- 5314 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
AŞK, ALLAH'IN BİR LÜTFU İNSANA...
“Ahh! Aşk sen her şeye kadirsin”, diye geçerken zihinden düşünceler,
“Bir kere sevdaya tutulmaya gör,
Ataşlara yandığının resmidir,
Aşık dediğin mecnun misali kör,
Ne bilsin alemde ne mevsimidir”,
Diye inler nağmeler…
Gözler gözlerde ifadelerini bulur, sözlerle devam eder.
Aşk ateşi bir düştü mü yüreğe, yangınlarda yanar yürekler,
Ne doktor, ne ilaç ne merhem kar eder.
Sevilenle yürünür sokaklar,
Kaldırım taşları tek tek sayılır,
Her taşta maşukun siması vardır.
Artık göz görmez, görmek istemez hiçbir şeyi, hiç kimseyi,
Tek derdi vardır özler, görmek ister hep sevdiğini,
Hele bir de uzaklardaysa sevgili,
Ne zordur katlanmak göremedikçe sevileni,
Geceler uykusuz geçer,
Apansız uykulardan eder, hasret, elem, keder,
Yalvarır Allah’a hasretten muzdarip düşmüş yürek, “N’olur onu bana gönder!”
“Yarin yanında, yavrun koynunda senden iyisi yok”, diye boşuna demezler,
Yari yanında olanlar olmayanların halinden bilmezler, bilemezler.
Her şeye rağmen aşk, çok güzel, acısı, tatlısıyla, yerine göre özlem ateşiyle yanmak bile güzel,
Mevlana’nın; “Hamdım, piştim, yandım, Elhamdülillah”, dediği gibi, yanmak, yanabilmek de güzel, sevilen buna değiyorsa eğer,
Allah vermesin bundan öte dert, keder…
Aşk,
Allah’ın bir lütfudur insana,
Her yürek bilmez sevmeyi karşılıksız bir aşkla,
Aşk,
İnsanı yaklaştırır aynı zaman da Ferhat misali Allah’a,
Aşk oduyla yürek yandıkça, yakarır Allah’a,
"Allah’ım sabırlar ver bana,
Yüreğimi kavuştur hayırlısıyla feraha",
Öyle bir an gelir ki, cismani aşktan ulaşılır Allah Aşkına...
Gerçekten sevebiliyorsa bir yürek, o sevgiyi hissedebiliyorsa derinden, seven için üstesinden gelinemeyecek, aşılamayacak zorluk yoktur.
Yaşama sevincidir aşk, her yeni doğan günle birlikte yeni umutlara merhaba demektir.
İnsanların yüzüne gülümseyerek bakabilmektir.
Hele bir de sevilen de seviyorsa ne güzel bir duygudur,
“Seni seviyorum”, demek mutlaka çok anlamlıdır, bu sözü duymak bir insanı mutlaka ki çok mutlu eder. Ama, sevgiyi anlamak için illa bunun söylenmesi gerekmez, sevgi gerçekten varsa hissedilir.
Sevgi, iki insan arasında görünmez bir köprü gibidir. Gönülden gönüle akar gider, bütün bendleri yıkar gider.
Bunlar da aşk, sevgi deyince naçizane benim gönlümden dökülenler…
HEPİNİZİN YÜREĞİNDEN SEVGİ VE UMUT HİÇ EKSİK OLMASIN DİYORUM,
SONSUZ SEVGİ VE SAYGILARIMI SUNUYORUM.
YORUMLAR
Çok güzel bir yorumdu Hocam, çok haklısınız, ilginiz ve yorumunuz için çok teşekkür ederim. Sevgiyle kalın.
Ben de bu yorumu içeren bir şiir yazıp siteye eklemiştim daha önce;
Nerelerdesin Ah Be Sevgili!
Kelebekler uçuşurken kalbimde,
Sen, nerelerdesin ah be Sevgili,
Yüreğim, tutuşuyorken özleminle,
Bilmem ki sen de özler misin beni!...
Öyle geliyor ki bana,
Allah, en sevgili kulunu çıkardı karşıma,
Yani seni!
Allah, sevdiği kulları için meleklerine dermiş ki;
" Onu, benim sevdiğim gibi,
Tüm kullarımın sevmesini sağla!"
İşte o nedenledir ki;
Beni çıkardı senin karşına,
Seveyim diye seni doya doya...
19.07.08
Perihan METİN
Merhaba Dost,
Neye bağlanırsak ondan kopmanın acısını ve ıstırabını duyacaksınız. Akıl ile değil nakil bilgi ile bağlantı olursa sonsuzluğun sahibine bağlantı olur.İman gerek.Akıllı iman.
Allah, yalnızca kendisine bağlanmamızı istiyor, kendisine teslim olmamızı istiyor.
Sevgi, insanın elinde değildir.Sevgi,sevenin özüdür.
Birisini, “sev” denmeyle sevemezsin. “Sevme” denmeyle de, o sevgiyi kalbinden söküp atamazsın!.
Sevgiyi veren Allah’tır.Sevgi ile akıl ve iman bir olursa!.
Bir açıklamada bulunuyor ki;
"Allah, bir kulunun sevilmesini murad ederse, meleklerine buyurur ki; “Ben bu kulumu seviyorum. Siz de onu sevin!.”
O melekler de sırasıyla dünya meleklerine kadar o sevgiyi ilham ederler ve nihayet Allah’ın o sevgisini hak eden kullara okur. Kalbe sevgiler verilir. O kullar karşısındaki kişiyi severler.
Ya da Cenabı Hak, bu kulum bu sevgiye lâyık değildir. Ben bunu sevmiyorum der. O zamanda, melâikeler bunu yeryüzüne iletir ve insanlar artık onu sevmez olurlar.”
Akıl karanlıkta göremeyen göz gibidir.Nakil bilgidir ışığı.
Bu vesile ile selam ederim.Sevgi ile...