırlar...Turan ah bir bilseydin Ahmet içimdekileri diye içinden geçirir..Söyleyemediklerini düşünür.Aklına geldikçe utanç duymaktadır...Kardeş olduklarını bile kabul edememektedir..Neyse ki bu olay kapanmıştır.Bu arada Turan Ahmet’in arkasından şöyle bir bakar ve havaalanının
içine girerler..Valizleri verirler..Kontrollerden sonra uçağın olduğu yere doğru hareket ederler...
Ahmet biraz bekler ve uçağın kalktığını görür...Dayıcığım hayırlı yolculuklar diye seslenir...el sallar...Uçak gözden kaybolmuştur...
Ahmet gece eve dönmüştür..Gülsüm uyanır..
Gülsüm
_Geldin mi?
Ahmet
_Evet canım..
_Gülsüm-uyuyakalmışım..
Ahmet
_Olsun canım niye annemlerde kalmadın ki.Ya bir şey olsan...
Gülsüm
_Babanın önünde rahat edemiyorum aşkım..Onun için eve geldim...
Ahmet
_İyi ki ben gelinceye kadar bir şey olmamışsın...
Gülsüm
_Bu kadar üzerime düşme bir şey olacak diye korkuyorum...
Ahmet
_Elimde değil...
Hasan usta yine erkenden uyanır...Kahvaltısını yapar..Dükkana gider...Tamir olacak ayakkabıları yapar..Allah bereket versin diye aldığı üç-beş kuruşu cebine koyar...Akşam evine gelir..Ayşe güzel yemekler hazırlamıştır...
Hasan usta
_Mehmet’ten haber var mı? Aradı mı ağabeyin...
Ayşe
_Hayır baba aramadı...Bakalım tam yerleşebildi mi...?
Hasan usta
_Yüreğim öyle demiyor kızım.Sesini duysam yetecek..
Ayşe
_Yakında arar babacığım..
Hasan usta
_Annen nerede..?
Ayşe
_İnekleri yemleyecek tavukların kapısını kapatacak..
Hasan usta
_Ne pişirdin bakalım
Ayşe
_Kuru fasulye-pilav-turşu babacığım...
Hasan usta
-o o o.çok iyi...Zenginiz desene..
Ayşe
_Baba dikiş-kursuna da gideceğim...Haberin olsun..
Hasan usta
_Tamam kızım...
Ayşe
_Babacığım yalnız bu halı kursu gibi değil biraz masraflı...
Hasan usta
_Olsun kızım...Veririm ben sana...
Hatice
_hoş geldin bey..
Hasan usta
_Sen de hoş geldin hanım..Neler yaptın bakalım..
Hatice
_Hayvanları samanla-yem verdim...Sağım da yaptım...
Hasan usta
_Hanım senin de bu evi geçindirmemde emeğin çok..
Hatice
_Ne yapıyorum ki bey...Hayvanları bakıyorum işte...
Hasan usta
_Mehmet burada olsaydı inşaatlarda çalışıyordu ,katkısı oluyordu..
Hatice
_O gelinceye kadar idare ederiz bey...
Hasan usta
_Emekli olsam daha başka bir şey istemiyorum..
Hatice
_Olursun canını sıkma...

Ayşe
_Anne hadi sofraya..
Hatice
_Tamam kızım geliyoruz...
Güzel bir akşam yemeğinden sonra telefon çaldı...Arayan Mehmet’ti...Yerleştiğini söylüyordu..Hasan usta çok sevinmişti...
Hasan usta
_Artık yemin törenine gideriz hanım..
Hatice
_İnşallah bey...
Ayşe dikiş kursuna başladı...Artık her gün gidiyordu...Kumaş masrafımız olacak ama idare ederim diye içinden geçirdi..Sonbaharın geldiği yaprakların dökümünden
belliydi...Köylerinin yeri çok güzeldi...Ahmet abisi her gün gelmediği için –Babası da işe gittiği için İskender’le görüşmenin yolunu arıyordu...İskender Ayşe’nin kursa nasıl gidip geldiğini uzaktan da olsa takip ediyordu...İskender iki satırcık yazıp halasının kızı nalan a verdi..
İskender
_Nalan bunu Ayşe’ye verebilir misin?Ama kimseye söyleme şimdilik bir şey yok...Halam bile duymasın..Kıza ayıp olur..Ailesi öğrenirse kızarlar...
Nalan
_Yok,yok söylemem..
Nalan Ayşe’nin gelmesini bekliyordu...Ayşe de o gün rahatsız olduğu için kursa gelmemişti...İskender duyunca çok üzüldü...
Nalan
_Yarın gelirse veririm...
İskender
_Tamam bacım..
O gün hasan usta eve yorgun bir şekilde geldi...Sanki o da hastaydı...
Hasan usta
_Hanım bizi bu havalar çarptı galiba...
Hatice
_Bir sıcak-bir soğuk...Ayşe de fena olmuş..yatıyor...
Hasan usta kızının yanına gider.
_Doktora gidelim mi kızım..
Ayşe
_Yok baba yok...Yarına bir şeyim kalmaz..Hap içtim ıhlamur içtim..İyileşirim sen kendine dikkat et baba..
Ayşe sabah uyandı ...Kahvaltıyı hazırladı...Güzel bir kahvaltıdan sonra babasıyla beraber kursa gitti..Nalan dört gözle Ayşe’yi bekliyordu...
Nalan
_Ayşe nerelerdesin hasta olmuşsun?...Geçmiş olsun..
Ayşe
_Sağ ol arkadaşım iyiyim şükürler olsun.İlaç aldım.Sabah biraz iyi olduğumu hissettim ve geldim..
Nalan
_Kızmazsan sana bir şey vereceğim...
Ayşe
_Ne o.?
Nalan
_İskender verdi..
Ayşe hemen alıp cebine koyar..Kimse görmesin diye sağına soluna bakar..
Ayşe
_Nalan aman ha kimse duymasın.Annene falan söyleme.
Nalan
_Yok canım ben söylemem..
Ayşe ailesi duyacak diye çekinir..Abisi askerde...Bu kız ne işler çeviriyor derler diye kendi kendine kızar..Ama İskender’in ne yazdığını da merak etmiştir..Eve gidince ilk işi odasına geçip notu okumaktır.Aynen şöyle yazıyordur..
’’Ayşe eğer bende gönlün varsa yarın saat 5 de deredeki havuz başına gel...Seninle konuşmak istiyorum..’’.
Ayşe heyecanlanır...Nasıl gidebilir ki...Ahmet ağabeyime gideyim diye çıksam..Düşünmeye başlar..Gitmek istiyordur..Şaşırmış vaziyettedir.
İskender’in dediği havuz abisinin evinden biraz uzaktadır ama bir şeyler uydururum diye düşünür..Saat bir türlü beşe gelmiyordur...
Ayşe
_Anne ben gülsüm yengemin yanına gideceğim..
Hatice
_Tamam kızım...Yoğurt koyayım da onu da götür...
Ayşe
_Anne ya sen sonra kendin götürsen...
Hatice
_Yük mü olacak kızım..Dur beraber gidelim o zaman..
Ayşe
_Tamam anne götüreyim.Senin gelmene gerek yok..
Ayşe önce havuz başına gideyim sonra yengeme uğrayayım diye düşünmüştür ama yoğurdu oralarda gezdiremez ki...Evden çıkar yengesine uğrar...Evde kimse yoktur...’’İyi oldu’’ der...Yoğurdu balkona bırakır...Havuz başına gider...Havuz başı dedikleri yer,dere kenarında eskiden hayvanların su içmesi için yapılan bir metre derinliğinde geniş bir havuz olan ve kenarlarında zelve-ceviz-kavak ağaçlarının bol olduğu yeşilliklerle dolu bir yerdir..İskender kavak ağacına sırtını dayamış bekliyordur...Ayşe’nin geldiğini görünce yüzüne bir tebessüm gelir...Ayşe İskender’in beklediğini görünce büsbütün heyecanlanır...Birbirlerinin gözüne bakmayı çekinirler..Tertemiz sevgileri vardır..
Ayşe
_Merhaba
İskender
_Merhaba
Ayşe
_Çok mu beklettim..
İskender
_Yok yeni geldim...Nasılsın..Hastaymışsın..iyileştin mi?
Ayşe
_Sağ ol..iyiyim artık...siz nasılsınız..?
İskender
_İyiyiz..sağ ol..
Ayşe
_Seni dinliyorum...
İskender
_Bende gönlün varsa gel dedim...Demek ki gönlün var geldiğine göre...
Ayşe utanmıştır...Yüzü kıpkırmızı olmuştur...
İskender
_Utandırmak için söylemedim...Konuşmak istiyorum seninle ayşe...
Ayşe
_Konuş bakalım...
İskender
_Önce beni dinle sonra ben seni dinlerim...
Ayşe
_Tamam..
İskender
_Ayşe ben seni seviyorum...Uzun zamandır seni uzaktan da olsa takip ediyorum...Biliyorsun kasım ayında askere gideceğim...1-1,5 ay kadar kısa bir zamanım kaldı...Ben askerden gelinceye kadar bekler misin? Bizim hakkımızda sen ne düşünüyorsun..? Benimle açık konuş...
Ayşe
_Seni ölünceye kadar beklerim...
İskender Ayşe’yi öyle bir kucaklamıştır ki...Ayşe de şaşırmıştır...
İskender
_Ayşe nasıl görüşeceğiz...Ben seni göremeden duramıyorum...Telefonun da yok...
Ayşe
_Turan dayım seneye gelirken getirecek...
İskender
_O zamana kadar ben askerliği bitiririm ya...
Ayşe
_Ne yapayım sen söyle...Babamın parası falan yok telefon aldıramam..
İskender
_Nalan la samimiyet kur. Ben halamlara gelirim...Sende Nalan’a gideceğim dersin en azından askere gidinceye kadar seni doyasıya göreyim...
Ayşe
_Annelerle konuş.Askere gitmeden önce nişanlanalım...
İskender
-Şimdi zamanımız yetmez...Ben askerdeyken istesinler...şimdi istetirsem seninle görüşemem..Nalanlara göndermezler..
Ayşe
_Tamam der..
Ayrılırlar.Ayşe sevinçli bir şekilde eve döner...Annesi kızar...
Hatice-
_Nerde kaldın kızım..
Ayşe
_Geldim anne...
Hatice
-Uğradın mı yengene...
Ayşe
_Uğradım anne evde yokmuş...
Hatice
_Olmaz tabii...Annesinin yanına gitmiş...Sancısı tutmuş...Hastaneye kaldırmışlar...
Ayşe
_Ya..Bize neden haber etmemişler...
Hatice
_Ağabeyin şimdi haber etti...Ben gidiyorum kızım...
Ayşe
_Tamam anne...
Ayşe annesinin arkasından bakakalır..