HOŞÇAKAL

• 23 Mayıs 2009 Cumartesi 14:31:39

Göç ediyor ruhum bu kırgınlık dolu yaşamdan artık.Sen giderken ardında kalanları temizleyerek yol alıyorum.Ardından tek noktaya sabitlenen bakışlarım artık hayata dönmeye başlıyor.Can çekişlerini hissediyorum ama çok acı ki dönüp bakmak bile istemiyorum.Sensizlik canımı acıtmıyor,sensizlik ruhuma işkence etmiyor.Galiba ben artık hayata dönüyorum.

Gittiğin de kış gelmişti yüreğime. Baharlara hiç yolculuk edemeyeceğimi düşünmüştüm. Ne çok bahar kaçırmışım aslında senden sonra. Acınla boğuşurken ne çok sevdadan vazgeçmiş ne çok gün doğumunu kaçırmışım. Sadece sen olmuşsun sadece sen kalmışsın anlamsız yere zirveye oturttuğum. Bir gün bir bakmışım yok olmuşsun, yitip giden olmuşsun pervasızca. Geride kocaman bir boşluk bırakarak yalan olmuşsun. Hiç dolmayacağını düşündüğüm, ayazlarda yüreğimi üşüttüğüm bu boşluk hep öylece kalacak sanmıştım.

Hâlbuki emek vardı benim sevdamda. Fedakâr bir yürek vardı benim yangınımda. Sen gittin ama bunları hiç görmedin. Hiç hissedemedin. Belki de hiç önemsemedin. Ben öylece bakakaldım ardından. Belki anlayıp dönersin diye bekledim. Ama sen hiç anlamadın. Ama sen hiç geri gelmek istemedin. Gelmek istediğin de de artık ben senden geçmiştim, sen çok geç kalmıştın.

Anladım ki sevgi emek değilmiş. Anladım ki sevgi kendi haline bırakıp gitmekmiş. Anladım ki sevgi yol ayrımına geldiğinde hoşça kal diyebilmekmiş geride kalanlar için gözyaşı akıtmadan, canını acıtmasına izin vermeden. Anladım ki aslında sevgi sadece onu özgür bırakmakmış. Anladım ki sevgi aslında değer gördüğünde anlam kazanıyormuş, tek başına hiçbir işe yaramıyormuş. Tamamlayıcı unsurları olmalıymış yanında vefa, doyum, saygı, güven, aynı yola birlikte baş koymak gibi. Yükü tek başına omuzladıkça daha da ağırlaşır taşıdıkların. Hep daha fazlasını ister karşındaki o zaman ve sen hep hayır demeyi unutup kendinden geçersin, sorgusuzca sualsizce verirsin elinde avucunda ne varsa. Ve hayır demeyi unuttuğunu fark ettiğinde aslında senin artık sen olmadığını da anlarsın. Ama yorulursun bir süre sonra ve bir kez de olsa “hayır” demek istersin ve işte o zaman anlarsın bir hiç için tek başına ömür tükettiğini. Çünkü o zaman hayatının merkezine oturttuğun kişi el adamı oluvermiştir bir anda. Tanıyamazsın onu, boşa uğraşma. Hâlbuki ne çok dikenli yollar aşmışsındır onun için nelerden vazgeçmişsindir. Ama inan bunların hiç bir önemi olmaz onun için çünkü sen bir kez de olsa ret etmişsindir.

Artık geriye bakma boşuna. Giden gitmiştir. Ve yapabileceğin en büyük hata O’na gitme demektir. Sakın bunu yapma. Hatalarına bir yenisini daha eklemeye çalışma. Sen aslında tek başına varsın, onsuz da mutlusun. Kaybetmişliklerin var canını acıtan ama bağışla hepsini ona. Yenibaharlara hazırlan, tertemiz bir sayfa aç ömründe yeni bir başlangıç yap kendin için. Kendini tanı, kendine dair unutmaya yüz tutan ne varsa hepsini tekrar hatırla yeniden başla,yeniden sev,hayat doğru yaşadıkça güzel unutma.Korkma sen tek başına daha cesursun.

Sana son sözlerim ise ; şimdi geriye baktığımda bana kattığın bana öğrettiğin şeyler için bir kez daha teşekkürler sana. Aslında ben sana değil sevdamın büyüklüğüne vurgunmuşum.Aslında ben sana değil içimde büyüttüğüm özelleştirdiğim aşkıma vurgunmuşum.Sen olmasan da zaten ben de bu yürek varken ben yine yelken açabilirmişim yeni limanlara.Yani sen değilmişsin özel olan benmişim seni özel kılan.