- 2541 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
GÖK GÜRÜLTÜSÜ
Erdal o gün erkenden kalktı…Yüzünü yıkadıktan sonra şöyle bir gökyüzüne baktı..
Hava bulutlanmıştı..Telaşe düştü hemen..Daha üç gün önce biçtirmişti buğdayı..
Yağmur yağarsa ıslanır buğday kararır diye hemen eşi sultan hanıma seslendi..
_’’sultan nerdesin’’dedi..
Sultan sabah,sabah inekleri samanlar sağım yapar eşinin sesini duyunca ne zaman uyanmış diye içinden geçirdi.. Hemen
_’’buradayım bey ..İneklerin yanındaydım’’dedi..Erdal
_’’hadi hemen ovaya gidelim şu buğdayı yağmur yağmadan bitirelim.’’dedi..
Sultan
_’’daha annenin kahvaltısını verecektim Erdal’’dedi..Erdal
_’’Abimlere söyle bugün yengem ilgilensin annemle’’dedi..
Yaşlı ve yatalak olan Ayşe nine yattığı yerden seslendi..
_’’oğlum siz işinize bakın ben bugünlük idare ederim’’dedi..
Büyük gelinini hiç sevmezdi..Çok acımasız ve dedikoducu diye onun evinde hiç kalmazdı.
Yine gitmemek için sultan tarladan gelinceye kadar aç kalmaya razıydı..
Sultan ile Erdal hemen bindiler traktöre doğru tarlaya vardılar..Başladılar buğday yığınlarını toplamaya..Bir yandan patoz(buğdayı öğütme makinesi) geldi..İki de işçi tuttular..Hep beraber çalışmaya başladılar..Öğütülen buğdayı çuvallayıp kendi traktörünün üstüne yüklüyordu Erdal..Yağmur yağmadan bitirelim diye var gücüyle uğraşıyorlardı..Sultan ise bir yandan kayın validesini merak ediyordu..Acaba yengem geldi de baktı mı annemi diye düşünürken yağmur bir iki atmaya başladı…Erdal seslendi.
_’’Sultan açlık susuzluğa çevirdi Allah rızası için su verir misin’’..?dedi
Sultan koşarak suyu getirdi..Erdal’a uzattı hemen
_’’buyur, az sonra yaradanım daha iyi sulayacak Erdal’’dedi..Erdal ise
_’’az daha müsaade etsin yaradanım sultan’’dedi..
Bir saatlik işleri kalmıştı ama çok yorulmuşlardı..Bir yandan harmanı topluyorlar bir yandan öğütülüyor bir yandan çuvallanıyordu..Erdal bir an önce bitirmek için elinden geleni yapıyordu..Sultan da eşine yardım ediyordu..Derken yağmur biraz daha hızlanmaya başladı..Erdal
_’’yaz yağmuru gelir geçer biz devam edelim arkadaşlar’’diye yanındaki adamlara seslendi.Herkes koşuşturmaca çalışıyordu..Boş duran yoktu..
Birden bire gök gürlemesi başladı..Şimşek şimşek üstüne çakıyordu..Gök gürültüsü öyle derinden geliyordu ki..Erdal ‘’çoğu gitti azı kaldı’’dedi içinden..Sultan traktörün üstüne koydukları çuvalları naylonla güzel örttü..Tedarikli gelmişlerdi sabah gelirken..
Ayşe nine dualar ediyordu biricik oğluyla gelini için evden..Kendi büyük gelininin getirdiklerini yememiş sultanım gelsin o zaman yerim diye söyleniyordu kendi kendine..
Her gök gürlemesinde şahadet getiriyor ‘’afatsız ver yarabbim’’diyordu..Erdal ile sultan ellerinde yabalarla ağacın dibine dikildiler..Öyle şimşek çakıyor öyle gök gürlüyor öyle yağmur yağıyordu ki şaşırmışlardı..Erdal
_’’sultan bu traktör kesin çıkmaz tarladan,batar.’’dedi..sultan ise
_’’kalanın önemi yok Erdal bu kadarı bize yeter ne yapalım nasibimiz buymuş ‘’dedi..Erdal
_’’bunu yiyip öleceğimizi Allah bilir sultan’’dedi..
Sultan da içinden her gök gürlemesinde şahadet getiriyordu..Sultan
_’’traktörü örttük ya,sen hava açılınca getirirsin traktörü Erdal’’dedi..
Öbürkü işçilerde uzaktaki başka bir ağacın dibinde saklanıyorlardı ıslanmamak için..
Derken öyle şimşek çaktı öyle gök gürledi ki tam Sultan ile Erdal’ın durdukları ağacın üstüne yıldırım düştü..Bir anda ortalık toz dumana karıştı..İşçiler çok korkmuştu..Islak yerden nasıl toz çıkar diye düşünürlerken Sultan ile Erdal akıllarına geldi..Hemen koştular ağacın dibine..
İkisi de ne yazık ki simsiyah yanmış gibi olmuşlar ve Allahın rahmetine kavuşmuşlardı..İşçiler ne yapacaklarına şaşırdılar..Biri lastik pabuçlarını çıkardı köye doğru koşmaya başladı..Ünü çıktıkça bağırıyordu..
_’’Yıldırım düştü..Yandılar..Yandılar...
Çamur olduğu için tarlaya araba da girmiyordu..Köylü bağıran adamı görünce anladılar bir şey olduğunu..Zaten gök gürleyince iniltiyle yıldırımın çok yakına düştüğü anlaşılmıştı..O yağmurla duyan tarlaya koştu..Erdal’ın küçük kardeşi Bilal duydu olayı önce..Yatalak annesini aldırmadan büyük abisi kemal e seslenmeye başladı..
_’’abi çabuk Erdal abimlerin üstüne yıldırım düşmüş’’dedi..
Bunu yattığı yerden duyan Ayşe nine başladı bağırmaya..Onun sesini kimse duymadı..Çünkü yağmurla herkes tarla yolundaydı..Eline battaniye almayı aklına getiren köy muhtarı ali amca da vardı köylülerin içinde..Ali amca hemen jandarmayı aramış,bir araba jandarma hemen gelmişti tarlaya..Jandarma savcılığa bildirmiş o yağmurla savcının gelmesi bekleniyordu..
_’’Ölüm bile kolay olmuyor’’dedi yetmişlik hasan emmi..Daha otuz yaşında bile değildi Erdal..7 Yaşında bir tane kızı vardı anasının adını verdiği..O da bilmiyordu bile annesiyle babasına ne olduğunu,nasıl olduğunu..
Jandarma ile savcı tutanakları tuttular Sultan ile Erdal’ı koydular battaniyelerin içine..Köylü arabaların yaklaştığı noktaya kadar taşıdı elinde..Götürdüler evlerinin önüne..Akşama doğru olmuştu..Yağmur dinmiş gök kuşağı çıkmıştı gökyüzünde..Ayşe ninenin ağıtı geliyordu kulaklara..
-‘’Sultanım ananı kimlere emanet ettin kızım’’diyordu..Duyan herkesin içini burktu Ayşe ninenin ağıtı..Gerçekten de kimler bakacaktı yatalak Ayşe nineyi..O sırada yanına gelen torunu küçük Ayşe babaannesinin yüzünü sıvazlayıp
-‘’Ben bakarım seni babaanne…Sen ağlama olur mu’’deyişi bütün köylüyü ağlattı..
_’’Kendini bakacak durumu olmayan yedi yaşındaki kız çocuğunun babaannesine söylediği kısacık cümle nelere kadirdi yaradanım’’dedi jandarma komutanı..iki cenaze evin bahçesinden mezarlığa doğru ilerlerken Ayşe nine balkondan seyretti uzun uzun..Küçük kız Ayşe annesiyle babasının nasıl öldüğünü ve öldükten sonra tekrar eve gelip gelmeyeceğini merak ediyordu..Birilerinin yanına gidip hem ağlayanlarla ağlıyor hem de nasıl öldüklerini soruyordu..Herkes sadece kafasını okşuyordu küçük Ayşe’nin..
Ayşe nine ise melek kızım benim diye oğluna değil de en çok gelinine ağlıyordu..Bol bol dua ediyor ve
_’’Tanrım sizi benden daha çok sevdi yavrularım..Nur için de yatın’’diyordu..
Arkasından yaslar etti gece yarılarına kadar Ayşe nine..Sultan gelince yerim diye yemediği büyük gelininin yaptığı yemek takıldı gözüne..Sanki bir ömür yemese hiç acıkmayacakmış gibiydi karnı..Sadece büyük gelinine muhtaç olacağı için yaşamak istemiyordu..
_’’İnsan sevmediğinin eline kalırmış’’dedi sessizce..
Küçük Ayşe’sinin verdiği bir bardak suyu içti ve Ayşe’yi kucağına aldı bir daha hiç uyanmasam dedi içinden ve gözlerini yumdu…
sıdıka emek