Hangimizin hasbihale ihtiyacımız yokki. Hangimiz hasbihal etmiyoruz ki?
Ama hasbihalin böylesi bir başka güzel olmuş. Kelimeler öylesine güzel yerleşmiş ki yazıya
Tebrik etmek ve hasbihali unutmamak dileklerimle.

Benim arkadaşımı kim üzmüş bu kadar

Söyle yamultem onu

Boş ver gönül. Zaten hangi şey dörtdörtlük oldu ki ömründe, içindeki bu duyduğun buruklukta biter elbet. Diner bütün yüreğinde duyduğum hüzünlerin. Diner yüreğinin bütün o üşümüşlükleri. Sebebi değer verdiklerin olsa da, gücenmezsin, darılmazsın bilirim. Bilirim ki sonu gelmez senin sevginin.

Oysa onunla güneş farklı gülümserdi, günlerine günlerin başka bir anlamı vardı. Seherindi nağmeleri, içtenliği sevgisiyle başka güzel gülümserdi. Hayatın ışıltıları dolardı içine, mutluluğunu en derin duygularda duyumsardın.
Artık o gitti “gidiyorum” demeden kaçamak gelişlerle aldatmacalarla aldatır görünmeden. İzlerini bırakarak çekildi yavaş yavaş günlerinden. Birde tatsız bir teselliyi sana musallat ederek, iyilik yapıyorum sanarak. Teselli bildiği kıskaçlığın örgüsünü ören aradaki şeytan, haberi yok. Sen gül geç gönül olanlara, onlar oynasınlar kendi aralarında seni uyuttuk sansınlar.

Seni bilen bilir, sen bilirsin tanırsın kendini, seni bilmeyenler utansın. Tüm olanlar acıtsa da aldırma diyorum. Biliyorum ne desem faydasız. Senin içini kanatan o kaçamak bakışlarda, gizli kaçışlı tavırlarıydı. Yüreğini kanatan sebepleri değil mi ki onu senden uzaklaştıran. İşte buna dayanamıyorsun.

Belki bu hayatta her zorluğa dayandın ama sana olan böylesi bir uzaklaşmaya dayanamıyorsun. Oysa sen, bir sıcak tebessüme, küçük bir muhabbete razıydın. Alışkanlığınken şimdi uzaklıkları gölgeliyor sevgilerini, uzanmak istediğin değerlerini hepten yitiriyorsun. Öylesine düşünüyorsun, düşündükçe gözyaşlarını tutamıyorsun. Tutamıyorsun kendini geceler boyu yaptığını anlamıyorsun. Şimdi bu vefasızlığında üşüyorsun. Herşeye rağmen yine ondan vazgeçemiyorsun, kırgınlığının burukluğunda kendinle baş başa yapayalnız kalırken, hala onu düşünüyorsun.
.
Ah gönül! O sana yaptığını seni bilmiyor, duyumsamıyor sansın. Sen gör anla o seni varsın saf sansın. Senden aldığı yakınlığını varsın başkalarına kullansın. Aracı tesellileri bıraksın, o nerden bilecek tesellisi ondan beter, ondan şeytan ve yakınlığı daha sahte, onunla sen arasında daha çok sevilme yarışında. Oyun oynuyor kendince. Ah gönül! Nasıl da oyuna gelmişti. Ona hoş görünmek için kimleri kullanıyordu. Ve o bu oyunda kukla olduğundan haberi yok.

Seni bilmeden, tanımadan bahaneler üretsin. Silsin yüreğinden ırak tutsun gözlerinden. Sana söyleyemediğini yutarcasına ısmarla sevgilerle seni teselliye çalışsın. O bunu varsın seni bilmiyor sansın.


ÇOK HOŞ OLAN HSBİHAL DİZELERİNİZİ HAZ DUYARAK OKUDUM TEBRİK EDER SAYGILAR SUNARIM

Adı gibi gerçekten tam bir gönülle hasbihal olmuş,anlatım akıcı,sürükleyici.
Tebrik ediyorum. Sevgilerle.

Güzel hasbihaldi...Yürekten kutladım.Selam,saygı...