UMUT,SEVGİ,GARİP,YALNIZLIK..
Çok önceleri adı sevgi olan bir köy varmış. çok uzaklarda..
Köyün adı gibi köylülerinde; kız çocuklarının adı hep sevgi,oğlan çocuklarının adı ise hep umutmuş.
Bu köyde ne sevgi,ne umut,ne emek,ne de tohumlar hiç bitmezmiş.Gel zaman git zaman köye garip isminde bir adamın yolu düşmüş.Adam köylülerden birinin evinde bir geceliğine kalmaya razı olmuş.
Umut sevgisine sofrayı hazırla misafirimiz var bu gece demiş.Sevgi sofrayı hazırlarken köylü ile adam da kanepeye çoktan oturmuşlar.Köylü sürekli konuşuyor,garip susup, sadece dinliyor;tek kelime bile etmeden.Köylü artık dayanamamış sormuş. Neden? suratıma bakıyorsun diye...
Garip ise demiş ben garibim sen umut.sen konuşursun ben susarım..senin eşin sevgi..benim eşim yalnızlık..
UÇUK.