ÖZLEDİĞİMİZ NEYDİ?

• 10 Haziran 2007 Pazar 19:30:59

Büyüdükçe ne çok şeyi özlüyoruz fark etmesek de.Güneşin yüzümüze gülümsemesiyle uyandığımız, çocukluğumuzun lavanta kokulu sabahlarını özlüyoruz bazen.Ya da, arife günlerinin heyecanını dindiremeden uyandığımız bayram sabahları...Belki de insanlar kesikler atarken yüreğimize,yaralar açarken sevdiklerimiz, bisikletten düşüp de kanattığımız dizlerimizin acısını özlüyoruz hiç kapanmayacak yaralarla savaşırken...Belki de özlediğimiz, bir yaz akşamı balkonda açan akşamsefalarına eşlik eden, bahçeden ağustos böceklerinin sesiyle gelen yasemin kokusu...Sırtımıza konulan bir yaz hırkası tam da ürpermişken içimiz. Hayat akıp giderken, düşler biriktirirken geleceğe dair ne çok özlem taşıyoruz geçmişten.