Elbette anneler itiraz edecekler,itirazları başım üstüne..Bu kanıya nereden vardım;annem çok yalan söyleyen bir kadın olduğu için değil; annem de içinde olmak üzere bir ömür tanıdığım annelerin,böyle bir yanının olduğunu farkettim. Tabi ki bu kişilikleri ile ilgili bir şey de değil. Anladım ki,bu yüklendikleri amansız sorumluluğun bir sonucu, yani koruma içgüdüsü..Kimi? Elbette kıyamadığı yavrularını...

Annemi hatırlıyorum; babam bir yığın iş tarif eder ve çeker işine giderdi. Kadıncağız önce bizi kırmamak ve havale edilen işleri yerinde ve zamanında yapalım diye, onca dil dökerdi. Tabi ki bunların çoğu aksardı. Köy yeri ya,sonuçta ataerkil bir yapı var. Akşama hesap verilecek bir tür. Farkederdim; babam akşam eve gelince; annem, çok ortalıkta gözükmezdi,bir yığın işi olurdu hakikaten ama,biraz da abartarak meşguliyetini yansıtırdı. Anlıyordum ki,babamı çok ilgilendiren o eksik kalan işleri fırsat bulupta kendisine sormasın. Oysa babam, yolboyu heceleyerek gelmiş unutur mu! İşleri tek tek sıralar,annemden cevap bekler; annem lafı dolaştırıp durur,bizi tek tek gözden geçirir;herkesin eksiği var ya,kimi ne kadar yalan kurtarır. Kadıncağız öyle ezilir-büzülür,tabi ki babamın tutumundaki,sertliğe ve yumuşaklığa göre söylenecekleri bir ahenge oturtur;eğer biraz yumuşak bulmuşsa, "Ya adam yapamadılar" deyiverirdi...Eğer tersi olur da babam biraz tavrını sertleştirirse,mecburen,birimizin başı çok ağrır,birimizi okuldan çağırırlar,birirmizin daha önemli işi çıkar,bu mütemadiyen böyle sürer gider...

Sonra anneler tanıdım;sokakta çocuğunu kayıran,mahallede çocuğunu kayıran,okulda çocuğunu kayıran ve gerektiğinde gözünü kıpmadan yalan söyleyen anneler. Bizim toplumumuz elbette bir aile düzeni içerisinde yaşar. Bu çoğu kez çekirdek ailedir ama,kırsalda halen büyük aileler vardır. Anneler her konumda sanki içişlerinden sorumlu muavin gibidir. Bütün hesapları ondan sorar herkes. O da usulünce, kimseyi kırmadan işi sürütmek ya,ne de olsa küçük yalanlarla yoluna koymaya çalışır. Peki bu annelerimizin yerinde siz olsaydınız ne yapardınız? Çokta farklı davranmazdınız,çünkü günlük hayat çok çetrefil ve çok genlidir. Bu da, ailede doğrudan bizim toplumda anneye ihale edildiğinden yapacak çok şeyi yoktur. Çoğunluğu beyaz olmak üzere yalanlarla işi yoluna koymayı nasılsa başarır.

Farkında değiliz belki, ama,biz annelerimizi çoğuda bu küçük yalanlarından dolayı severiz. Ne olurdu anne! Yakınımda olsanda biraz yalan söyleseydin,öyle çok özledim ki,yalana ihtiyacım var anne!... Seni çok seviyorum...