Senin kalbin taşlaşmış artık,ne yaptığını bilmiyorsun hatta önünü bile göremiyorsun! O kadar sert ki o kalp yaralar bile oluşmuyor teninde.Bu yazıyı okusan bile farkında olamayacak,üstüne alamayacağın kadar körleşmişsin,yazık.
Anıları,ufak gülümseleri kafandan silip atmış bu kalp.Her geçen gün eskisine göre daha mutlu olamayacaksın artık.Bir yerler de olacak bu buruk garip his,peşinden kovalacayacak seni.Seni bu halden iyileştirmeye çalıştım,tamam kabul ediyorum belki yanlış teşhis koymuş olabilirim ama denedim gerçekten.Neleri denemedim ki! Çocuk gibi küstüm bile seninle,bir umutla.Ama cevabın gecikmedi.Seçtiğin kişiler hariç,etrafına yeni duvarlar,duvarlar örmek oldu yine cevabın.
Bu soğuk kalple,seçtin sen hayatının önemli dönemeçlerinde ki bu yolları.Yaptın seçimlerini yanına alacağın kişileri,ittin onlarla birlikte olmak istemediğin kişileri.Ne oldu sana,anlamadım ki?belki birgün iyileşirsin,o ittiğin kişilere elini uzatırsın,taşlaşmamış bir kalple tek parça...