Birgün başımı alıp uzaklara çok uzaklara gitmeyi o kadar çok istedimki; herşeyden herkesten uzak ölesine sessizce sebebsizce uzaklaşmayı...Yanlızlık yaradana mahsustur ama nere kadar,isyan etmiyorum sadece biraz huzur huzur huzur...Hayatta ne kötüdür kavganın haricinde yere düşmek,heleki düştüğünde kaldıracak bir el yoksa.Gece olunca yıldızları hep kıskanmışımdır;
-Ne güzeldir bakıpta ulaşamamak,herşeyden uzak öle arada bir çıkıp gelmek.Bazen de duvarlara bakar imrenirim,ne bakar durursunuz; tabi diliniz yok ki zaten olsada bi konuşsanız be.Hiçbirşeyi sormadan hiçbir soruya cevap vermden kendime arada bir hayranı olduğum yıldızlara bazen de yoldaşım karadenize seslenmek isterim.Bak yoldaşım dedimde nasılda gülümsedim ne olurdu tek başına herşeyden uzak kendini bilmez bir sahil ucunda denizin şimşek çakar gibi haykırışını dinlesem ,yıldızların birbirleriyle olan yarışını izlesem.