AŞK ACISI ÇOK BAŞKA

• 9 Mayıs 2009 Cumartesi 01:26:55

Evet aşk acısı çok başka,ateş azalır söner gibi olur ama tamamen sönmez.

Onu ilk gördüğümde aşık olmuştum,daha önceden inanmazdım ilk görüşte aşık olmaya insanın başına gelince daha iyi anlıyor.Ona açıldığımda onu sevdiğimi söylediğimde onunda gözlerinde o ışığı görmüştüm.Evet defalarca beni sevdiğini söylediğini gerektiğinde benim için canını bile verebileceğini çok duymuştum ağzından,aynı şekilde bende onun için canımı verebilecek kadar çok seviyordum.
Zaman ilerledikçe birbirimizden ayrılmaz olmuştuk öyleki gece geç saatlere kadar telefonla görüşüyorduk.Ailesininde bu ilişkiyi bildiğini söyleyince bana dahada bir güven gelmişti.Evet evet onu karım yapmak için ortada hiç bir engel yoktu.Ona bu konuyu açıp evlenme teklifi ettiğimde bir müddet düşünüp çok mutlu olduğunu ama biraz zamana ihtiyacı olduğunu söylemişti.
Peki ne olmuştuda daha düne kadar benimle evlenmek istediğini söylemesede her haliyle belli eden aşkıma ne olmuştu.Suratım asılmıştı oda böyle yapmamamı beni çok sevdiğini yakında karım olacağını söyleyince içime bir ferahlık gelmişti.Ama o günden sonra nedense bazı şeyler eskisi gibi olmamaya başlamıştı.Telefona çağrı attığımda hemen yanıt gelirdi oysa şimdi çok geç dönüyordu.Belkide kuruntuydu benimkisi,peki gece konuşmaları biraz konuştuktan sonra uykum geldi esnemeler ne demek oluyordu.İçimdeki kuşku içimi günden güne iyice içimi kemirmeye başlamıştı.Kendisine neden böyle olduğunu sorduğumda kestirme cevaplar almaya başlamıştım.Merak etme canım biraz canım sıkkın aile içi problemler...Evet kızcağızın günahını alıyordum belkide zor günler geçiriken bende kalkmış onun hakında neler düşünüyordum.
Bu şekilde kuşkular içindeyken Eminönündeki müşterimizden telefon geldi.Uğramam isteniyordu,işin ilginç yanı çok uzun zaman olmuştu bu müşteri bize telefon etmeyeli.Tramvaya binip Eminönünde inmiş müşteriye uğrayıp işimi hallettikten sonra deniz kenarında balık ekemk satan teknelere bakakalmıştım.İçimden bir ses tramvaya bin derken,diğer bir ses gidip balık ekmek yememi söylüyordu.Uzun zaman olmuştu balık ekmek yemeyeli,evet karar verip balık ekmek satan teknelerin yanına gittim.Güzel bir ortam vardı herkesin elinde balık ekmek yanında soğan yada turşu yiyenler.Bende balıklı ekmeğimi alıp sahilin kenarına iyice yanaştım.Bu sırada karşımızdaki vapur yolcu almaya başlamıştı.Ekmeğimden tam ısıracakken vapurun kıyıya yakın oturma yerine bir erkek ve bayanın samimi bir şekilde oturduğunu görünce o an elimdeki balık ekmek yere düşmüştü.Kendi kendime ama ama bu nasıl olur desemde karşımdaki kadın benim deliler gibi sevdiğim,gerektiğinde onun uğruna can verebileceğimi söylediğim bana göre benim bir parçam olan sevdiğim kadından başkası değildi.İşte oda bana bakıyordu göz göze gelmiştik.Kendisinde en ufak bir tepki yoktu yanındaki adamın elini sımsıkı kavramış bırakmıyordu.Vapur sirenini çalıp rıhtımda ayrılırken bende göz yaşları içinde bağazıma düğümlenmiş kelimelerle arkasından bakakalmıştım.

Bayram Erol