- 900 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
BUĞULU GÖZLÜM 2
Canımın içi…
Gözbebeklerini koklayarak selam veriyorum bu mehtaplı gecede sana. Kalbimden bir buket sevda topladım sana vermek için, içine de ara ara kalp çarpıntısı ekledim. Benim için ne kadar değerli olduğunu anla diye. Unuttuğumu sanma sakın ha! Sen en çok kırmızı laleyi seversin bilirim. Hep derdin bana en asil en güzel çiçek laledir diye. Dimdik yapraklarıyla bu dünyanın karşısında ne kadar cesur durduğunu anlatırdın bana. Gülden de nefret ederdin. Ne kadar çok yaprakları var salkım saçak bir çiçek insan gibi derdin. O goncayken güzel ondan sonra arı gibi her çiçeğe konar derdin. Bana da o yüzden goncam derdin hiç bir şeyden haberin yok dünyan tozpembe derdin. Geçenlerde bir mesaj aldım: Gonca nasılsın? Diye yazmış. Sen bana goncam derdin kanınla sulamış gibi saraylara layık bir çiçek gibi o ise bana gonca demiş kimsenin uğramadığı sokaklarda yetişen gonca gibi. O günden sonra ne kadar çok seviyorum goncaları bir bilsen. Nasıl? Değil hangi çiçeği sevdiğini beraberken ağzından çıkan her kelimeyi ezberlemişim ben. Canımın içi ben senin avuçlarında içinde kaç tane çizgi var onu ezberlemişim senin ağzından çıkanları mı unutacağım. Bir bir inci gibi dizdim hafızama. Senden bir an olsun çay bardağın da bırakılan dudak payı kadar bile uzak kalamam derken gözlerine şimdi sana bu gözyaşlarımdan mürekkep yaptığım bu mektupla hasret gideriyorum. Bu o kadar canımı yakıyor ki… Ah bu geceler gene hiç kimse görmesin tanımasın beni istiyorum... Bu gece çekmek istemiyorum boş muhabbetleri… Dokunmayın bırakın kendi halime beni anılar... Rüzgâr nerden eserse essin hesap kitap yapmak istemiyorum bu gece. Karanlık odalarda gözlerimi her kapatışımda simanı kalbime çizmek istiyorum bu gece. Nasıl olsa o kalbin sahibi sensin.
Neden anlamadın ki beni buğulu gözlüm? Ben senden aşk dilenmiştim sevdiğim. Ben sana kalbinde zerre kadar bir yeri kendime cennet bildim demiştim. Sazın sahibi tel baharın sahibi çiçek kalbinin sahibi de ben olayım demiştim. Sense ne ateşim oldun ne de külüm… Ah bu laf dinlemez gönlüm.
Ey gönül isyanın kimedir?
Sevilip de sevmeyene midir?
Bırak zaten giden gitmiş
Unutmak gerekmez midir?