7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1906
Okunma
Bendeki adındı huzur. Saçlarıma yığınla hüzün taktığımda, onları sevginle sabırla tarardın. Sabahın ilk ışıkları vuruncaya kadar cama, sıcacık sesinle avuturdun beni.
Hep kara boyalı korkularım vardı. Gamzelerimi solduran telaşlarım. Gözyaşlarımı döktüren acılarım. Sen! Sen tenindeki şefkatli sıcağı sunduğunda bana; bulutlar üzerinde hür uçan bir ak güvercin olurdu yüreğim.
Kırlangıç yuvalarında müjde bırakırdın kucak dolusu. Bulmam için izini, gelmem için senden yana.
Güllere kokun bulaşırdı. Gündüzlere ışığın. Gecelere, gecelere huzura dair sımsıkı beni kucaklayışın.
Uykuya yenik düşmeden; varlığını arıyorum artık evin her köşesinde. Biliyorum; gittiğin yerden bir dönüş yoktur bizli günlere. Sıcaklığın tenimde titrek bir his olarak beni avutacak. Anılarımda; sana sarılışlarım huzuru giydirecek yorgun ruhuma.
Bendeki adın huzur. Bize ait renkler, bize ait solunan hava. Herşeyde bize ait izler var. Kaparken gözlerimi sayısız gecelere teninin izine sürüyorum uykularımı. Kokuna
kaçıyorum rüyalarımda. Cennet ortasında; huzura nikahlanıyorum kollarında.
ALEV YAVUZ
20/05/2009