ölüme yakin

• 27 Mayıs 2009 Çarşamba 11:54:35

söyle bir düsünüyorumda bir insani degistiren hastaliklar ne cok degilmi?
onlardan birtanesi bende. bende olan hastalik timör hemde en tehlikeli yerde basimda..
hastaligima üzülmüyorum üzüldügüm arkamda birakacaklarim olacak belki onlar bile benim kadar üzülecekler ama onlar gidene ben kalanlara üzülecegim. hyatimin en güzel günlerini aciyla yasadim ve gecirdim.. simdi ise bir hastalikla devam ediyorum bakalim sonu nereye varacak?? ben söyliyimmi ? ebedi hayata yani insanarin mutlu oldugu yere benim en sevdigim iki insan orda ben inaniyorumki o gördügüm rüyadan sonra ikiside cennette .. bend eonlarin yanina gidicem insallah.. ama hayatin baska türleri de var aciylaa biten felan benim hayatim hep aciyla gecti iyi günler benim icin geride kaldi bu hastalik geldikden sonra benim icin hayat biraz daha ölüme yaklasik oldu ölümü icimde hissediyorum öyle sogukki yanlizlik var orda herkezden terk edilmek var iki üc göz yasi ve bir kac sene veya bir kac ay sonra unutulmak ben kimseyi unutmadim sevdiklerim hep haklimda.. bildigim birsey var babam onu bile kim bilir nezaman duyar beni seven babam üzülürmü sanmiyorum ici bile sizlamaz sizlasaydi beni bizi birakip gitmezdi ama gitti ben onun önünde aglarken yalvarirken gitti iste simdi ben ebedi hayata yol aldim gidiyorum bidaha göremiyecegi kizindan habersiz yasiyan bir baba hastaligini bilmeyen bir baba.. bazen baba demeye bile utaniyorum benim babam bu degil.. neyse bunlar derin konular ölüm bazen kurtulus olur insana benim sevdiklerime öyle oldu simdiye kadar hic isyan etmedim hep hayatla barisiktim simdide öyleyim bazen olumsuz olsamda herseye herkeze inat güle biliyorum ayaklarimin üzerindeyim simdi ise helallik isteme zamani gelicek benim icin onuda ailemden zaman oldukca istiyecegim ben GiDiYORUM