Nadide hanım sabah erkenden uyanmış pencereden dışarıya bakmıştır öylesine..
Ne kadar uzun yıllarım ,ne kadar güzel günlerim ve acılarım geçti bu evde diye düşünmüştür.
İlk gelin olarak geldiği zaman gelir aklına..Kayınpederi kapıdan girerken kuzuyu kesmiştir kapının önünde..Kuzunun kanından sürmüştü alnımıza der..Ne kadar çok severlerdi rahmetiler beni diye geçirir içinden..Rahmet okur kayın pederine ve kaynanasına..Neden benim gelin bizi sevmedi diye düşünür..Biricik torununu bir kere görmüştür..Çok özlemiştir ama gelin hanım gelmez nadide hanımın fakirhanesine...Oğluda unutmuştur artık ailesini..
Oysa ne zorluklarla büyütmüştü biricik oğlunu..Ve okutmuştu...Güya adam etmişti..
Annesinin babasının halini hatrını sormayan evlat adamdan sayılırmıydı..
Bu evin dili olsa anlatsaydı yaşadıklarımı arkamdan çocuklarıma torunlarıma diye mırıldanır yavaşça..Nadide hanım mutfağa geçer her zaman ki gibi çaydanlığın altını yakar..Çay demleyecektir..Mutfaktaki tıkırtısıyla uyanan eşi Yusuf bey seslenir..
-‘’Nadide uyandın mı’’? Nadide hanım
-‘’uyandım bey geliyorum’’der..
Hemen işini bitirir Yusuf beyin yanına gider..Yattığı yerden kalkamayacak kadar hasta olan Yusuf bey
-‘’şu pencereyi aç da sabahın temiz havasını koklayayım son kez’’der..Nadide hanım
-‘’Neden son kez olacakmış bey daha dur hele’’der..Yavaşça pencereyi aralar..
Yusuf artık kendinden ümidi kesmiştir..Son kez bakıyormuş gibi bakar yıllarca kahrını çeken kadınının yüzüne..Konuşmak istiyordur nadide hanımla..
-‘’Nadide beni affet ben seni çok üzdüm geçmişte.Hak etmediğin halde seni dövdüm..Erkeklikten tasladım kendimi..Hatta aldattım seni başka kadınlarla.’’
Nadide hanım hiç aldattığını düşünmediği Yusuf undan böyle konuşmalar beklemediği için şaşkındır..Yusuf bey devam eder..
-‘’sadece beni affettiğini duymak istiyorum yani hakkını helal eder misin.’’?
Nadide hanım ne diyeceğini bilemez…Boş,boş bakar Yusuf beyin yüzüne..
-‘’ne diyebilirim Yusuf sana..Ben değil Allah affetsin seni.’’
Nadide hanım dışından belli etmese de içinden çok üzülmüştür..Yutkunur gözlerinden yaş gelir..Ne kadar kötü duygudur aldatılmak..Hem de çok sevdiği birinden bunu açıkça duymak..
Yediği dayaklar,duyduğu sözler içini kanatsa da bu daha ağır gelmiştir..
-‘’Keşke ölseydim de duymasaydım’’ der kendi kendine..Bir yandan da
-‘’söylemeseydi nerden bilecektim’’der..Aldattığı zaman duysaydım affedebilir miydim diye geçirir içinden..Düşünmemeye çalışır..Kahvaltıyı hazırlar..Yusuf beyi yedirir kendi elleriyle..Yusuf bey Nadide hanımın davranışları karşısında eriyordur gördükçe..Nadide hanımı aldattığı için,Nadide hanım affetse bile o kendini asla affetmeyecektir..
-’Nadide ye bunu yapmamalıydım’der yusuf bey.
Kahvaltı biter..Nadide hanım yavaş,yavaş bulaşıklarını yıkar..Aklı yerinde değildir..Bir oğlu vardır Nadide hanımın gelip gitmeyen…Yılda bir kere gelir gider anasının babasının yanına..Hiç arayıp sormaz..Nadide hanım hayatını adadığı iki erkekten de erkenden havasını almıştır..Nadide hanım Yusuf beye hizmetini asla aksatmadan günlerini geçirmektedir.Yusuf bey son anlarındadır..Sadece başında nadide hanım verdır ve kuran okumaktadır..Gözlerini son kez açar nadide hanıma bakar ve gözlerini bir daha açmamak üzere yumar..
Varlığına alıştığı yıllarını verdiği biricik sevdiği adamın ölümü Nadide hanımı çok üzmüştür..Her ne kadar hakkını helal etmese de daha soğumayan vücudunu eliyle dokunur..Yüzünü sıvazlar ..Ellerini tutar…Gözlerinden yaşlar süzülürken
-‘’sen benim ilk ve son ERKEĞİMDİN Yusuf’um ‘’der…
Bir daha göremeyeceği Yusuf’unu son yolculuğa uğurlar…


sıdıka emek