SESSİZ YAĞMUR 2

• 23 Mayıs 2009 Cumartesi 00:07:15

Yeliz sabah uyandığında geç kaldığını fark etti..Hemen giyindi okula yetişmek için..

Gece geç yattığı için uyanamamıştı sabah..Annesi de uyandırmamıştı..Tam odasının kapısını açtı karşısında annesi..

_’’Kızım günaydın, kahvaltı hazır..’’dedi.Yeliz

_’’Anneciğim günaydın..Kahvaltı yaparsam geç kalırım..Hadi sen yap..Benim çıkmam lazım’’dedi.Annesine bir öpücük kondurdu fırladı hemen evden..

Yasemin kızının arkasından bakakaldı..Yeliz dış kapıyı açtı Erkan karşısındaydı..Çok sevindi karşısında görünce..Erkan

-‘’Günaydın canım..Geçti mi bana kırgınlığın’’dedi..Yeliz başını öne eğdi ve

_’’Günaydın..Hayır kırgın falan değilim..Özür dilerim’’dedi..Erkan

_’’Sen haklısın canım..Ben kapıda bekleyip seni arkadaşlarımla tanıştırmam gerekiyordu..Seni başka erkeklerle muhabbet ediyor görsem ve beni görmesen ben de senin gibi düşünürdüm ve üzülürdüm..Seni üzdüğüm için asıl ben özür dilerim’’dedi..Yeliz

_’’Kapatalım istersen bu konuyu Erkan’’dedi..Erkan

_’’Bence de kapansın’’dedi.Yürüyerek okula geldiler..Bu sene liseyi bitireceklerdi..Bir yandan üniversiteye hazırlanıyorlardı…Ayrı sınıfta olmalarına rağmen her ders arası Erkan Yeliz’in sınıfına geliyordu..İkisi de birbirini çok seviyordu..Giderek olgunlaşan bu sevgi her geçen gün çığ gibi büyüyordu..O yaz üniversite sınavına girdiler..Çok çalışmışlardı ikisi de..Aynı okula yazalım diye anlaştılar..Sınav sonuçları çok iyi olmasa da iyi idi..Erkan

_’’Mimar Sinan üniversitesi mimarlık bölümünü yazalım’’dedi..Yeliz

_’’Tamam ben iç mimarlığı yazayım’’dedi..Dedikleri gibi yazdılar ve girdiler..Yeliz’in babası Yalçın geldi..Güzel kızını kendi eliyle okula kaydını yaptırdı..Yeliz çok sevinçliydi..Her istediği oluyordu..Kayıtlardan sonra tekrar Kütahya ‘ya döndüler..Okulların açılmasına biraz daha vakit vardı..Yalçın iznini eşi ve kızıyla doyasıya geçirdi..Kızını yurda yerleştirdi..Kütahya ya geri döndü..Yasemin’i yalnız bırakmak zor geliyordu ama memleket aşkı vardı içinde..Görevinin başında olmalıydı..Yalçın

_’’Bir tanem sıkıntılı günlerimizi atlatacağız..Memleketi bölmeye çalışan bir sürü kendini bilmezlerle uğraşıyoruz..Seni oralar götüremem..Biliyorum yalnız kalacaksın ama elimden şuan bir şey gelmez..Yeliz okuluna alışsın olmazsa İstanbul dan ev tutarız beraber kalırsınız’’dedi..

Yasemin çok üzgündü..Kızı gitmişti okula..Hayatını kazanmalıydı..Eşi gidecekti vatanı kurtarmaya..Gitmeliydi..Kendini de düşünmeliydi..Ama ne yapsa olmuyordu..

Yalnızlık canına tak etmişti..Mecburen kafasını salladı Yalçın’a tamam der gibi..Yalçın vedalaştı ve görevinin başına geri döndü..Hemen görev yerine gelir gelmez ihbar aldılar terörist var diye..

Babalar gibi aldı askerlerini yanına..Çıktı dağlara..Pusuya yata,yata yaklaştılar teröristlerin ocağına..Tam o sırada oldu ne olduysa..Bam güm..Yalçın ve yanındaki iki asker aynı anda şehit oldular..Yine yağmur sessiz,sessiz yağıyordu…Kara haber tez zamanda düştü Yasemin’in evine.Kapıyı çaldı sabah,sabah askerin biri..Yasemin karşısında askeri görünce anladı sessiz yağmurun hüznünü..Bıraktı kendini öylece yere..Tutturmadı kimseyi kolundan..Oturdu yağmurun altına..Yüreği yanıyordu..Serinletsin beni yağmur diyordu içinden..Bağırmak istiyordu çekinmeden..Gözlerindeki yaşlar karıştı yağmura..Asker

-‘’Yenge eve girelim gel’’dedi..Yasemin

_’’Beni yalnız bırakın’’dedi..Askerilerin geldiğini gören komşusu Nevin koştu Yasemin’in yanına..Olayı önce askerlerden öğrendi..Nevin dizine vura,vura geldi Yasemin’in tuttu kolundan..İçeri aldı hemen askerin biriyle..Yasemin’in yüzünü sildi ıslak mendille..Kardeşim dedi sarıldı boynuna..Nevin severdi Yasemin’i..Yasemin’in aklına geldi cenaze..

_’’Nevin sor bakalım ne zaman gelecekmiş cenaze’’..dedi..Nevin hemen dışarı çıktı askerlere sordu..

_’’Ne zaman gelecek cenaze..Ne zaman olmuş olay’’ dedi..Asker

_’’Sabaha doğru olmuş..Çatışma çıkmış..Komutanımız ve iki er şehit olmuş ‘’dedi..Nevin

_’’Cenaze’’dedi..Asker

_’’Akşama doğru gelecek abla’’dedi..Nevin Yasemin’in yanına geldi.Nevin

_’’Akşama doğru gelecekmiş Yasemin..Yeliz’i unuttuk..Haber ettin mi’’dedi..?Yasemin

_’’Nasıl edeyim Nevin..Çok üzülecek meleğim’’dedi..Nevin

_’’Numarasını ver ben arayayım’’dedi..Yasemin yavaşça yerinden kalktı..Cep telefonunu verdi Nevin’e.Son aranan numara onunki..Ara çabuk gelsin Nevin..’’dedi..Nevin nasıl söylerim diye kafasında düşünürken telefon çaldı..Arayan Yeliz’di..Meleğim yazıyordu ekranda..Nevin açtı telefonu..Yeliz şaşırdı Nevin’in açmasına..Yeliz

_’’Nevin abla günaydın..Annemin işimi var..’’dedi..Nevin

_’’Hayır Yeliz..Hemen buraya gelmen lazım kızım’’dedi..Yeliz

_’’Anneme bir şey mi oldu nevin abla’’dedi..Nevin

_’’Hayır canım annen gayet iyi ama yine de gelmen gerekiyor..’’dedi..Yeliz

_’’Söylesene Nevin abla ‘’dedi tekrar..o sırada Erkan yanındaydı elinden aldı telefonu..

_’’Alo nevin abla ben Erkan nedir durum..ne oldu?Bana söyle’’dedi..Nevin

_’’Yeliz’in babası şehit olmuş Erkan ‘’dedi..Derinden bir nefes aldı ve ne kadar zor dedi içinden..Erkan şaşkın bir şekilde telefonu kapattı ve Yeliz’e durumu açıklamaya çalıştı..

Sonunda Yeliz de öğrendi babasının şehit olduğunu..Acı düştü küçücük yüreğine..Uçtu hemen annesinin yanına..Taktılar siyah örtüleri kafalarına..Yaslandılar birbirlerinin omuzlarına..Defnettiler babalarını,baba ocağındaki mezarlığa…O kalabalıkta bile yalnızdılar..İkisi de metanetliydi..İkisi de çok güçlüydüler..Her şehit anası-kardeşi-kızı gibi _’’Vatan sağ olsun’’dediler..Gömdüler Yalçın’la beraber acıları toprağa..Yasemin biricik kızı için yaşamak zorunda Yeliz de biricik annesi için yaşamak zorundaydı..



Hayat devam ediyordu..Daha çok ıslanacaklardı sessiz yağmurlarda…



Annesini de aldı İstanbul’dan ev tuttu..Beraber yaşamaya devam ettiler..Yalçın her zaman içlerinde yaşıyordu..Yeliz ile Erkan okulu bitirir bitirmez evlendiler..Bir oğlu oldu Yeliz’in..

Adını Yalçın koydu..Her yalçın deyişinde babasını anmak için…