Eğreti gençlik.

• 30 Nisan 2009 Perşembe 23:02:19

SAHNE 1 / İç / Gün/ Salon

Karanlık. Bu karanlık içersinde, nefes alış veriş sesleri.

KIZ

- Allah belanı versin senin ya! Nasıl ya.. nasıl?
-

Uzun süren bu hal. Ardından göz ile açılan kamera. Görüntüde tavan. Hemen sonra koltukta görülen Kaya. Elleriyle sıkı sıkı oturmakta olduğu koltuğa tutunmuştur.

KAYA ( hemen yanındaki paketten bir sigara alır, dudağına yerleştirir. Durur. Ateşlemeden önce)

- Yine.. (sigarasını ateşler)

Bir süre yerinde kalır. Ayağa kalkar. Başını ovalar. Pencereye yönelir. Kararma.

SAHNE 2 / İç / Gün / Mutfak

Kaya, mutfakta bir şeyler hazırlamaktadır. Plan süreleri farklı fakat her biri kesintili ve ötelenerek görülen planlar vardır. Kavanozların arasında bir şeyler ararken, Kız’ın tokasına rastlar.

KAYA (dalgın ve gülerek)

- Bin defa söyledim.. unutma diye.. bak şimdi iyi mi oldu?

Tokayı alır. Salondaki diğer tokaların olduğu kutuya koyar. Kız’ın resmini eşyalardan birinin üzerinde görürüz.

KAYA ( Kız’ın fotoğrafına bakarak, tebessümle)

- N’aber? Gene ben haklı çıktım.

SAHNE 3 / İç / Gece / Salon

Kaya kanepede karanlıkta televizyon izlemektedir. Televizyondan gelen ışıklar suratına yansır. Sesler odada yankılanmaktadır. Kaya düşünceli ve sakin. Tek bir noktaya odaklı. Müzik. Kız’la odadaki bir aksaklıkla ilgili geçen bir diyalog. Aksaklık gösterilir. Kaya tebessüm eder. Gecenin içersinde uyuklar.

SAHNE 4 / İç / Gün / Yatak Odası

Sert bir kapı çalması ile başlar. Yakın çekimle Kaya’nın suratını görürüz. Gözleri açılır. Kaya alelacele kalkar. Kapıyı açar, karşısında kapının kasasına yaslanmış Çağrı durmaktadır. Kaya kapıyı açar.

ÇAĞRI (gözleriyle yukarı bakar)

- Hala mı uyuyorsun?

KAYA (gözlerini ovuşturup)

- Hala uyuyorum.

ÇAĞRI

- E abi hadi.. kalk artık sabah oldu, sütçü köşeyi döndü. Uykunun da tadı kaçtı da.. okul vakti yaklaştı. (içeri geçer. Kaya gülerek kapıyı kapatır. Çağrı içeri geçerken, evin girişindeki aynada bulunan Kız’ın fotoğrafına bakar. Kaşını kaldırır.)

SAHNE 5 / İç / Gün / Salon

(Çağrı ortalığın haline bakar. Masanın üstündeki külleri parmağı ile siler, havaya kaldırır.)

ÇAĞRI (ortalıktaki paketten bir sigara alır ve yakar)

- (Kaya’ya dönerek) Anlaşılan suç değil bu.. resmen evi çöp ev haline getirmişsin. Hala mı kötüsün?

KAYA (hafifçe ellerini iki kenara açar)
- Aynı.. değişen bir şey yok gördüğün gibi.

ÇAĞRI (bir süre ortada dolaşır. Elinde sönmeye yakın sigarayı yere atar)

- Kadınların erkekler üzerindeki etkilerini anlamıyorum. Yani sonuçta iki tane insan.. ne kadar bağlı olabilir ki? Öyle etkili bir güç ki.. (Kaya başıyla dalga geçer gibi onaylar) Abi atom bombasından beter. Lan şuranın haline bak. Ben hiç anlamam. Bir kadın terk etti diye gençliğin ateşini söndürmek.. hayret şey! (Kaya’nın yanına gelir. Eliyle ensesini kavrar.) Saçmalama. Ne sen bir bohemsin ne de o öyle vazgeçilmez biri. Doruğuna biraz misafir bir kar oldu o kadar. (Güler, mutfağa yönelir)

(Kaya ortalığı düzenler.)


KAYA

- Bir durumdan bahsediyorsun.. ama ne acı ki bu durumu yaşamamışsın. Bu şekilde inandırıcı olamazsın. Bir adam düşün ki uyurken bile ses çıkartıyor. Gülüyor, tepki veriyor olan bitene.. sen.. (kendini işaret eder) bu adamın acısını anlar mısın?

benim gemilerim batıyor.
benim pruvalarım dibi gösteriyor

...